Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: αἰτέω αἰτήσω ᾔτησα ᾔτηκα ᾔτημαι

Structure: αἰτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to ask, beg
  2. (mostly with accusative) to ask for, crave, demand
  3. (with personal accusative and infinitive) to ask one to do
  4. (logic) to postulate, assume

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αί̓τω αί̓τεις αί̓τει
Dual αί̓τειτον αί̓τειτον
Plural αί̓τουμεν αί̓τειτε αί̓τουσιν*
SubjunctiveSingular αί̓τω αί̓τῃς αί̓τῃ
Dual αί̓τητον αί̓τητον
Plural αί̓τωμεν αί̓τητε αί̓τωσιν*
OptativeSingular αί̓τοιμι αί̓τοις αί̓τοι
Dual αί̓τοιτον αἰτοίτην
Plural αί̓τοιμεν αί̓τοιτε αί̓τοιεν
ImperativeSingular αῖ̓τει αἰτεῖτω
Dual αί̓τειτον αἰτεῖτων
Plural αί̓τειτε αἰτοῦντων, αἰτεῖτωσαν
Infinitive αί̓τειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰτων αἰτουντος αἰτουσα αἰτουσης αἰτουν αἰτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αί̓τουμαι αί̓τει, αί̓τῃ αί̓τειται
Dual αί̓τεισθον αί̓τεισθον
Plural αἰτοῦμεθα αί̓τεισθε αί̓τουνται
SubjunctiveSingular αί̓τωμαι αί̓τῃ αί̓τηται
Dual αί̓τησθον αί̓τησθον
Plural αἰτώμεθα αί̓τησθε αί̓τωνται
OptativeSingular αἰτοίμην αί̓τοιο αί̓τοιτο
Dual αί̓τοισθον αἰτοίσθην
Plural αἰτοίμεθα αί̓τοισθε αί̓τοιντο
ImperativeSingular αί̓του αἰτεῖσθω
Dual αί̓τεισθον αἰτεῖσθων
Plural αί̓τεισθε αἰτεῖσθων, αἰτεῖσθωσαν
Infinitive αί̓τεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰτουμενος αἰτουμενου αἰτουμενη αἰτουμενης αἰτουμενον αἰτουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῄ̓τησα ῄ̓τησας ῄ̓τησεν*
Dual ᾐτήσατον ᾐτησάτην
Plural ᾐτήσαμεν ᾐτήσατε ῄ̓τησαν
SubjunctiveSingular αἰτήσω αἰτήσῃς αἰτήσῃ
Dual αἰτήσητον αἰτήσητον
Plural αἰτήσωμεν αἰτήσητε αἰτήσωσιν*
OptativeSingular αἰτήσαιμι αἰτήσαις αἰτήσαι
Dual αἰτήσαιτον αἰτησαίτην
Plural αἰτήσαιμεν αἰτήσαιτε αἰτήσαιεν
ImperativeSingular αί̓τησον αἰτησάτω
Dual αἰτήσατον αἰτησάτων
Plural αἰτήσατε αἰτησάντων
Infinitive αἰτήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰτησᾱς αἰτησαντος αἰτησᾱσα αἰτησᾱσης αἰτησαν αἰτησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾐτησάμην ᾐτήσω ᾐτήσατο
Dual ᾐτήσασθον ᾐτησάσθην
Plural ᾐτησάμεθα ᾐτήσασθε ᾐτήσαντο
SubjunctiveSingular αἰτήσωμαι αἰτήσῃ αἰτήσηται
Dual αἰτήσησθον αἰτήσησθον
Plural αἰτησώμεθα αἰτήσησθε αἰτήσωνται
OptativeSingular αἰτησαίμην αἰτήσαιο αἰτήσαιτο
Dual αἰτήσαισθον αἰτησαίσθην
Plural αἰτησαίμεθα αἰτήσαισθε αἰτήσαιντο
ImperativeSingular αί̓τησαι αἰτησάσθω
Dual αἰτήσασθον αἰτησάσθων
Plural αἰτήσασθε αἰτησάσθων
Infinitive αἰτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰτησαμενος αἰτησαμενου αἰτησαμενη αἰτησαμενης αἰτησαμενον αἰτησαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῄ̓τηκα ῄ̓τηκας ῄ̓τηκεν*
Dual ᾐτήκατον ᾐτήκατον
Plural ᾐτήκαμεν ᾐτήκατε ᾐτήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ᾐτήκω ᾐτήκῃς ᾐτήκῃ
Dual ᾐτήκητον ᾐτήκητον
Plural ᾐτήκωμεν ᾐτήκητε ᾐτήκωσιν*
OptativeSingular ᾐτήκοιμι ᾐτήκοις ᾐτήκοι
Dual ᾐτήκοιτον ᾐτηκοίτην
Plural ᾐτήκοιμεν ᾐτήκοιτε ᾐτήκοιεν
ImperativeSingular ῄ̓τηκε ᾐτηκέτω
Dual ᾐτήκετον ᾐτηκέτων
Plural ᾐτήκετε ᾐτηκόντων
Infinitive ᾐτηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾐτηκως ᾐτηκοντος ᾐτηκυῑα ᾐτηκυῑᾱς ᾐτηκον ᾐτηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῄ̓τημαι ῄ̓τησαι ῄ̓τηται
Dual ῄ̓τησθον ῄ̓τησθον
Plural ᾐτήμεθα ῄ̓τησθε ῄ̓τηνται
ImperativeSingular ῄ̓τησο ᾐτήσθω
Dual ῄ̓τησθον ᾐτήσθων
Plural ῄ̓τησθε ᾐτήσθων
Infinitive ῄ̓τησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾐτημενος ᾐτημενου ᾐτημενη ᾐτημενης ᾐτημενον ᾐτημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λάλησον οὖν κρυφῇ εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, καὶ αἰτησάτω ἕκαστοσ παρὰ τοῦ πλησίον σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν. (Septuagint, Liber Exodus 11:2)
  • ἐὰν δὲ αἰτήσῃ τισ παρὰ τοῦ πλησίον, καὶ συντριβῇ ἢ ἀποθάνῃ ἢ αἰχμάλωτον γένηται, ὁ δὲ κύριοσ μὴ ᾖ μετ̓ αὐτοῦ, ἀποτίσει. (Septuagint, Liber Exodus 22:14)
  • καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτὴν καὶ συνεβουλεύσατο αὐτῷ λέγουσα. αἰτήσομαι τὸν πατέρα μου ἀγρόν. καὶ ἐβόησεν ἐκ τοῦ ὄνου. καὶ εἶπεν αὐτῇ Χάλεβ. τί ἐστί σοι̣ (Septuagint, Liber Iosue 15:18)
  • καὶ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ Γεδεών. αἰτήσομαι παῤ ὑμῶν αἴτημα καὶ δότε μοι ἀνὴρ ἐνώτιον ἐκ σκύλων αὐτοῦ. ὅτι ἐνώτια χρυσᾶ αὐτοῖσ, ὅτι ἦσαν Ἰσμαηλῖται. (Septuagint, Liber Iudicum 8:24)
  • καὶ ἀπ̓ ἐμοῦ. ἐγὼ Ἀρθασασθὰ βασιλεὺσ ἔθηκα γνώμην πάσαισ ταῖσ γάζαισ ταῖσ ἐν πέρᾳ τοῦ ποταμοῦ, ὅτι πᾶν, ὃ ἄν αἰτήσῃ ὑμᾶσ Ἔδρασ ὁ ἱερεὺσ καὶ γραμματεὺσ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ, ἑτοίμωσ γινέσθω, (Septuagint, Liber Esdrae II 7:21)
  • ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸσ θύρῃσ1’ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν αἰτέω, καὶ ἐπὶ τέλει δὲ τοῦ ἰάμβου φησὶν ἀλλ’, ὦγαθοί, ἐπορέξαθ’ ὧν μυχὸσ πλουτεῖ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 59 3:2)
  • θεῶν δ’ ὄπιν ἄφθονον αἰτέω, Ξείναρκεσ, ὑμετέραισ τύχαισ. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 8 21:1)
  • ἐγχέων ταύταν θανάτου πέρι καὶ ζωᾶσ ἀναβάλλομαι ὡσ πόρσιστα, μοῖραν δ’ εὔνομον αἰτέω σε παισὶν δαρὸν Αἰτναίων ὀπάζειν, Ζεῦ πάτερ, ἀγλαί̈αισιν δ’ ἀστυνόμοισ ἐπιμῖξαι λαόν. (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 9 13:1)
  • "ἡ σὴ νῦν φιλότησ καὶ τοῦ χαρίεντοσ ἀίτεω πᾶσι διὰ στόματοσ, μετὰ δ’ ἠιθέοισι μάλιστα. (Theocritus, Idylls, 10)

Synonyms

  1. to ask

  2. to ask for

  3. to ask one to do

  4. to postulate

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION