Ancient Greek-English Dictionary Language

πρόσκρουσμα

Third declension Noun; Neuter 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πρόσκρουσμα πρόσκρουσματος

Structure: προσκρουσματ (Stem)

Etym.: from proskrou/w

Sense

  1. that against which one strikes, a stumbling-block, offence

Examples

  • θάνατον ἀγαθῶν καὶ καλῶν ἐλπίδεσ ἀμηχάνουσ ἡδονὰσ καὶ προσδοκίασ ἔχουσαι πᾶν μὲν ἔλλειμμα πᾶν δὲ πρόσκρουσμα τῆσ ψυχῆσ ἐξαλείφουσι καὶ ἀφανίζουσιν ὥσπερ ἐν ὁδῷ, μᾶλλον δ’ ὁδοῦ παρατροπῇ βραχείᾳ, ῥᾳδίωσ τὰ συντυγχάνοντα καὶ μετρίωσ φερούσησ. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 29 2:1)
  • οὐδὲν γὰρ οὐδ’ ἀπὸ τύχησ πρόσκρουσμα συνέβη περὶ τοὺσ στρατευομένουσ. (Plutarch, , chapter 19 4:2)
  • θεωρήσαντεσ δὲ καὶ πανηγυρίσαντεσ καὶ τὰσ ἄλλασ φιλοφροσύνασ παρ’ ἀλλήλων ἀναλαβόντεσ, εἴ τι πρόσκρουσμα πόλει πρὸσ πόλιν ἐγεγόνει, δικασταὶ καθεζόμενοι διῄτων καὶ περὶ τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ πολέμου καὶ περὶ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμοφροσύνησ κοινὰσ ἐποιοῦντο βουλάσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 25 8:1)
  • συνεβούλευεν αὐτοῖσ ἱερὸν ἄσυλον ἀπὸ κοινῶν ἀναλωμάτων ἐν Ῥώμῃ κατασκευάσασθαι, ἐν ᾧ θύσουσί θ’ αἱ πόλεισ συνερχόμεναι καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἰδίασ τε καὶ κοινὰσ θυσίασ καὶ πανηγύρεισ ἄξουσιν, ἐν οἷσ ἂν ὁρίσωσι χρόνοισ, καί, εἴ τι γένοιτο πρόσκρουσμα αὐταῖσ πρὸσ ἀλλήλασ, ἐκ τῶν ἱερῶν τοῦτο διαλύσονται, ταῖσ ἄλλαισ πόλεσιν ἐπιτρέψασαι τὰ ἐγκλήματα διαγνῶναι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 26 5:1)
  • ποῖοσ τύραννοσ φοβερόσ, ποία νόσοσ, ποία πενία, ποῖον πρόσκρουσμα; (Epictetus, Works, book 4, chapter 12 9:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION