Ancient Greek-English Dictionary Language

πικρός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πικρός πικρᾱ́ πικρόν

Structure: πικρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from peu/kh

Sense

  1. pointed, sharp, keen

Examples

  • ἐνταῦθ’ ἤδη τέτακται καὶ ὁ τρίτοσ τῶν καιρῶν, μᾶλλον δ’ ὁ πάντων πικρότατοσ χρόνοσ, ἐν ὧ Δημοσθένησ ἀπώλεσε τὰσ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆσ πόλεωσ πράξεισ, ἀσεβήσασ μὲν εἰσ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ, ἄδικον δὲ καὶ οὐδαμῶσ ἴσην τὴν πρὸσ Θηβαίουσ συμμαχίαν γράψασ. (Aeschines, Speeches, , section 106 1:1)
  • ὅ τε γὰρ τῆσ ἔχθρασ καρπὸσ ἁπάντων πικρότατοσ καὶ δριμύτατοσ, ὥσπερ οἶμαι τοὐναντίον ὁ τῆσ εὐνοίασ ἥδιστοσ καὶ λυσιτελέστατοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 61:2)
  • οὐ γάρ ἐστιν, ὡσ εἰπεῖν, οὐδέποτε ἡδὺσ οὐδὲ ὠφέλιμοσ ὁ τοῦ μίσουσ καρπόσ, ἀλλὰ τοὐναντίον ἁπάντων ἀηδέστατοσ καὶ πικρότατοσ, οὐδὲ βάροσ οὕτω χαλεπὸν οὐδὲ ἐπίπονον ὡσ ἔχθρα φέρειν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 20:1)
  • οὗτοσ γὰρ τῶν τότε ῥητόρων μέγιστον ἔχων ἀξίωμα καὶ δώδεκα μὲν ἔτη τὰσ προσόδουσ τῆσ πόλεωσ διοικήσασ ἐπαινουμένωσ, βίον δ’ ἐζηκὼσ ἐπ’ ἀρετῇ περιβόητον πικρότατοσ ἦν ἐν τοῖσ λόγοισ κατήγοροσ. (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 87 7:2)
  • ἔτι δὲ Κλεομένησ ὁ Σπαρτιάτησ οὐ χρηστότατοσ μὲν βασιλεύσ, πικρότατοσ δὲ τύραννοσ, εὐτραπελώτατοσ δὲ πάλιν ἰδιώτησ καὶ φιλανθρωπότατοσ; (Polybius, Histories, book 9, chapter 23 3:1)

Synonyms

  1. pointed

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION