Sense

1. wailing, lamenting, dirge
2. complaint

Examples

• οἵ τε τούτων συζυγεῖσ βρόχοισ ἀντὶ στεφέων τοὺσ αὐχένασ περιπεπλεγμένοι μετὰ ἀκμαίασ καὶ νεανικῆσ ἡλικίασ, ἀντὶ εὐωχίασ καὶ νεωτερικῆσ ραθυμίασ τὰσ ἐπιλοίπουσ τῶν γάμων ἡμέρασ ἐν θρήνοισ διῆγον, παρὰ πόδασ ἤδη τὸν ᾅδην ὁρῶντεσ κείμενον. (Septuagint, Liber Maccabees III 4:8)
• θρήνοισ δ’ ἀδελφαὶ πρῶτα μὲν σὲ ὑμνήσομεν, ἔπειτ’ Ἀχιλλέα Θέτιδοσ ἐν πένθει ποτέ. (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 4:17)
• καὶ σοῦ μέν, μᾶτερ, δυστάνου κλαίω πανδύρτοισ θρήνοισ, τὸν ἐμὸν δὲ βίον λώβαν λύμαν τ’ οὐ μετακλαίομαι, ἀλλὰ θανεῖν μοι ξυντυχία κρείσσων ἐκύρησεν. (Euripides, Hecuba, choral, antistrophe9)
• ἰὼ δμωαί, δυσθρηνήτοισ ὡσ θρήνοισ ἔγκειμαι, τᾶσ οὐκ εὐμούσου μολπᾶσ βοὰν ἀλύροισ ἐλέγοισ, αἰαῖ, αἰαῖ, κηδείοισ οἴκτοισιν· (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 1:1)
• ἢ τίνα μοῦσαν ἐπέλθω δάκρυσιν ἢ θρήνοισ ἢ πένθεσιν; (Euripides, Helen, choral, hexameter2)

Similar forms

• θρῆνον (47)
• θρηνεῖν (45)
• θρήνων (38)
• θρήνους (31)
• θρῆνος (19)
• θρήνοις (17)
• θρήνου (14)
• θρήνῳ (9)
• θρηνῶν (7)
• θρῆνυν (6)
• θρῆνυς (5)
• θρῆνοι (5)
• θρηνοῦσι (5)
• θρηνεῖς (5)
• θρῆνόν (5)
• θρηνῶ (5)
• θρηνεῖ (5)
• θρηνεῖτε (5)
• θρηνοῦσα (5)
• θρηνοῦσαι (4)
• θρήνοισιν (3)
• θρηνείτω (3)
• θρηνήσει (3)
• θρήνοισι (3)
• θρηνοῦντα (3)
• θρηνούσας (3)
• θρηνῶδες (3)
• θρηνῆσαι (3)
• θρήνει (2)
• θρήνησον (2)
• θρηνῳδίαν (2)
• θρηνώδη (2)
• θρηνώδους (2)
• θρηνήσατε (2)
• θρῆνός (2)
• θρηνῶσιν (2)
• θρηνώδεις (2)
• θρήνημά (1)
• θρηνῶνται (1)
• θρηνήμασι (1)
• θρηνήσων (1)
• θρηνέουσι (1)
• θρηνήσετε (1)
• θρηνῳδία (1)
• θρηνοῖ (1)
• θρηνήμα‐ (1)
• θρηνήσω (1)
• θρηνῳδοῦς (1)
• θρήνεον (1)
• θρηνήσεις (1)
• θρηνοῦμεν (1)
• θρήνυι (1)
• θρηνώδης (1)
• θρηνεῖτ (1)
• θρηνητοῦ (1)
• θρηνοῦσαν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary