Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στρατηλάτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στρατηλάτης στρατηλάτου

Structure: στρατηλατ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: e)lau/nw

Sense

  1. a leader of an army, a general, commander

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative στρατηλάτης στρατηλάτᾱ στρατηλάται
Genitive στρατηλάτου στρατηλάταιν στρατηλατῶν
Dative στρατηλάτῃ στρατηλάταιν στρατηλάταις
Accusative στρατηλάτην στρατηλάτᾱ στρατηλάτᾱς
Vocative στρατηλάτα στρατηλάτᾱ στρατηλάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗ χρείᾳ πόλεισ πολλαὶ διώλοντ’, ἐνδεεῖσ στρατηλάτου. (Euripides, Suppliants, episode 2:23)
  • ὦ τλῆμον, ὦ δύστηνε τοῦ στρατηλάτου Ἀγαμέμνονοσ παῖ, πότνι’ Ἠλέκτρα, λόγουσ ἄκουσον οὕσ σοι δυστυχεῖσ ἥκω φέρων. (Euripides, episode9)
  • "πολλὴ δὲ καὶ συνήθεια καὶ προθυμία δι’ εὐτυχίαν γέγονε τῷ δήμῳ, καὶ οὐδένα λέληθεν αὔξεσθαι καὶ κρατεῖν ἑτέρων βουλόμενοσ, ὥστε καὶ γέλωσ ἂν εἰή τἀμά, θεραπεύοντοσ θεούσ, καὶ δίκην τιμᾶν, βίαν δὲ καὶ πόλεμον ἐχθαίρειν διδάσκοντοσ πόλιν στρατηλάτου μᾶλλον ἢ βασιλέωσ δεομένην. (Plutarch, Numa, chapter 5 2:5)
  • ἀνδρὸσ μὲν ὑμῖν οὗτοσ εἴρηται μόροσ τοῦ παντοσέμνου, τοῦ στρατηλάτου νεῶν. (Aeschylus, Eumenides, episode 4:1)
  • ἐπεὶ στρατηλάτου χρηστοῦ τὰ κρείσσω μηδὲ τἀνδεᾶ λέγειν. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 3:22)

Synonyms

  1. a leader of an army

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION