Ancient Greek-English Dictionary Language

στεναχίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στεναχίζω

Structure: στεναχίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: epic lengthd. form of stena/xw

Sense

  1. to sigh, groan, wail
  2. to bewail, lament

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στεναχίζω στεναχίζεις στεναχίζει
Dual στεναχίζετον στεναχίζετον
Plural στεναχίζομεν στεναχίζετε στεναχίζουσιν*
SubjunctiveSingular στεναχίζω στεναχίζῃς στεναχίζῃ
Dual στεναχίζητον στεναχίζητον
Plural στεναχίζωμεν στεναχίζητε στεναχίζωσιν*
OptativeSingular στεναχίζοιμι στεναχίζοις στεναχίζοι
Dual στεναχίζοιτον στεναχιζοίτην
Plural στεναχίζοιμεν στεναχίζοιτε στεναχίζοιεν
ImperativeSingular στενάχιζε στεναχιζέτω
Dual στεναχίζετον στεναχιζέτων
Plural στεναχίζετε στεναχιζόντων, στεναχιζέτωσαν
Infinitive στεναχίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στεναχιζων στεναχιζοντος στεναχιζουσα στεναχιζουσης στεναχιζον στεναχιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στεναχίζομαι στεναχίζει, στεναχίζῃ στεναχίζεται
Dual στεναχίζεσθον στεναχίζεσθον
Plural στεναχιζόμεθα στεναχίζεσθε στεναχίζονται
SubjunctiveSingular στεναχίζωμαι στεναχίζῃ στεναχίζηται
Dual στεναχίζησθον στεναχίζησθον
Plural στεναχιζώμεθα στεναχίζησθε στεναχίζωνται
OptativeSingular στεναχιζοίμην στεναχίζοιο στεναχίζοιτο
Dual στεναχίζοισθον στεναχιζοίσθην
Plural στεναχιζοίμεθα στεναχίζοισθε στεναχίζοιντο
ImperativeSingular στεναχίζου στεναχιζέσθω
Dual στεναχίζεσθον στεναχιζέσθων
Plural στεναχίζεσθε στεναχιζέσθων, στεναχιζέσθωσαν
Infinitive στεναχίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στεναχιζομενος στεναχιζομενου στεναχιζομενη στεναχιζομενης στεναχιζομενον στεναχιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ πατὴρ τεόσ εἰμι, τοῦ εἵνεκα σὺ στεναχίζων πάσχεισ ἄλγεα πολλά, βίασ ὑποδέγμενοσ ἀνδρῶν. (Homer, Odyssey, Book 16 22:3)
  • ἀμφοτέρῃσι δὲ χερσὶν ἑλὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆσ πολιῆσ, ἁδινὰ στεναχίζων. (Homer, Odyssey, Book 24 25:2)
  • ὃ δ’ ἠρνεῖτο στεναχίζων· (Homer, Iliad, Book 19 24:3)
  • πίσυρασ δ’ ἐριαύχενασ ἵππουσ ἐσσυμένωσ ἐνέβαλλε πυρῇ μεγάλα στεναχίζων. (Homer, Iliad, Book 23 17:5)
  • ὡσ δὲ πατὴρ οὗ παιδὸσ ὀδύρεται ὀστέα καίων νυμφίου, ὅσ τε θανὼν δειλοὺσ ἀκάχησε τοκῆασ, ὣσ Ἀχιλεὺσ ἑτάροιο ὀδύρετο ὀστέα καίων, ἑρπύζων παρὰ πυρκαϊὴν ἁδινὰ στεναχίζων. (Homer, Iliad, Book 23 21:6)

Synonyms

  1. to sigh

  2. to bewail

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION