Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary

ὑφίημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑφίημι ὑφήσω

Structure: ὑπ (Prefix) + ί̔̄́ε̄ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: v. i(/hmi

Sense

to let down, to lower
to put under, to put, under its dam, put, to suck, to put, to
to engage, secretly, to prepare, to play a part, to suborn, secretly introduced, slipped in
to give up, surrender
to slacken, relax or abate from, to give in, abate, abates from, I give way, to yield, give way to
to lower one's sails, with lowered sails, to lower
cowering, with my, under me
to submit, submissively prepared

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑφῑ́ημι	ὑφῑ́ης	ὑφῑ́ησιν*
	Dual		ὑφῑ́ετον	ὑφῑ́ετον
	Plural	ὑφῑ́εμεν	ὑφῑ́ετε	ὑφῑέᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ὑφῑῶ	ὑφῑῇς	ὑφῑῇ
	Dual		ὑφῑῆτον	ὑφῑῆτον
	Plural	ὑφῑῶμεν	ὑφῑῆτε	ὑφῑῶσιν*
Optative	Singular	ὑφῑείην	ὑφῑείης	ὑφῑείη
	Dual		ὑφῑείητον	ὑφῑειήτην
	Plural	ὑφῑείημεν	ὑφῑείητε	ὑφῑείησαν
Imperative	Singular		ὑφῑ́ει	ὑφῑέτω
	Dual		ὑφῑ́ετον	ὑφῑέτων
	Plural		ὑφῑ́ετε	ὑφῑέντων
Infinitive		ὑφῑέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑφῑεις ὑφῑεντος	ὑφῑεισα ὑφῑεισης	ὑφῑεν ὑφῑεντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑφῑ́εμαι	ὑφῑ́εσαι	ὑφῑ́εται
	Dual		ὑφῑ́εσθον	ὑφῑ́εσθον
	Plural	ὑφῑέμεθα	ὑφῑ́εσθε	ὑφῑ́ενται
Subjunctive	Singular	ὑφῑῶμαι	ὑφῑῇ	ὑφῑῆται
	Dual		ὑφῑῆσθον	ὑφῑῆσθον
	Plural	ὑφῑώμεθα	ὑφῑῆσθε	ὑφῑῶνται
Optative	Singular	ὑφῑείμην	ὑφῑεῖο	ὑφῑεῖτο
	Dual		ὑφῑεῖσθον	ὑφῑείσθην
	Plural	ὑφῑείμεθα	ὑφῑεῖσθε	ὑφῑεῖντο
Imperative	Singular		ὑφῑ́εσο	ὑφῑέσθω
	Dual		ὑφῑ́εσθον	ὑφῑέσθων
	Plural		ὑφῑ́εσθε	ὑφῑέσθων
Infinitive		ὑφῑ́εσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑφῑεμενος ὑφῑεμενου	ὑφῑεμενη ὑφῑεμενης	ὑφῑεμενον ὑφῑεμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑφήσω	ὑφήσεις	ὑφήσει
	Dual		ὑφήσετον	ὑφήσετον
	Plural	ὑφήσομεν	ὑφήσετε	ὑφήσουσιν*
Optative	Singular	ὑφησίημι	ὑφησίης	ὑφησίη
	Dual		ὑφησίητον	ὑφησιήτην
	Plural	ὑφησίημεν	ὑφησίητε	ὑφησίησαν
Infinitive		ὑφήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑφησων ὑφησοντος	ὑφησουσα ὑφησουσης	ὑφησον ὑφησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑφήσομαι	ὑφήσει, ὑφήσῃ	ὑφήσεται
	Dual		ὑφήσεσθον	ὑφήσεσθον
	Plural	ὑφησόμεθα	ὑφήσεσθε	ὑφήσονται
Optative	Singular	ὑφησοίμην	ὑφήσοιο	ὑφήσοιτο
	Dual		ὑφήσοισθον	ὑφησοίσθην
	Plural	ὑφησοίμεθα	ὑφήσοισθε	ὑφήσοιντο
Infinitive		ὑφήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑφησομενος ὑφησομενου	ὑφησομενη ὑφησομενης	ὑφησομενον ὑφησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑφῑ͂ην	ὑφῑ͂ης	ὑφῑ͂ην*
	Dual		ὑφῑ͂ετον	ὑφῑ̄́ετην
	Plural	ὑφῑ͂εμεν	ὑφῑ͂ετε	ὑφῑ͂εσαν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑφῑ̄́εμην	ὑφῑ̄́ου, ὑφῑ͂εσο	ὑφῑ͂ετο
	Dual		ὑφῑ͂εσθον	ὑφῑ̄́εσθην
	Plural	ὑφῑ̄́εμεθα	ὑφῑ͂εσθε	ὑφῑ͂εντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ύ̔φηκα	ύ̔φηκας	ύ̔φηκεν*
	Dual		ὑφῆκατον	ὑφήκατην
	Plural	ὑφῆκαμεν	ὑφῆκατε	ύ̔φηκαν
Subjunctive	Singular	ὑφέκω	ὑφέκῃς	ὑφέκῃ
	Dual		ὑφέκητον	ὑφέκητον
	Plural	ὑφέκωμεν	ὑφέκητε	ὑφέκωσιν*
Optative	Singular	ὑφεκίην	ὑφεκίης	ὑφεκίη
	Dual		ὑφεκίητον	ὑφεκιήτην
	Plural	ὑφεκίημεν	ὑφεκίητε	ὑφεκίησαν
Imperative	Singular		ὑφέκον	ὑφεκάτω
	Dual		ὑφέκατον	ὑφεκάτων
	Plural		ὑφέκατε	ὑφεκάντων
Infinitive		ὑφέκαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑφεκᾱς ὑφεκαντος	ὑφεκᾱσα ὑφεκᾱσης	ὑφεκαν ὑφεκαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑφήκαμην	ὑφῆκω	ὑφῆκατο
	Dual		ὑφῆκασθον	ὑφήκασθην
	Plural	ὑφήκαμεθα	ὑφῆκασθε	ὑφῆκαντο
Subjunctive	Singular	ὑφέκωμαι	ὑφέκῃ	ὑφέκηται
	Dual		ὑφέκησθον	ὑφέκησθον
	Plural	ὑφεκώμεθα	ὑφέκησθε	ὑφέκωνται
Optative	Singular	ὑφεκίμην	ὑφέκιο	ὑφέκιτο
	Dual		ὑφέκισθον	ὑφεκίσθην
	Plural	ὑφεκίμεθα	ὑφέκισθε	ὑφέκιντο
Imperative	Singular		ὑφέκαι	ὑφεκάσθω
	Dual		ὑφέκασθον	ὑφεκάσθων
	Plural		ὑφέκασθε	ὑφεκάσθων
Infinitive		ὑφέκεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑφεκαμενος ὑφεκαμενου	ὑφεκαμενη ὑφεκαμενης	ὑφεκαμενον ὑφεκαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τοῦτον δὲ τὸν Πλούτωνα τὴν παρ’ αὑτῷ πολιτείαν καὶ τὸν κάτω βίον καταστήσασθαι τοιοῦτον κεκληρῶσθαι μὲν γὰρ αὐτὸν ἄρχειν τῶν ἀποθανόντων, καταδεξάμενον δὲ αὐτοὺσ καὶ παραλαβόντα κατέχειν δεσμοῖσ ἀφύκτοισ, οὐδενὶ τὸ παράπαν τῆσ ἄνω ὁδοῦ ὑφιέμενον πλὴν ἐξ ἅπαντοσ τοῦ αἰῶνοσ πάνυ ὀλίγων ἐπὶ μεγίσταισ αἰτίαισ. (Lucian, (no name) 2:2)
ὁ γὰρ ἐκ πολλοῦ τοῦ πάλαι περιδεοῦσ καὶ καταπεπληγότοσ αὖθισ ἐμβαλὼν τῷ στρατεύματι ζῆλον καὶ φιλονεικίαν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, καὶ τοῦτο δὴ τὸ μὴ ῥᾳδίωσ τῆσ νίκησ ὑφιέμενον, ἀλλὰ καὶ ἀμφισβητοῦν τε καὶ φιλοτιμούμενον ἐπάρασ καὶ θαρρύνασ, εἷσ ἀνὴρ ἦν, Μάρκελλοσ· (Plutarch, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 1 6:2)
ἀντέλεγε δὲ οὐδεὶσ πλὴν τοῦ Κάτωνοσ, καὶ τοῦτον ἀπὸ τοῦ βήματοσ ὁ Καῖσαρ εἷλκεν εἰσ δεσμωτήριον, οὐδέν τι μᾶλλον ὑφιέμενον τῆσ παρρησίασ, ἀλλ’ ἐν τῷ βαδίζειν ἅμα περὶ τοῦ νόμου διαλεγόμενον καὶ παραινοῦντα παύσασθαι τοιαῦτα πολιτευομένουσ, ἐπηκολούθει δὲ ἡ βουλὴ μετὰ κατηφείασ, καὶ τοῦ δήμου τὸ βέλτιστον ἀγανακτοῦν σιωπῇ καὶ ἀχθόμενον, ὥστε τὸν Καίσαρα μὴ λανθάνειν βαρέωσ φέροντασ, ἀλλὰ φιλονεικῶν καὶ περιμένων ὑπὸ τοῦ Κάτωνοσ ἐπίκλησιν γενέσθαι καὶ δέησιν προῆγεν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 33 1:2)
οὗτοσ μὲν οὖν ὕστερον εὐδοκίμησεν ὡσ τοῦ μὴ συνταραχθῆναι τὸ στρατόπεδον αἰτιώτατοσ γενόμενοσ, τὸν δὲ Κλεῖτον οὐχ ὑφιέμενον οἱ φίλοι μόλισ ἐξέωσαν τοῦ ἀνδρῶνοσ. (Plutarch, Alexander, chapter 51 4:2)
τὴν μὲν γὰρ ἐν ταῖσ τιμωρίαισ ἀνωμαλίαν, ἐξ ὧν ἔτυχεν αἰτιῶν ἀποτυμπανίζοντοσ αὐτοῦ καὶ πάλιν τὰ μέγιστα τῶν ἀδικημάτων πρᾴωσ φέροντοσ, καὶ διαλλαττομένου μὲν ἐπὶ τοῖσ ἀνηκέστοισ μετὰ εὐκολίασ, τὰ δὲ μικρὰ καὶ φαῦλα προσκρούσματα σφαγαῖσ καὶ δημεύσεσιν οὐσιῶν μετιόντοσ, οὕτωσ ἄν τισ διαιτήσειεν ὡσ φύσει μὲν ὀργὴν χαλεπὸν ὄντα καὶ τιμωρητικόν, ὑφιέμενον δὲ τῆσ πικρίασ λογισμῷ πρὸσ τὸ συμφέρον, ἐν αὐτῷ γε τούτῳ τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ στρατηγικὸν ἄνδρα πρεσβευτήν, Ἀλβῖνον ὄνομα, ξύλοισ καὶ λίθοισ διαχρησαμένων, παρῆλθε καὶ οὐκ ἐπεξῆλθεν ἀδίκημα τοσοῦτον, ἀλλὰ καὶ σεμνυνόμενοσ διεδίδου λόγον ὡσ προθυμοτέροισ διὰ τοῦτο χρήσοιτο πρὸσ τόν πόλεμον αὐτοῖσ ἰωμένοισ τὸ ἁμάρτημα δι’ ἀνδραγαθίασ. (Plutarch, Sulla, chapter 6 8:1)

Synonyms

to let down
- καταβάλλω (to let fall, drop down, to lower)
- καθαιρέω (to take down, we lowered, to take)
- ἐπικαταβάλλω (to let fall down at)
- ἐγκαθίημι (to let down: to send in)
- καταφίημι (to let slip down)
- καθιμάω (to let down by a rope)
- κατάγω (to lower)
- ταπεινόω (to lower)
to give up
- ἐκδίδωμι (to give up, surrender, to give up)
to slacken
- ἀνίημι (to slacken, abate, to give way)
- ἐπιχαλάω (to give way, relax)
- εἴκω (to yield to, give way to, to give way to)
- ἐπιτρέπω (to yield, give way)
- ἐπιχωρέω (to give way, yield)
to lower one's sails
- κατάγω (to lower)
- ταπεινόω (to lower)
- καθαιρέω (to take down, we lowered, to take)
cowering
- καταπτήσσω (to cower beneath)

Derived

ἀνίημι (to send up or forth, to make spring up, to produce)
ἀφῑ́ημι (to send forth, discharge, emit)
διίημι (to drive or thrust through, to let, go through)
εἰσίημι (to send into, to let, in)
ἐνίημι (to send in or into, to put in, implant)
ἐξίημι (to send out, let, go out)
ἐφίημι (to send to, to set on or incite, to throw or launch at)
ἵ̄ημι (I release, let go, I utter)
καθίημι (to send down, let fall, we let down)
μεθίημι (to let go, let loose, release)
παρίημι (to let drop beside or at the side, let fall, hung down)
προίημι (to send before, send on or forward, to send)
προσίημι (to send to or towards, let come to, to apply)
συνῑ́ημι (to send together, to bring together or set together, to come together)
ὑπερίημι (to outdo)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ὑφίημι

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to let down

to give up

to slacken

to lower one's sails

cowering

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ὑφίημι

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to let down

to give up

to slacken

to lower one's sails

cowering

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어