παραμύθιον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
παραμύθιον
παραμύθιου
Structure:
παραμυθι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- an address, exhortation
- an assuagement, abatement, of
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "πάντα τε εὐώδη ἔφερέ τότε τοῖσ κατοικοῦσιν ἡ γῆ, καὶ τὸν ἥμερον δὲ καρπὸν πλεῖστον ἔφερεν καὶ ἀκροδρύων πλῆθοσ καὶ ὅσα παραμύθια ἡδονῆσ μεταδόρπια. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 46 4:1)
- "ἑορτὰσ δὲ καὶ θυσίασ, ὥσπερ ἡμέρασ ἀποφράδασ καὶ σκυθρωπάσ, ἐν αἷσ ὠμοφαγίαι καὶ διασπασμοὶ νηστεῖαί τε καὶ κοπετοί, πολλαχοῦ δὲ πάλιν αἰσχρολογίαι πρὸσ ἱεροῖσ μανίαι τ’ ἀλαλαὶ τ’ ὀρινόμεναι ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ, θεῶν μὲν οὐδενὶ δαιμόνων δὲ φαύλων ἀποτροπῆσ ἕνεκα φήσαιμ’ ἂν τελεῖσθαι μειλίχια καὶ παραμύθια. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 142)
- τοιαῦτα μὲν ὁ Σερτώριοσ ἑκάστοτε πλέκων παραμύθια τοῖσ βαρβάροισ διεπαιδαγώγει τὸν καιρόν. (Plutarch, Sertorius, chapter 16 5:1)
- ψυχρὰ τάδ’ ἀνθρώποισ παραμύθια. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 195 1:1)
- ἔτι δὲ τὸν ἥμερον καρπόν, τόν τε ξηρόν, ὃσ ἡμῖν τῆσ τροφῆσ ἕνεκά ἐστιν, καὶ ὅσοισ χάριν τοῦ σίτου προσχρώμεθα ‐ καλοῦμεν δὲ αὐτοῦ τὰ μέρη σύμπαντα ὄσπρια ‐ καὶ τὸν ὅσοσ ξύλινοσ, πώματα καὶ βρώματα καὶ ἀλείμματα φέρων, παιδιᾶσ τε ὃσ ἕνεκα ἡδονῆσ τε γέγονε δυσθησαύριστοσ ἀκροδρύων καρπόσ, ὅσα τε παραμύθια πλησμονῆσ μεταδόρπια ἀγαπητὰ κάμνοντι τίθεμεν, ἅπαντα ταῦτα ἡ τότε ποτὲ οὖσα ὑφ’ ἡλίῳ νῆσοσ ἱερὰ καλά τε καὶ θαυμαστὰ καὶ πλήθεσιν ἄπειρ’ ἔφερεν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 61:1)
- ε πολλάκισ δὲ καὶ πολλοὺσ τῶν ἐπ̓ ἐξουσίαισ τεταγμένων τῶν πιστευθέντων χειρίζειν φίλων τὰ πράγματα παραμυθία μετόχουσ αἱμάτων ἀθώων καταστήσασα, περιέβαλε συμφοραῖσ ἀνηκέστοισ, (Septuagint, Liber Esther 8:17)
- "ταῖσ μέν γε περὶ κόσμων ἀπειρίαισ καὶ ἀτόμων φύσεωσ καὶ ἀμερῶν καὶ παρεγκλίσεων διαφοραῖσ, εἰ καὶ πάνυ πολλοὺσ διαταράττουσιν, ἔνεστιν ὅμωσ παραμυθία, τὸ μηδὲν ἐγγὺσ εἶναι, μᾶλλον δ’ ὅλωσ ἐπέκεινα τῆσ αἰσθήσεωσ ἀπῳκίσθαι τῶν ζητουμένων ἕκαστον· (Plutarch, Adversus Colotem, section 28 1:11)
- μοχθηρίασ γὰρ οὐκ ἦν κόλασισ ὁ ἐξοστρακισμόσ, ἀλλ’ ἐκαλεῖτο μὲν δι’ εὐπρέπειαν ὄγκου καὶ δυνάμεωσ βαρυτέρασ ταπείνωσισ καὶ κόλουσισ, ἦν δὲ φθόνου παραμυθία φιλάνθρωποσ, εἰσ ἀνήκεστον οὐδέν, ἀλλ’ εἰσ μετάστασιν ἐτῶν δέκα τὴν πρὸσ τὸ λυποῦν ἀπερειδομένου δυσμένειαν. (Plutarch, , chapter 7 2:2)
- "ἦν δὲ τῇ Κάμμῃ καταφυγὴ καὶ παραμυθία τοῦ πάθουσ ἱερωσύνη πατρῷοσ Ἀρτέμιδοσ· (Plutarch, Amatorius, section 22 1:2)
- τὰσ γὰρ ἄλλασ ὕβρει καὶ πλεονεξίᾳ τῶν πεπιστευμένων ὥσπερ αἰχμαλώτουσ διαφορούντων, ἐκείνοισ καὶ τῶν πρόσθεν ἀτυχημάτων παῦλα καὶ παραμυθία Βροῦτοσ ἦν. (Plutarch, Brutus, chapter 6 6:2)