ὕπατος
2군 변화 명사; 남성
자동번역
로마알파벳 전사:
고전 발음: []
신약 발음: []
기본형:
ὕπατος
ὑπάτου
형태분석:
ὑπατ
(어간)
+
ος
(어미)
어원: for u(pe/rtatos
뜻
- 집정관
- consul (clarification of this Ancient Greek definition is being sought)
곡용 정보
2군 변화
위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.
현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.
- γενομένου δὲ κηρύγματοσ ἀήθουσ καὶ ἀλλοκότου, μηδένα τῶν συμμάχων μηδὲ τῶν φίλων ἐν Ῥώμῃ φανῆναι περὶ τὰσ ἡμέρασ ἐκείνασ, ἀντεξέθηκεν ὁ Γάϊοσ διάγραμμα κατηγορῶν τοῦ ὑπάτου, καὶ τοῖσ συμμάχοισ , ἂν μένωσι, βοηθήσειν ἐπαγγελλόμενοσ, οὐ μὴν ἐβοήθησεν, ἀλλὰ ὁρῶν ἕνα τῶν ξένων αὐτοῦ καὶ συνήθων ἑλκόμενον ὑπὸ τῶν ὑπηρετῶν τῶν τοῦ Φαννίου, παρῆλθε καὶ οὐ προσήμυνεν, εἴτε τὴν ἰσχὺν ἐπιλείπουσαν ἤδη δεδιὼσ ἐλέγχειν, εἴτε μὴ βουλόμενοσ, ὡσ ἔλεγεν, ἁψιμαχίασ αὐτὸσ καὶ συμπλοκῆσ ἀρχὰσ ζητοῦσι τοῖσ ἐχθροῖσ παρασχεῖν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 12 2:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 12 2:1)
- ἡῖ δ’ οὖν ἔμελλον ἡμέρᾳ τοὺσ νόμουσ λύσειν οἱ περὶ τὸν Ὀπίμιον, κατείληπτο μὲν ὑπὸ ἀμφοτέρων ἑώθεν εὐθὺσ τὸ Καπετώλιον, θύσαντοσ δὲ τοῦ ὑπάτου τῶν ὑπηρετῶν τισ αὐτοῦ Κόιντοσ Ἀντύλλιοσ διαφέρων ἑτέρωσε τὰ σπλάγχνα πρὸσ τοὺσ περὶ τὸν Φούλβιον εἶπε· (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 13 3:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 13 3:1)
- θύεται δ’ αὐτῇ κατ’ ἐνιαυτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ ὑπάτου διὰ γυναικὸσ ἢ μητρὸσ αὐτοῦ, τῶν Ἑστιάδων παρθένων παρουσῶν. (Plutarch, Cicero, chapter 19 4:1)
(플루타르코스, Cicero, chapter 19 4:1)
- "Φλάκκον μὲν οὖν Ὁρδεώνιον οὐδὲν ἄλλο ἢ σκιὰν ὄντα Γάλβα καὶ εἴδωλον ἐατέον, ἡμέρασ δὲ μιᾶσ ὁδὸν ἀφέστηκεν ἡμῶν Οὐϊτέλλιοσ, ὁ τῆσ ἑτέρασ Γερμανίασ ἡγούμενοσ, πατρόσ τε τιμητοῦ καὶ τρὶσ ὑπάτου γενομένου καὶ Κλαυδίῳ Καίσαρι τρόπον τινὰ συνάρξαντοσ, αὐτόσ τε τὴν λοιδορουμένην ὑπ’ ἐνίων πενίαν δεῖγμα λαμπρὸν ἔχων χρηστότητοσ καὶ μεγαλοφροσύνησ, φέρε, τοῦτον ἑλόμενοι δείξωμεν ἀνθρώποισ πᾶσιν ὡσ Ἰβήρων καὶ Λυσιτανῶν ἀμείνουσ ἐσμὲν αὐτοκράτορα αἱρεῖσθαι. (Plutarch, Galba, chapter 22 4:4)
(플루타르코스, Galba, chapter 22 4:4)
- πολλὰσ μὲν οὖν ἔλαβε πληγὰσ εἴσ τε τὰ σκέλη καὶ τοὺσ βραχίονασ, ἀπέσφαξε δὲ αὐτόν, ὡσ οἱ πλεῖστοι λέγουσι, Καμούριόσ τισ ἐκ τοῦ πεντεκαιδεκάτου τάγματοσ, ἔνιοι δὲ Τερέντιον, οἱ δὲ Λεκάνιον ἱστοροῦσιν, οἱ δὲ Φάβιον Φάβουλον, ὃν καί φασιν ἀποκόψαντα τὴν κεφαλὴν κομίζειν τῷ ἱματίῳ συλλαβόντα, διὰ τὴν ψιλότητα δυσπερίληπτον οὖσαν ἔπειτα τῶν σὺν αὐτῷ κρύπτειν οὐκ ἐώντων, ἀλλ’ ἐκφανῆ πᾶσι ποιεῖν τὴν ἀνδραγαθίαν, περιπείραντα περὶ λόγχην καί ἀναπήλαντα πρεσβύτου πρόσωπον, ἄρχοντόσ τε κοσμίου καί ἀρχιερέωσ καί ὑπάτου, δρόμῳ χωρεῖν, ὥσπερ αἱ βάκχαι, πολλάκισ μεταστρεφόμενον, καί κραδαίνοντα τὴν λόγχην αἵματι καταρρεομένην. (Plutarch, Galba, chapter 27 2:1)
(플루타르코스, Galba, chapter 27 2:1)