뜻

1. 광기, 제정신이 아닌 상태, 미침

1. derangement, madness

예문

• τὸ δ εὖ κακουργεῖν ἀσέβεια ποικίλα κακοφρόνων τ ἀνδρῶν παράνοια. (Euripides, choral, antistrophe 12)

  (에우리피데스, choral, antistrophe 12)

• παράνοια συνᾶγε νυμφίους φρενώλεις. (Aeschylus, Seven Against Thebes, choral, strophe 32)

  (아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 32)

• Ὁκόσα δὲ δείματα νυκτὸς παρίσταται καὶ φόβοι καὶ παράνοιαι καὶ ἀναπηδήσιες ἐκ τῆς κλίνης καὶ φόβητρα καὶ φεύξιες ἔξω, Ἑκάτης φασὶν εἶναι ἐπιβολὰς καὶ ἡρώων ἐφόδους. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.23)

  (히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.23)

• καίτοι ἐγὼ τότ αὐτὸς γνοὺς τὰς ἐμαυτοῦ συμφοράς, ᾧ τινι κακῶν τε καὶ αἰσχρῶν οὐκ οἶδ εἴ τι ἀπεγένετο, τὰ μὲν παρανοίᾳ τῇ ἐμαυτοῦ, τὰ δ ἀνάγκῃ τῶν παρόντων πραγμάτων, ἔγνων ἥδιστον εἶναι πράττειν τε τοιαῦτα καὶ διαιτᾶσθαι ἐκεῖ, ὅπου ἥκιστα μέλλοιμι ὀφθήσεσθαι ὑφ ὑμῶν. (Andocides, Speeches, 17:1)

  (안도키데스, 연설, 17:1)

• πόλεμοι δὲ οὐδ εἰ πώποτε ἐγένοντο ἔτι πιστεύονται, ἀλλ ἐν ἄλλως μύθων τάξει τοῖς πολλοῖς ἀκούονται, εἰ δέ που καὶ συμπλακεῖεν ἐπ ἐσχατιαῖς, οἱᾶ εἰκὸς ἐν ἀρχῇ μεγάλῃ καὶ ἀμετρήτῳ παρανοίᾳ Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ κακοδαιμονίᾳ τῶν περὶ τὴν ἐρυθρὰν θάλατταν, ἀγαθοῖς παροῦσι χρήσασθαι μὴ δυναμένων, ἀτεχνῶς ὥσπερ μῦθοι ταχέως αὐτοί τε παρῆλθον καὶ οἱ περὶ αὐτῶν λόγοι: (Aristides, Aelius, Orationes, 20:5)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 20:5)

유사 형태

• παρανομίας (124)
• παρανόμων (117)
• παράνομον (66)
• παρανομίαν (62)
• παρανόμως (58)
• παρανομεῖν (53)
• παράνομα (43)
• παρανόμου (26)
• παρανόμους (25)
• παράνομος (24)
• παράνομοι (22)
• παρανομίᾳ (18)
• παρανόμῳ (15)
• παρανοίας (13)
• παρανόμοις (12)
• παρανομία (12)
• παρανομῶν (12)
• παρανομῆσαι (9)
• παρανομεῖ (8)
• παράνομόν (7)
• παρανομίαις (6)
• παρανομήσας (6)
• παράνοιαν (5)
• παρανομιῶν (4)
• παράνομ (3)
• παρανόμημα (3)
• παρανοίξειεν (2)
• παρανοίᾳ (2)
• παρανομεῖς (2)
• παράνοια (2)
• παρανομοῖεν (2)
• παρανομοῦντ (2)
• παρανομῶσι (2)
• παρανοεῖν (2)
• παρανομοῦσι (2)
• παρανοοῦντα (2)
• παρανοεῖτε (1)
• παρανομεῖτε (1)
• παρανομήσῃς (1)
• παρανομοῦν (1)
• παράνοιάν (1)
• παρανομῆσαί (1)
• παρανοοῦσι (1)
• παρανομώτατ (1)
• παρανοεῖς (1)
• παρανοῖξαι (1)
• παρανομήσῃ (1)
• πα[ρα]νόμων (1)
• παρανοῶν (1)
• παράνομά (1)
• παρανοοῦσα (1)
• παρανοίγουσα (1)
• παρανομῇ (1)
• παράνομός (1)
• παράνους (1)
• παράνοιαι (1)
• παρανομηθὲν (1)
• παρανομίαι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.