Sense

1. last, the endings or terminations, in the rear ranks
2. last, one's last day
3. last, uttermost
4. the last time, last of all
5. at last, in the last place

Examples

• ὑστάτην βίου ροπὴν αὐτοῖς ἐκείνην δόξαντες εἶναι τὸ τέλος τῆς ἀθλιωτάτης προσδοκίας, εἰς οἶκτον καὶ γόους τραπέντες κατεφίλουν ἀλλήλους περιπλεκόμενοι τοῖς συγγενέσιν ἐπὶ τοὺς τραχήλους ἐπιπίπτοντες, γονεῖς παισὶ καὶ μητέρες νεάνισιν, ἕτεραι δὲ νεογνὰ πρὸς μαστοὺς ἔχουσαι βρέφη τελευταῖον ἕλκοντα γάλα. (Septuagint, Liber Maccabees III 5:49)
• ἔστιν ὁδός, ἣ δοκεῖ παρὰ ἀνθρώποις ὀρθὴ εἶναι, τὰ δὲ τελευταῖα αὐτῆς ἔρχεται εἰς πυθμένα ᾄδου. (Septuagint, Liber Proverbiorum 14:12)
• ἐν εὐφροσύναις οὐ προσμίγνυται λύπη, τελευταῖα δὲ χαρὰ εἰς πένθος ἔρχεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 14:13)
• εἰσὶν ὁδοὶ δοκοῦσαι εἶναι ὀρθαὶ ἀνδρί, τὰ μέντοι τελευταῖα αὐτῶν βλέπει εἰς πυθμένα ᾅδου. (Septuagint, Liber Proverbiorum 16:21)
• μερὶς ἐπισπουδαζομένη ἐν πρώτοις, ἐν τοῖς τελευταίοις οὐκ εὐλογηθήσεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 20:11)
• Ταρκυίνιος δὲ ὁ τελευταῖος Ῥωμαίων βασιλεὺς φυγαδευθεὶς καὶ ἐπὶ Κύμης διατρίβων ὑπὲρ τὰ ἐνενὴκοντα ἔτη λέγεται στερρότατα βιῶσαι. (Lucian, Macrobii, (no name) 8:3)
• εἷς μόνος ἂν ἐπίστευσέ σοι ἐξάρνῳ γινομένῳ μηδὲν τοιοῦτο εἰργάσθαι καὶ βοηθὸς ἂν κατέστη, ὁ τελευταῖος μισθοδότης, ἀνὴρ ἐν τοῖς ἀρίστοις Ῥωμαίων. (Lucian, Pseudologista, (no name) 18:3)
• κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖς ψηφιζομένων ὁ τελευταῖος. (Aristophanes, Wasps, Choral, anapests6)
• λευκίσκοι, κέφαλοι, κεστρεῖς, μυξῖνοι, χελλῶνες ὅμοιοί εἰσι κατὰ τὴν προσφοράν, τοῦ δὲ κεφάλου καταδεέστερός ἐστιν ὁ κεστρεύς, ἥσσων δὲ ὁ μυξῖνος, τελευταῖος ὁ χελλών. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 52 3:5)
• ὁ δὲ τελευταῖος ὑποβάκχειος, εἰ δὲ βούλεταί τις, ἀνάπαιστος: (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1830)

Similar forms

• τελευταῖον (405)
• τελευτᾷ (211)
• τελευτᾶν (132)
• τελευταῖα (98)
• τελευταίαν (69)
• τελευταῖος (67)
• τελευταίας (46)
• τελευταῖοι (38)
• τελευταία (38)
• τελευταίου (33)
• τελευταίους (31)
• τελευταίῳ (23)
• τελευταίοις (20)
• τελευταίᾳ (20)
• τελευταίων (18)
• τελευτὰς (12)
• τελευτάς (11)
• τελευταῖαι (9)
• τελευταῖόν (8)
• τελευτάτω (7)
• τελευτάν (6)
• τελευταῖς (6)
• τελεύτα (4)
• τελευτὰν (3)
• τελευταὶ (2)
• τελευτὰ (2)
• τελευταίαις (2)
• τελευτᾷν (2)
• τελευτά (2)
• τελευταῖ (2)
• Τελευταγόρην (2)
• τελευταῖοί (2)
• Τελεύταντος (2)
• τελευταῖός (2)
• τελευτᾷς (2)
• τελεύταθεν (1)
• Τελευταγόρας (1)
• τελευταία> (1)
• τελευτᾶν᾿ (1)
• τελεύτασέν (1)
• Τελευταγόρου (1)
• τε]λευταθεῖσα (1)
• τελευτᾶτε (1)
• τελευτᾷ‧ (1)
• τελευταῖν (1)
• τελευτάσει (1)
• τελευταῖαν (1)
• τελευτάσομεν (1)
• τελευτᾶ (1)
• τελευταίῃ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.