Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπάρχω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπάρχω ὑπάρξω ὑπῆρξα ὕπηργμαι

Structure: ὑπ (Prefix) + ά̓ρχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to begin, make a beginning, (absolute)
  2. (with genitive) to make a beginning of, begin
  3. (with participle) to begin doing
  4. (in middle with participle)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάρχω ὑπάρχεις ὑπάρχει
Dual ὑπάρχετον ὑπάρχετον
Plural ὑπάρχομεν ὑπάρχετε ὑπάρχουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπάρχω ὑπάρχῃς ὑπάρχῃ
Dual ὑπάρχητον ὑπάρχητον
Plural ὑπάρχωμεν ὑπάρχητε ὑπάρχωσιν*
OptativeSingular ὑπάρχοιμι ὑπάρχοις ὑπάρχοι
Dual ὑπάρχοιτον ὑπαρχοίτην
Plural ὑπάρχοιμεν ὑπάρχοιτε ὑπάρχοιεν
ImperativeSingular ὑπάρχε ὑπαρχέτω
Dual ὑπάρχετον ὑπαρχέτων
Plural ὑπάρχετε ὑπαρχόντων, ὑπαρχέτωσαν
Infinitive ὑπάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρχων ὑπαρχοντος ὑπαρχουσα ὑπαρχουσης ὑπαρχον ὑπαρχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάρχομαι ὑπάρχει, ὑπάρχῃ ὑπάρχεται
Dual ὑπάρχεσθον ὑπάρχεσθον
Plural ὑπαρχόμεθα ὑπάρχεσθε ὑπάρχονται
SubjunctiveSingular ὑπάρχωμαι ὑπάρχῃ ὑπάρχηται
Dual ὑπάρχησθον ὑπάρχησθον
Plural ὑπαρχώμεθα ὑπάρχησθε ὑπάρχωνται
OptativeSingular ὑπαρχοίμην ὑπάρχοιο ὑπάρχοιτο
Dual ὑπάρχοισθον ὑπαρχοίσθην
Plural ὑπαρχοίμεθα ὑπάρχοισθε ὑπάρχοιντο
ImperativeSingular ὑπάρχου ὑπαρχέσθω
Dual ὑπάρχεσθον ὑπαρχέσθων
Plural ὑπάρχεσθε ὑπαρχέσθων, ὑπαρχέσθωσαν
Infinitive ὑπάρχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρχομενος ὑπαρχομενου ὑπαρχομενη ὑπαρχομενης ὑπαρχομενον ὑπαρχομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ύ̔πηρξα ύ̔πηρξας ύ̔πηρξεν*
Dual ὑπῆρξατον ὑπήρξατην
Plural ὑπῆρξαμεν ὑπῆρξατε ύ̔πηρξαν
SubjunctiveSingular ὑπάρξω ὑπάρξῃς ὑπάρξῃ
Dual ὑπάρξητον ὑπάρξητον
Plural ὑπάρξωμεν ὑπάρξητε ὑπάρξωσιν*
OptativeSingular ὑπάρξαιμι ὑπάρξαις ὑπάρξαι
Dual ὑπάρξαιτον ὑπαρξαίτην
Plural ὑπάρξαιμεν ὑπάρξαιτε ὑπάρξαιεν
ImperativeSingular ὑπάρξον ὑπαρξάτω
Dual ὑπάρξατον ὑπαρξάτων
Plural ὑπάρξατε ὑπαρξάντων
Infinitive ὑπάρξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρξᾱς ὑπαρξαντος ὑπαρξᾱσα ὑπαρξᾱσης ὑπαρξαν ὑπαρξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπήρξαμην ὑπῆρξω ὑπῆρξατο
Dual ὑπῆρξασθον ὑπήρξασθην
Plural ὑπήρξαμεθα ὑπῆρξασθε ὑπῆρξαντο
SubjunctiveSingular ὑπάρξωμαι ὑπάρξῃ ὑπάρξηται
Dual ὑπάρξησθον ὑπάρξησθον
Plural ὑπαρξώμεθα ὑπάρξησθε ὑπάρξωνται
OptativeSingular ὑπαρξαίμην ὑπάρξαιο ὑπάρξαιτο
Dual ὑπάρξαισθον ὑπαρξαίσθην
Plural ὑπαρξαίμεθα ὑπάρξαισθε ὑπάρξαιντο
ImperativeSingular ὑπάρξαι ὑπαρξάσθω
Dual ὑπάρξασθον ὑπαρξάσθων
Plural ὑπάρξασθε ὑπαρξάσθων
Infinitive ὑπάρξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρξαμενος ὑπαρξαμενου ὑπαρξαμενη ὑπαρξαμενης ὑπαρξαμενον ὑπαρξαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διττῆσ δὲ τῆσ ἀμφισβητήσεωσ ὑπαρχούσησ, τῆσ μὲν περὶ τοῦ γεγονέναι τὰσ διαθήκασ ἢ μή, τῆσ δέ, τῶν διαθηκῶν ἀμφισβητουμένων ἤδη, τίνα δεῖ τοῦ κλήρου κρατεῖν, πρῶτον ἀποδοὺσ τὸν ὑπὲρ τῶν νόμων λόγον καὶ κατὰ τοῦτο ἀποδείξασ τὸ μέροσ, ὡσ οὐ δεῖ τὸν ἐπίδικον κρατεῖσθαι κλῆρον πρὸ δίκησ, οὕτωσ ἐπὶ τὴν διήγησιν ἔρχεται, δι’ ἧσ ἀποδείκνυσιν οὐδὲ γεγενημένασ ὑπὸ τοῦ τετελευτηκότοσ τὰσ διαθήκασ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 152)
  • καὶ τοῖσ μὲν πρὸσ ἄλλο τι τῶν ἀγαθῶν ἀπλήστωσ διακειμένοισ ἀχθόμεθα, τοὺσ δὲ τιμὴν μείζω τῆσ ὑπαρχούσησ ἀπὶ κτωμένουσ ἐπαινοῦμεν, καὶ ὅτι τῶν μὲν ἄλλων, ἐφ’ οἷσ εἰσιν ἀνθρώπιναι σπουδαί, πλούτου καὶ ἀρχῆσ καὶ δυναστείασ, πολλάκισ τοὺσ ἐχθροὺσ συμβαίνει γίγνεσθαι κυρίουσ, τῆσ δὲ ἀρετῆσ καὶ τῆσ παρὰ τοῖσ πλήθεσιν εὐνοίασ τοὺσ οἰκείουσ ἑκάστου κληρονομεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 6 2:1)
  • διεξέρχεταί τε τοὺσ κινδύνουσ τῶν προγόνων, οὓσ ὑπέμειναν ἕνεκα τῆσ ἡγεμονίασ, καὶ τῆσ δόξησ ὑπομιμνήσκει τῆσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ὑπαρχούσησ περὶ αὐτῶν παραινεῖ τε μὴ συγκαταπίπτειν ταῖσ τύχαισ μηδ’ ἀπογιγνώσκειν τὰσ μεταβολάσ, ἐνθυμουμένουσ ὅτι πολλοὶ μὲν ἤδη μείζω δύναμιν ἔχοντεσ ἢ Θηβαῖοι ὑπὸ τῶν ἀσθενεστέρων ἐκρατήθησαν, πολλοὶ δὲ εἰσ πολιορκίαν κατακλεισθέντεσ καὶ δεινότερα ἢ Λακεδαιμόνιοι πάσχοντεσ διέφθειραν τοὺσ ἐπιστρατεύσαντασ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 9 1:2)
  • εἰ δὲ δεῖ κατὰ μέροσ τῇ συγκρίσει διαλαβεῖν ὥσπερ ἔποσ ἢ γραφὴν ἑκάτερον, τὸ μὲν ἐξ οὐχ ὑπαρχούσησ ἀφορμῆσ εἰσ πολιτείαν καὶ δόξαν ἀρετῇ καὶ δυνάμει προελθεῖν ἀμφοτέροισ κοινόν ἐστι. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 1 1:2)
  • ἀεὶ φιλόμυρον πᾶν τὸ Σάρδεων γένοσ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οἱ Ἀθηναῖοι οἱ πάντων τῶν καλλίστων εἰσηγηταὶ τῷ τῶν ἀνθρώπων βίῳ γενόμενοι, παρ’ οἷσ ἀνυπερβλήτου τιμῆσ, ὡσ προείρηται, τῶν μύρων ὑπαρχούσησ οὐκ ἀπείχοντο τῆσ χρήσεωσ,1 ὥσπερ οὐδὲ ἡμεῖσ νῦν οὕτω πολυτίμων τῶν καλλίστων ὑπαρχόντων ὡσ λῆρον εἶναι τὰ ἐν τῷ Εἰσοικιζομένῳ Ἀλέξιδοσ ταυτί3, οὐ γὰρ ἐμυρίζετ’ ἐξ ἀλαβάστου, πρᾶγμά τι γινόμενον ἀεί, κρονικόν, ἀλλὰ τέτταρασ περιστερὰσ ἀφῆκεν ἀποβεβαμμένασ εἰσ οὐχὶ ταὐτόν, μὰ Δία, τὴν αὐτὴν μύρον, ἰδίᾳ ὁ δ’ ἑκάστην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 44 1:1)

Synonyms

  1. to begin

  2. to make a beginning of

  3. to begin doing

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION