뜻

1. 고르다, 선택하다, 선호하다, 좋아하다, 택하다, 더 좋아하다, 채용하다

1. to choose before others, choose by preference, prefer, select, to be preferred before others, the most eminent
2. to prefer before
3. to judge or decide beforehand that . .

예문

• ἐν ταῖσ διατριβαῖσ ἢ παρὰ τὰ συμπόσια, ἄλλον ἄλλου στίχον προκρίνοντοσ, αὐτὸσ ὡσ διαφέροντα πάντων ἐνέκρινε τοῦτον, ἀμφότερον βασιλεύσ τ’ ἀγαθὸσ κρατερόσ τ’ αἰχμητήσ, ὃν ἄλλοσ ἔπαινον τῷ χρόνῳ προέλαβε, τοῦτον αὑτῷ νόμον κεῖσθαι λογιζόμενοσ, ὥστ’ εἰπεῖν Ὅμηρον ὅτι τῷ αὐτῷ μέτρῳ τὴν μὲν Ἀγαμέμνονοσ ἀνδραγαθίαν κεκόσμηκε, τὴν δ’ Ἀλεξάνδρου μεμάντευται. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 102)

  (플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 102)

• τοῦ δὲ τοὺσ περὶ τὸν Ἡρώδην προκρίνοντοσ, ἡσθείσ, ἦν γὰρ δὴ καὶ ξένοσ αὐτοῖσ πατρῷοσ δεχθεὶσ ὑπ’ Ἀντιπάτρου φιλοφρόνωσ ὅτε εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν σὺν Γαβινίῳ παρέβαλλεν, τετράρχασ ἀποδείκνυσιν τοὺσ ἀδελφοὺσ πᾶσαν διοικεῖν τὴν Ιοὐδαίαν ἐπιτρέπων. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 351:2)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 351:2)

유사 형태

• προκρίνας (19)
• προκριθεὶς (10)
• προκρῖναι (9)
• προκρίτων (7)
• Πρόκριν (6)
• προκρίνων (6)
• προκρίνει (6)
• προκριθῆναι (5)
• προκρίνειν (4)
• Πρόκρις (4)
• προκρίνουσι (3)
• προκριθείς (3)
• προκριθέντι (3)
• προκρίναντα (2)
• πρόκριτοι (2)
• προκριθεῖσα (2)
• προκριθῇ (2)
• προκρίνειεν (2)
• Πρόκριδος (2)
• Προκρίδι (2)
• προκρίνεται (2)
• προκρίνωσιν (2)
• προκρίνειε (1)
• προκρίνω (1)
• προκριθείσῃ (1)
• προκρίσεως (1)
• Προκρίδος (1)
• προκρίνασιν (1)
• προκρίνομαι (1)
• προκρίνωσι (1)
• προκριθέντα (1)
• προκρίματος (1)
• προκρινεῖ (1)
• Πρόκριδι (1)
• προκρίνασαν (1)
• προκρίνητε (1)
• προκριθείη (1)
• Πρόκριτός (1)
• προκριθέντ (1)
• πρόκρισιν (1)
• προκρίνομεν (1)
• προκριθῆναί (1)
• προκρίτοις (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.