ὑβριστής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ὑβριστής
ὑβριστοῦ
Structure:
ὑβριστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a violent, overbearing person, a wanton, insolent man
- lustful, lewd
- wanton, restive, unruly
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀφελοῦ τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, παρῆλθε γὰρ ὑβριστήσ, ὅστισ τὰ ἀλλότρια λυμαίνεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 27:13)
- Ἠκούσαμεν τὴν ὕβριν Μωάβ, ὑβριστὴσ σφόδρα, τὴν ὑπερηφανίαν ἐξῇρασ. οὐχ οὕτωσ ἡ μαντεία σου, οὐχ οὕτωσ. (Septuagint, Liber Isaiae 16:6)
- ὑβριστήσ ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11, chapter 12 2:8)
- οὐκοῦν μηδὲ ἐκεῖνο ὑμᾶσ ἔρωμαι, σέ τε καὶ τὴν Πρόνοιαν καὶ τὴν Εἱμαρμένην, τί δήποτε Φωκίων μὲν ὁ χρηστὸσ ἐν τοσαύτῃ πενίᾳ καὶ σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἀπέθανε καὶ Ἀριστείδησ πρὸ αὐτοῦ, Καλλίασ δὲ καὶ Ἀλκιβιάδησ, ἀκόλαστα μειράκια, ὑπερεπλούτουν καὶ Μειδίασ ὁ ὑβριστὴσ καὶ Χάροψ ὁ Αἰγινήτησ, κίναιδοσ ἄνθρωποσ, τὴν μητέρα λιμῷ ἀπεκτονώσ, καὶ πάλιν Σωκράτησ μὲν παρεδόθη τοῖσ ἕνδεκα, Μέλητοσ δὲ οὐ παρεδόθη, καὶ Σαρδανάπαλλοσ μὲν ἐβασίλευε θῆλυσ ὤν, Γώχησ δὲ ἀνὴρ ἐνάρετοσ ἀνεσκολοπίσθη πρὸσ αὐτοῦ, διότι μὴ ἠρέσκετο τοῖσ γιγνομένοισ· (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 16:6)
- κούρην δ’ Αἰήταο διοτρεφέοσ βασιλῆοσ Αἰσονίδησ βουλῇσι θεῶν αἰειγενετάων ἦγε παρ’ Αἰήτεω, τελέσασ στονόεντασ ἀέθλουσ, τοὺσ πολλοὺσ ἐπέτελλε μέγασ βασιλεὺσ ὑπερήνωρ, ὑβριστὴσ Πελίησ καὶ ἀτάσθαλοσ, ὀβριμοεργόσ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 108:1)
