Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πικρός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πικρός πικρᾱ́ πικρόν

Structure: πικρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from peu/kh

Sense

  1. pointed, sharp, keen

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative πικρός πικρᾱ́ πικρόν
Genitive πικροῦ πικρᾶς πικροῦ
Dative πικρῷ πικρᾷ πικρῷ
Accusative πικρόν πικρᾱ́ν πικρόν
Vocative πικρέ πικρᾱ́ πικρόν
DualN/A/V πικρώ πικρᾱ́ πικρώ
G/D πικροῖν πικραῖν πικροῖν
PluralNominative πικροί πικραί πικρά
Genitive πικρῶν πικρῶν πικρῶν
Dative πικροῖς πικραῖς πικροῖς
Accusative πικρούς πικρᾱ́ς πικρά
Vocative πικροί πικραί πικρά
Positive Comparative Superlative
Adjective πικρός πικροῦ πικρότερος πικροτεροῦ πικρότατος πικροτατοῦ
Adverb πικρώς πικρότερον πικρότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τότε οἱ πρὶν ἐπονείδιστοι καὶ πλησίον τοῦ ᾅδου, μᾶλλον δ̓ ἐπ̓ αὐτῷ βεβηκότεσ, ἀντὶ πικροῦ καὶ δυσαιάκτου μόρου, κώθωνα σωτήριον συστησάμενοι, τὸν εἰσ πτῶσιν αὐτοῖσ καὶ τάφον ἡτοιμασμένον τόπον κλισίαισ κατεμέρισαν πλήρεισ χαρμονῆσ. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:31)
  • τοῦτ’ ἄρα πικροῦ τινοσ ᾐσθόμην τί βουλόμενοσ δὲ ταῦτα ἔπραξε; (Lucian, Cataplus, (no name) 11:19)
  • ἰσχυρότατον δ’ ἐστὶ τοῦ μὲν γλυκέοσ τὸ γλυκύτατον, τοῦ δὲ πικροῦ τὸ πικρότατον, τοῦ δὲ ὀξέοσ τὸ ὀξύτατον, ἑκάστου δὲ πάντων τῶν ἐνεόντων ἡ ἀκμή. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xiv.9)
  • πικροῦ δ’ ἔκυρσασ, ὦ κόρη, τῶν σῶν γάμων μνηστῆροσ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, lyric 2:15)
  • πῶσ σ’ ἀποσπάσω πικροῦ· (Sophocles, Ajax, episode 1:20)

Synonyms

  1. pointed

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION