Dio, Chrysostom, Orationes, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 51:

(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 51:)

τῆσ δὲ τοιαύτησ ὑπολήψεωσ τὴν μέν τινα ἑκουσίαν καὶ παραμυθητικὴν φῶμεν, τὴν δὲ ἀναγκαίαν καὶ προστακτικήν. λέγω δὲ τοῦ μὲν ἑκουσίουκαὶ παραμυθίασ ἐχομένην τὴν τῶν ποιητῶν, τοῦ δὲ ἀναγκαίου καὶ προστάξεωσ τὴν τῶν νομοθετῶν· τούτων γὰρ οὐδετέραν ἰσχῦσαι δυνατὸν μὴ πρώτησ ἐκείνησ ὑπούσησ, δι’ ἣν βουλομένοισ ἐγίγνοντο καὶ τρόπον τινὰ προειδόσιν αὐτοῖσ αἵ τε προστάξεισ καὶ παραμυθίαι, τῶν μὲν ὀρθῶσ καὶ ξυμφώνωσ ἐξηγουμένων ποιητῶνκαὶ νομοθετῶν τῇ τε ἀληθείᾳ καὶ ταῖσ ἐννοίαισ, τῶν δὲ ἀποπλανωμένων ἔν τισιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION