Ancient Greek-English Dictionary Language

ὕβριστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὕβριστος ὕβριστη ὕβριστον

Structure: ὑβριστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(bri/zw

Sense

  1. wanton, insolent, outrageous

Examples

  • ὃ δ’ ἐτόλμησε Θησεὺσ περὶ τὸν Κρητικὸν δασμόν, εἴτε τινὶ θηρίῳ βοράν, εἴτε πρόσφαγμα τοῖσ Ἀνδρόγεω τάφοισ, εἴθ’, ὃ κουφότατόν ἐστὶ τῶν λεγομένων, λατρεύειν παρ’ ἀνδράσιν ὑβρισταῖσ καὶ δυσμενέσιν ἀκλεῆ λατρείαν καὶ ἄτιμον ἐπιδοὺσ ἑαυτόν, ἑκουσίωσ μετὰ παρθένων πλεύσασ καὶ παίδων νέων, οὐκ ἂν εἴποι τισ ἡλίκησ ἐστὶ τόλμησ ἢ μεγαλοφροσύνησ ἢ δικαιοσύνησ περὶ τὸ κοινὸν ἢ πόθου δόξησ καὶ ἀρετῆσ, ὥστ’ ἔμοιγε φαίνεται μὴ κακῶσ ὁρίζεσθαι τοὺσ φιλοσόφουσ τὸν ἔρωτα θεῶν ὑπηρεσίαν πρὸσ ἐπιμέλειαν καὶ σωτηρίαν νέων. (Plutarch, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 1 4:1)
  • ἀλλὰ δούλοισ ὑβρισταῖσ καὶ βαρβάροισ καὶ ἀγρίοισ, ὥσπερ οὓσ ὁ Πλάτων φησὶ καθ’ Αἵδου διαπύρουσ κολαστὰσ καὶ δημοκοίνουσ ἐφεστάναι τοῖσ ἠσεβηκόσι. (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 45)
  • καὶ τοῖσ μὴ ὑβρισταῖσ μηδὲ χλευασταῖσ μηδ’ ὀλιγώροισ εἰσ μηδένα ἢ μὴ εἰσ χρηστοὺσ μηδ’ εἰσ τοιούτουσ οἱοῖ́ περ αὐτοί· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 3 9:1)
  • ἐγὼ δ’ ὑμᾶσ, ὦ βουλή, σαφῶσ οἶμαι δεῖν διαγιγνώσκειν οἷσ τ’ ἐγχωρεῖ τῶν ἀνθρώπων ὑβρισταῖσ εἶναι καὶ οἷσ οὐ προσήκει. (Lysias, Speeches, 20:2)
  • οὐ μόνον δ’ ἐπὶ τούτων τοῖσ ἐκ προαιρέσεωσ ὑβρισταῖσ χαλεποὺσ ὄντασ ἰδεῖν ἔστι τοὺσ νόμουσ, ἀλλὰ καὶ ἐφ’ ἁπάντων. (Demosthenes, Speeches 21-30, 57:1)

Synonyms

  1. wanton

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION