뜻

1. the enemy's general
2. the Propraetor or Pro-consul

예문

• οἱο῀ν ἦν καὶ τὸ περὶ τοῦ σίτου δόγμα μετριώτατον καὶ κάλλιστον, ὃν ἔπεμψε μὲν ἐξ Ἰβηρίας Φάβιος ἀντιστράτηγος, ἐκεῖνος δ ἔπεισε τὴν βουλὴν ἀποδομένην τὸν σῖτον ἀναπέμψαι ταῖς πόλεσι τὸ ἀργύριον, καὶ προσεπαιτιάσασθαι τὸν Φάβιον ὡς ἐπαχθῆ καὶ ἀφόρητον ποιοῦντα τὴν ἀρχὴν τοῖς ἀνθρώποις ἐφ ᾧ μεγάλην ἔσχε δόξαν μετὰ εὐνοίας ἐν ταῖς ἐπαρχίαις. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 6 2:1)

  (플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 6 2:1)

• ἡγεῖτο δὲ τούτου κέρως Κόιντος Φάβιος, πρεσβευτὴς καὶ ἀντιστράτηγος ὤν, ὁ δὶς ὑπατεύσας: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 11 3:3)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 11 3:3)

• τούτῳ τῷ Καιπίωνι Κόιντος Ποπαίδιος ὁ ἀντιστράτηγος οἱά῀ τις αὐτόμολος προσέφυγεν, ἄγων καὶ διδοὺς ἐνέχυρον δύο βρέφη δοῦλα, καθάπερ υἱεῖς, ἐσκευασμένα ἐσθῆσι περιπορφύροις: (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 6 1:3)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 6 1:3)

• Τίτος Ἄμπιος Τίτου υἱὸς Βάλβος πρεσβευτὴς καὶ ἀντιστράτηγος Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 292:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 292:1)

• Λούκιος Ἀντώνιος Μάρκου υἱὸς ἀντιταμίας καὶ ἀντιστράτηγος Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 301:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 301:1)

유사 형태

• ἀντιστράτηγον (8)
• ἀντιστράτηγος (6)
• ἀντιστρατήγων (3)
• ἀντιστρατήγῳ (1)
• ἀντιστρατήγου (1)
• ἀντιστράτηγοι (1)
• ἀντιστρατήγους (1)
• ἀντιστρατηγεῖν (1)
• ἀντιστρατηγοῦντα? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.