뜻

2. 경멸하다, 판결을 내리다

1. to give as a sentence against
2. (with accusative of person) to condemn

예문

• καὶ κατηγορηθεὶσ ἐν τῷ δήμῳ πάσαισ ταῖσ φυλαῖσ κατακρίνεται, τίμημα τῆσ εἰσαγγελίασ ἐχούσησ χρηματικὸν πέντε μυριάδασ ἀργυρίου. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 17-18, chapter 5 8:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 17-18, chapter 5 8:2)

• εἰδοὺσ οὐ κρίνει Πολέμων, νώναισ κατακρίνει· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1801)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1801)

• καὶ πρῶτοσ Σατορνῖνοσ ἀπεφήνατο κατακρίνειν μὲν τῶν νεανίσκων, ἀλλ’ οὐ θάνατον· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 762:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 762:1)

• ἀχθέντα δὲ τηνικαῦτα καὶ κατηγορούμενον τὰ τῶν Ῥωμαίων φρονεῖν κατακρίνει μὲν θανάτῳ μηδ’ ἀπολογίασ ἀξιώσασ σὺν τρισὶν υἱοῖσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 602:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 602:1)

• καὶ ἔγωγε τὸ μὲν ὑμνεῖν ἄρτι τὴν ἐν πολέμῳ τελευτὴν καὶ τὴν ἐπὶ τοῖσ ἀρειμανίοισ πεσοῦσιν ἀθανασίαν παραλιπὼν ἐπαρασαίμην ἂν τοῖσ ἄλλωσ ἔχουσι τὸν κατ’ εἰρήνην ἐκ νόσου θάνατον, οἷσ μετὰ τοῦ σώματοσ καὶ ἡ ψυχὴ τάφῳ κατακρίνεται. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 52:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 52:1)

• εἶπεν δὲ ὁ Ιἠσοῦσ Οὐδὲ ἐγώ σε κατακρίνω· (, chapter 6 143:2)

  (, chapter 6 143:2)

유사 형태

• κατακρίνας (5)
• κατακρίνειν (5)
• κατακρινεῖ (3)
• κατακρίτων (3)
• κατάκριμα (3)
• κατακρίνεται (2)
• κατακρίτους (2)
• κατακριθῆναι (2)
• κατακρίνει (2)
• κατακρίνωμεν (1)
• κατακριθῶμεν (1)
• κατακριμάτων (1)
• κατακριθέντι (1)
• κατακρινεῖν (1)
• κατακρινῶν (1)
• κατάκρισιν (1)
• κατακρίνω (1)
• κατακρίματος (1)
• κατακρίνεις (1)
• κατακριθείς (1)
• κατάκριτος (1)
• κατακρίνων (1)
• κατακρίσεως (1)
• κατακρῖναι (1)
• κατακρίνῃς (1)
• κατακριθῇ (1)
• κατακριθείη (1)
• κατάκριτον (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록