ὑβριστής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ὑβριστής
ὑβριστοῦ
Structure:
ὑβριστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a violent, overbearing person, a wanton, insolent man
- lustful, lewd
- wanton, restive, unruly
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὃ δ’ ἐτόλμησε Θησεὺσ περὶ τὸν Κρητικὸν δασμόν, εἴτε τινὶ θηρίῳ βοράν, εἴτε πρόσφαγμα τοῖσ Ἀνδρόγεω τάφοισ, εἴθ’, ὃ κουφότατόν ἐστὶ τῶν λεγομένων, λατρεύειν παρ’ ἀνδράσιν ὑβρισταῖσ καὶ δυσμενέσιν ἀκλεῆ λατρείαν καὶ ἄτιμον ἐπιδοὺσ ἑαυτόν, ἑκουσίωσ μετὰ παρθένων πλεύσασ καὶ παίδων νέων, οὐκ ἂν εἴποι τισ ἡλίκησ ἐστὶ τόλμησ ἢ μεγαλοφροσύνησ ἢ δικαιοσύνησ περὶ τὸ κοινὸν ἢ πόθου δόξησ καὶ ἀρετῆσ, ὥστ’ ἔμοιγε φαίνεται μὴ κακῶσ ὁρίζεσθαι τοὺσ φιλοσόφουσ τὸν ἔρωτα θεῶν ὑπηρεσίαν πρὸσ ἐπιμέλειαν καὶ σωτηρίαν νέων. (Plutarch, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 1 4:1)
- ἀλλὰ δούλοισ ὑβρισταῖσ καὶ βαρβάροισ καὶ ἀγρίοισ, ὥσπερ οὓσ ὁ Πλάτων φησὶ καθ’ Αἵδου διαπύρουσ κολαστὰσ καὶ δημοκοίνουσ ἐφεστάναι τοῖσ ἠσεβηκόσι. (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 45)
- καὶ τοῖσ μὴ ὑβρισταῖσ μηδὲ χλευασταῖσ μηδ’ ὀλιγώροισ εἰσ μηδένα ἢ μὴ εἰσ χρηστοὺσ μηδ’ εἰσ τοιούτουσ οἱοῖ́ περ αὐτοί· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 3 9:1)
- ἐγὼ δ’ ὑμᾶσ, ὦ βουλή, σαφῶσ οἶμαι δεῖν διαγιγνώσκειν οἷσ τ’ ἐγχωρεῖ τῶν ἀνθρώπων ὑβρισταῖσ εἶναι καὶ οἷσ οὐ προσήκει. (Lysias, Speeches, 20:2)
- οὐ μόνον δ’ ἐπὶ τούτων τοῖσ ἐκ προαιρέσεωσ ὑβρισταῖσ χαλεποὺσ ὄντασ ἰδεῖν ἔστι τοὺσ νόμουσ, ἀλλὰ καὶ ἐφ’ ἁπάντων. (Demosthenes, Speeches 21-30, 57:1)
