Sense

1. to beg from, ask as a favour of
2. to move by entreaty, obtain leave from, to intercede with, prevail upon, by supplications
3. to entreat, to, to beg of, to obtain leave to do
4. to decline, deprecate
5. to ask, to excuse, decline, invitation, excused
6. to divorce
7. to intercede for, beg off

Examples

• τὸ δὲ σύντομον τῆσ λέξεωσ μεταδιώκειν καὶ τὸ ἐξεργαστικὸν τῆσ πραγματείασ παραιτεῖσθαι τῷ τὴν μετάφρασιν ποιουμένῳ συγχωρητέον. (Septuagint, Liber Maccabees II 2:31)
• οὐ μέλλω, τύραννε, πρὸσ τὸν ὑπὲρ τῆσ ἀρετῆσ βασανισμὸν παραιτεῖσθαι, (Septuagint, Liber Maccabees IV 11:2)
• ἆρά μοι κράτιστον, ἐθελοκακήσαντα καὶ τὰ νῶτα ἐπιστρέψαντα καὶ ἀδικεῖν οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν κοινὴν ἐκείνην ἀπολογίαν καταφυγεῖν, ‐ λέγω δὲ τὴν Τύχην καὶ Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην ‐ καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην ἔχειν μοι τοὺσ ἐπιτιμῶντασ εἰδότασ ὡσ οὐδενὸσ ἡμεῖσ κύριοι, ἀλλ̓ ὑπό τινοσ κρείττονοσ, μᾶλλον δὲ μιᾶσ τῶν προειρημένων ἀγόμεθα οὐχ ἑκόντεσ, ἀλλ̓ ἀναίτιοι παντάπασιν ἄντεσ ὧν λέγομεν ἢ ποιοῦμεν; (Lucian, Apologia 19:3)
• τοῦ μὲν γὰρ τὸν γεννηθέντα πονηρὸν ἢ χρηστὸν ἀποβήσεσθαι οὐδέν, οἶμαι, γνώρισμα ἦν, καὶ διὰ τοῦτο τοὺσ ἀναξίουσ τοῦ γένουσ παραιτεῖσθαι συγκεχώρηται τοῖσ ὅτε ἠγνόουν ἀναθρεψαμένοισ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 9:5)
• ὡσ μὲν οὖν οὔτε ἀποκηρύττειν ἔτι τούτῳ ἔξεστιν ἅπαξ ἤδη τὴν πατρικὴν ἐξουσίαν ἀποπληρώσαντι καὶ χρησαμένῳ τοῖσ νόμοισ, οὔτε ἄλλωσ δίκαιον εὐεργέτην ἐσ τὰ τηλικαῦτα γεγενημένον ἀπωθεῖσθαι καὶ τῆσ οἰκίασ παραιτεῖσθαι, ἱκανῶσ, οἶμαι, δέδεικται. (Lucian, Abdicatus, (no name) 19:9)

Similar forms

• παραιτήσομαι (5)
• παραιτησόμενος (4)
• παραιτησόμεθα (2)
• παραιτησόμενοι (2)
• παραιτεόμενος (1)
• παραιτησόμενός (1)
• παραιτεόμενον (1)
• παραιτησομένους (1)
• παραιτησόμενον (1)
• παραιτεομένους (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.