θεατός
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
θεατός
θεατή
θεατόν
Structure:
θεατ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τούτοισ ἅπασι προεκπλήξασ τὸ θέατρον καὶ θαυμαστῆσ ἐλπίδοσ ἐμπλήσασ τοὺσ θεατάσ, ἐπειδή ποτε καὶ ᾆσαι καὶ κιθαρίσαι πάντωσ ἔδει, ἀνακρούεται μὲν ἀνάρμοστόν τι καὶ ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ τρεῖσ ἅμα χορδὰσ σφοδρότερον τοῦ δέοντοσ ἐμπεσὼν τῇ κιθάρᾳ, ᾄδειν δὲ ἄρχεται ἀπόμουσόν τι καὶ λεπτόν, ὥστε γέλωτα μὲν παρὰ πάντων γενέσθαι τῶν θεατῶν, τοὺσ ἀθλοθέτασ δὲ ἀγανακτήσαντασ ἐπὶ τῇ τόλμῃ μαστιγώσαντασ αὐτὸν ἐκβαλεῖν τοῦ θεάτρου· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 9:3)
- περὶ πόδα δή σοι καὶ Εὐάγγελοσ οὗτοσ, παρ’ ὅσον σοί γε οὐδ’ ὀλίγον μέλει τοῦ γέλωτοσ τῶν θεατῶν. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 10:3)
- οὐδὲ γὰρ ἔμελε τοῖσ Ἀρσακίδαισ τῶν καλῶν οὐδὲ πρὸσ τὸ τερπνὸν ἐποιοῦντο τὰσ ἐπιδείξεισ οὐδ’ ἐφρόντιζον εἰ ἐπαινέσονται οἱ θεαταί, ἀλλ’ ὅπωσ ἐκπλαγήσονται. (Lucian, De Domo, (no name) 5:2)
- τούτου δὲ τοῦ οἴκου τὸ κάλλοσ οὐ κατὰ βαρβαρικούσ τινασ ὀφθαλμοὺσ οὐδὲ κατὰ Περσικὴν ἀλαζονείαν ἢ βασιλικὴν μεγαλαυχίαν οὐδὲ πένητοσ μόνον, ἀλλὰ εὐφυοῦσ θεατοῦ δεόμενον καὶ ὅτῳ μὴ ἐν τῇ ὄψει ἡ κρίσισ, ἀλλά τισ καὶ λογισμὸσ ἐπακολουθεῖ τοῖσ βλεπομένοισ Τὸ γὰρ τῆσ τε ἡμέρασ πρὸσ τὸ κάλλιστον ἀποβλέπειν ‐ κάλλιστον δὴ αὐτῆσ καὶ ποθεινότατον ἡ ἀρχὴ ‐ καὶ τὸν ἥλιον ὑπερκύψαντα εὐθὺσ ὑποδέχεσθαι καὶ τοῦ φωτὸσ ἐμπίπλασθαι ἐσ κόρον ἀναπεπταμένων τῶν θυρῶν [καθ’ ὃ καὶ τὰ ἱερὰ βλέποντα ἐποίουν οἱ παλαιοί],2 καὶ τὸ τοῦ μήκουσ πρὸσ τὸ πλάτοσ καὶ ἀμφοῖν πρὸσ τὸ ὕψοσ εὔρυθμον καὶ τῶν φωταγωγῶν τὸ ἐλεύθερον καὶ πρὸσ ὡρ́αν ἑκάστην εὖ ἔχον, πῶσ οὐχ ἡδέα ταῦτα πάντα καὶ ἐπαίνων ἄξια; (Lucian, De Domo, (no name) 6:1)
- φημὶ γὰρ οὖν καὶ γυναιξὶ καλαῖσ οὐχ ὅπωσ συλλαμβάνειν ἐσ τὸ εὐμορφότερον, ἀλλὰ καὶ ἐναντιοῦσθαι τὸν κόσμον τὸν πολύν, ὁπόταν τῶν ἐντυγχανόντων ἕκαστοσ ὑπὸ τοῦ χρυσοῦ καὶ τῶν λίθων τῶν πολυτελῶν ἐκπλαγεὶσ ἀντὶ τοῦ ἐπαινεῖν ἢ ’ χρόαν ἢ βλέμμα ἢ δειρὴν ἢ πῆχυν ἢ δάκτυλον, ὁ δὲ ταῦτ’ ἀφεὶσ ἐσ τὴν σαρδὼ ἢ τὸν σμάραγδον ἢ τὸν ὁρ́μον ἢ τὸ ψέλιον ἀποβλέπῃ, ὥστε ἄχθοιτο ἂν εἰκότωσ παρορωμένη διὰ τὸν κόσμον, οὐκ ἀγόντων σχολὴν ἐπαινεῖν αὐτὴν τῶν θεατῶν, ἀλλὰ πάρεργον αὐτῆσ ποιουμένων τὴν θέαν. (Lucian, De Domo, (no name) 15:4)
- οὔτοι θεατόσ· (Sophocles, Ajax, choral, strophe 1 1:1)
- θεατὸσ σοφοῖσ, ἀγαστὸσ θεοῖσ· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 210:5)
Derived
- ἀθέατος (unseen, invisible, that may not be seen)