Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπάρχω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπάρχω ὑπάρξω ὑπῆρξα ὕπηργμαι

Structure: ὑπ (Prefix) + ά̓ρχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to begin, make a beginning, (absolute)
  2. (with genitive) to make a beginning of, begin
  3. (with participle) to begin doing
  4. (in middle with participle)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάρχω ὑπάρχεις ὑπάρχει
Dual ὑπάρχετον ὑπάρχετον
Plural ὑπάρχομεν ὑπάρχετε ὑπάρχουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπάρχω ὑπάρχῃς ὑπάρχῃ
Dual ὑπάρχητον ὑπάρχητον
Plural ὑπάρχωμεν ὑπάρχητε ὑπάρχωσιν*
OptativeSingular ὑπάρχοιμι ὑπάρχοις ὑπάρχοι
Dual ὑπάρχοιτον ὑπαρχοίτην
Plural ὑπάρχοιμεν ὑπάρχοιτε ὑπάρχοιεν
ImperativeSingular ὑπάρχε ὑπαρχέτω
Dual ὑπάρχετον ὑπαρχέτων
Plural ὑπάρχετε ὑπαρχόντων, ὑπαρχέτωσαν
Infinitive ὑπάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρχων ὑπαρχοντος ὑπαρχουσα ὑπαρχουσης ὑπαρχον ὑπαρχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάρχομαι ὑπάρχει, ὑπάρχῃ ὑπάρχεται
Dual ὑπάρχεσθον ὑπάρχεσθον
Plural ὑπαρχόμεθα ὑπάρχεσθε ὑπάρχονται
SubjunctiveSingular ὑπάρχωμαι ὑπάρχῃ ὑπάρχηται
Dual ὑπάρχησθον ὑπάρχησθον
Plural ὑπαρχώμεθα ὑπάρχησθε ὑπάρχωνται
OptativeSingular ὑπαρχοίμην ὑπάρχοιο ὑπάρχοιτο
Dual ὑπάρχοισθον ὑπαρχοίσθην
Plural ὑπαρχοίμεθα ὑπάρχοισθε ὑπάρχοιντο
ImperativeSingular ὑπάρχου ὑπαρχέσθω
Dual ὑπάρχεσθον ὑπαρχέσθων
Plural ὑπάρχεσθε ὑπαρχέσθων, ὑπαρχέσθωσαν
Infinitive ὑπάρχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρχομενος ὑπαρχομενου ὑπαρχομενη ὑπαρχομενης ὑπαρχομενον ὑπαρχομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ύ̔πηρξα ύ̔πηρξας ύ̔πηρξεν*
Dual ὑπῆρξατον ὑπήρξατην
Plural ὑπῆρξαμεν ὑπῆρξατε ύ̔πηρξαν
SubjunctiveSingular ὑπάρξω ὑπάρξῃς ὑπάρξῃ
Dual ὑπάρξητον ὑπάρξητον
Plural ὑπάρξωμεν ὑπάρξητε ὑπάρξωσιν*
OptativeSingular ὑπάρξαιμι ὑπάρξαις ὑπάρξαι
Dual ὑπάρξαιτον ὑπαρξαίτην
Plural ὑπάρξαιμεν ὑπάρξαιτε ὑπάρξαιεν
ImperativeSingular ὑπάρξον ὑπαρξάτω
Dual ὑπάρξατον ὑπαρξάτων
Plural ὑπάρξατε ὑπαρξάντων
Infinitive ὑπάρξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρξᾱς ὑπαρξαντος ὑπαρξᾱσα ὑπαρξᾱσης ὑπαρξαν ὑπαρξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπήρξαμην ὑπῆρξω ὑπῆρξατο
Dual ὑπῆρξασθον ὑπήρξασθην
Plural ὑπήρξαμεθα ὑπῆρξασθε ὑπῆρξαντο
SubjunctiveSingular ὑπάρξωμαι ὑπάρξῃ ὑπάρξηται
Dual ὑπάρξησθον ὑπάρξησθον
Plural ὑπαρξώμεθα ὑπάρξησθε ὑπάρξωνται
OptativeSingular ὑπαρξαίμην ὑπάρξαιο ὑπάρξαιτο
Dual ὑπάρξαισθον ὑπαρξαίσθην
Plural ὑπαρξαίμεθα ὑπάρξαισθε ὑπάρξαιντο
ImperativeSingular ὑπάρξαι ὑπαρξάσθω
Dual ὑπάρξασθον ὑπαρξάσθων
Plural ὑπάρξασθε ὑπαρξάσθων
Infinitive ὑπάρξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρξαμενος ὑπαρξαμενου ὑπαρξαμενη ὑπαρξαμενης ὑπαρξαμενον ὑπαρξαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ δὴ δεῖ τὴν εὐποιίαν τὴν ἐμὴν ἀνάγκην ἐσ τὸ λοιπόν μοι γενέσθαι, οὐδὲ τὸ ἑκόντα εὐεργετῆσαι ἀφορμὴν τοῦ ἄκοντα κελεύεσθαι καταστῆναι, οὐδὲ ἔθοσ ὑπάρξαι τοῦτο, τὸ ἅπαξ τινὰ ἰασάμενον πάντασ ἐσ ἀεὶ θεραπεύειν ὁπόσουσ ἂν ὁ θεραπευθεὶσ θέλῃ· (Lucian, Abdicatus, (no name) 25:1)
  • εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαισ, ὅσην εὔνοιαν ἔχουσα διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν, τοσαύτην ὑπάρξαι μοι παρ’ ὑμῶν εἰσ τουτονὶ τὸν ἀγῶνα, ἔπειθ’ ὅπερ ἐστὶ μάλιστα δίκαιον , τοῦτο παραστῆσαι τοὺσ θεοὺσ ὑμῖν, τὸν μὲν ἀντίδικον σιωπᾶν κελεύειν, ἐμὲ δὲ ὡσ προῄρημαι καὶ βεβούλημαι τὴν κατηγορίαν ἐᾶσαι ποιήσασθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 26:2)
  • μικρὸν δὲ ὕστερον οἱ τῶν ἑαλωκότων φίλοι καὶ οἰκεῖοι καταβαίνοντεσ ἐκ Φρυγίασ καὶ Λυδίασ ἐλυτροῦντο μεγάλων χρημάτων ἕκαστον, ὥστε τῷ Κίμωνι τεσσάρων μηνῶν τροφὰσ εἰσ τὰσ ναῦσ ὑπάρξαι καὶ προσέτι τῇ πόλει χρυσίον οὐκ ὀλίγον ἐκ τῶν λύτρων περιγενέσθαι. (Plutarch, , chapter 9 4:1)
  • καὶ τὸ ἑξῆσ τῷ αὐτῷ τρόπῳ εἰ ὀρθῶσ προήγαγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, λόγοι οὖν ἐγίνοντο, καὶ οἱ μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἠξίουν ἀποδοῦναι τὰ χρήματα, οἱ δὲ τοὺσ ἐκ Πειραιῶσ, ἀλλὰ διεφθείρετο ὁ τόνοσ τοῦ σχήματοσ καὶ ἡ σεμνότησ, διὰ τοῦτο πλαγιάσασ λέγει, λόγων δὲ γιγνομένων καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τῶν δὲ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ τοῦτο πρῶτον τῆσ ὁμονοίασ σημεῖον ὑπάρξαι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 14:5)
  • περιβολὴν δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν πρὶν τὸ εἰσαγόμενον εἰπεῖν, τὸ κατασκευαστικὸν αὐτοῦ προλάβῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην εἰ μὲν ἁπλῶσ καὶ χωρὶσ περιβολῆσ ἔλεγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ κελευόντων ἀποδοῦναι, τῶν δὲ κοινῇ συνδιαλῦσαι, νῦν δὲ ὁρ́α πῶσ προέλαβε τὰ κατασκευαστικὰ καθ’ ἑκάτερον, καὶ τῶν μὲν οὐκ εὐθὺσ εἶπε τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, ἀλλὰ διὰ μέσου τοὺσ δανεισαμένουσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, τῶν δέ, καὶ οὐκ εὐθὺσ ἀντέθηκε, κοινῇ διαλῦσαι, ἀλλὰ πάλιν προέλαβε τὸ κατασκευαστικὸν τῶν δὲ τοῦτο πρῶτον ὑπάρξαι σημεῖον ἀξιούντων κοινῇ διαλύσασθαι τὰ χρήματα. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 8:1)

Synonyms

  1. to begin

  2. to make a beginning of

  3. to begin doing

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION