Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσκαλέω προσκαλέσω

Structure: προς (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call to, call on, summon
  2. (middle voice, perfect passive) to call to oneself, call to one
  3. (in Attic, of an accuser) to cite or summon to court

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαλῶ προσκαλεῖς προσκαλεῖ
Dual προσκαλεῖτον προσκαλεῖτον
Plural προσκαλοῦμεν προσκαλεῖτε προσκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular προσκαλῶ προσκαλῇς προσκαλῇ
Dual προσκαλῆτον προσκαλῆτον
Plural προσκαλῶμεν προσκαλῆτε προσκαλῶσιν*
OptativeSingular προσκαλοῖμι προσκαλοῖς προσκαλοῖ
Dual προσκαλοῖτον προσκαλοίτην
Plural προσκαλοῖμεν προσκαλοῖτε προσκαλοῖεν
ImperativeSingular προσκάλει προσκαλείτω
Dual προσκαλεῖτον προσκαλείτων
Plural προσκαλεῖτε προσκαλούντων, προσκαλείτωσαν
Infinitive προσκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαλων προσκαλουντος προσκαλουσα προσκαλουσης προσκαλουν προσκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαλοῦμαι προσκαλεῖ, προσκαλῇ προσκαλεῖται
Dual προσκαλεῖσθον προσκαλεῖσθον
Plural προσκαλούμεθα προσκαλεῖσθε προσκαλοῦνται
SubjunctiveSingular προσκαλῶμαι προσκαλῇ προσκαλῆται
Dual προσκαλῆσθον προσκαλῆσθον
Plural προσκαλώμεθα προσκαλῆσθε προσκαλῶνται
OptativeSingular προσκαλοίμην προσκαλοῖο προσκαλοῖτο
Dual προσκαλοῖσθον προσκαλοίσθην
Plural προσκαλοίμεθα προσκαλοῖσθε προσκαλοῖντο
ImperativeSingular προσκαλοῦ προσκαλείσθω
Dual προσκαλεῖσθον προσκαλείσθων
Plural προσκαλεῖσθε προσκαλείσθων, προσκαλείσθωσαν
Infinitive προσκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαλουμενος προσκαλουμενου προσκαλουμενη προσκαλουμενης προσκαλουμενον προσκαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαλέσω προσκαλέσεις προσκαλέσει
Dual προσκαλέσετον προσκαλέσετον
Plural προσκαλέσομεν προσκαλέσετε προσκαλέσουσιν*
OptativeSingular προσκαλέσοιμι προσκαλέσοις προσκαλέσοι
Dual προσκαλέσοιτον προσκαλεσοίτην
Plural προσκαλέσοιμεν προσκαλέσοιτε προσκαλέσοιεν
Infinitive προσκαλέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαλεσων προσκαλεσοντος προσκαλεσουσα προσκαλεσουσης προσκαλεσον προσκαλεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκαλέσομαι προσκαλέσει, προσκαλέσῃ προσκαλέσεται
Dual προσκαλέσεσθον προσκαλέσεσθον
Plural προσκαλεσόμεθα προσκαλέσεσθε προσκαλέσονται
OptativeSingular προσκαλεσοίμην προσκαλέσοιο προσκαλέσοιτο
Dual προσκαλέσοισθον προσκαλεσοίσθην
Plural προσκαλεσοίμεθα προσκαλέσοισθε προσκαλέσοιντο
Infinitive προσκαλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαλεσομενος προσκαλεσομενου προσκαλεσομενη προσκαλεσομενης προσκαλεσομενον προσκαλεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄλλοισ ἀλλὰ καὶ σκεύεσιν, οἷσ ἐτέρπετο, καὶ παιγνίοισ ἐκέλευε τὴν τίτθην διδόναι καὶ προσφέρειν τὸν μαστὸν καὶ προσεκαλεῖτο καθάπερ πρὸσ τράπεζαν ἰδίαν ὑπὸ φιλανθρωπίασ, ὧνπερ ἐγίγνωσκε καὶ εἶχε τὰ ἥδιστα κοινουμένη τοῖσ εὐφραίνουσιν αὐτήν. (Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 2 4:1)
  • ἤδη δὲ ἑσπέρασ οὔσησ ἐδίψησε, καὶ πιὼν ὀλίγον ὕδατοσ, δυεῖν ὄντων αὐτῷ ξιφῶν, ἑκατέρου κατεμάνθανε τὸ σπάσμα πολὺν χρόνον, καὶ τὸ ἕτερον ἀπέδωκε, θάτερον δὲ εἰσ τὰσ ἀγκάλασ ἀναλαβὼν τοὺσ οἰκέτασ προσεκαλεῖτο. (Plutarch, Otho, chapter 17 1:1)
  • καὶ μετὰ τὸ δεῖπνον ἐπὶ ταῖσ θύραισ τοῦ φιδιτίου τῶν οἰκείων παρουσῶν γυναικῶν, ἣν μάλιστα τυγχάνοι τιμῶν προσεκαλεῖτο, καὶ διδοὺσ τὴν μοῖραν ἔλεγεν ὅτι ταύτην αὐτὸσ λαβὼν ἀριστεῖον ἐκείνῃ δίδωσιν, ὥστε κἀκείνην ζηλουμένην ὑπὸ τῶν ἄλλων προπέμπεσθαι γυναικῶν. (Plutarch, Lycurgus, chapter 26 4:4)
  • Κάστον δὲ Ποπίλλιον νομικὸν εἶναι βουλόμενον, ὄντα δὲ ἀμαθῆ καὶ ἀφυῆ, προσεκαλεῖτο μάρτυρα πρόσ τινα δίκην· (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 101)
  • Ἀντίγονοσ δὲ ὁρῶν ἐφ’ ἑαυτὸν συνεστηκότασ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ τοῖσ ἀξιώμασιν ἄνδρασ καὶ συλλογιζόμενοσ τὸ μέγεθοσ τοῦ φυομένου πολέμου τά τ’ ἔθνη καὶ πόλεισ καὶ δυνάστασ προσεκαλεῖτο εἰσ συμμαχίαν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 57 3:1)

Synonyms

  1. to call to

  2. to call to oneself

  3. to cite or summon to court

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION