Ancient Greek-English Dictionary Language

πτωχεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πτωχεύω

Structure: πτωχεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be a beggar, go begging, beg
  2. to get by begging
  3. to beg or ask an alms of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πτωχεύω πτωχεύεις πτωχεύει
Dual πτωχεύετον πτωχεύετον
Plural πτωχεύομεν πτωχεύετε πτωχεύουσιν*
SubjunctiveSingular πτωχεύω πτωχεύῃς πτωχεύῃ
Dual πτωχεύητον πτωχεύητον
Plural πτωχεύωμεν πτωχεύητε πτωχεύωσιν*
OptativeSingular πτωχεύοιμι πτωχεύοις πτωχεύοι
Dual πτωχεύοιτον πτωχευοίτην
Plural πτωχεύοιμεν πτωχεύοιτε πτωχεύοιεν
ImperativeSingular πτώχευε πτωχευέτω
Dual πτωχεύετον πτωχευέτων
Plural πτωχεύετε πτωχευόντων, πτωχευέτωσαν
Infinitive πτωχεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πτωχευων πτωχευοντος πτωχευουσα πτωχευουσης πτωχευον πτωχευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πτωχεύομαι πτωχεύει, πτωχεύῃ πτωχεύεται
Dual πτωχεύεσθον πτωχεύεσθον
Plural πτωχευόμεθα πτωχεύεσθε πτωχεύονται
SubjunctiveSingular πτωχεύωμαι πτωχεύῃ πτωχεύηται
Dual πτωχεύησθον πτωχεύησθον
Plural πτωχευώμεθα πτωχεύησθε πτωχεύωνται
OptativeSingular πτωχευοίμην πτωχεύοιο πτωχεύοιτο
Dual πτωχεύοισθον πτωχευοίσθην
Plural πτωχευοίμεθα πτωχεύοισθε πτωχεύοιντο
ImperativeSingular πτωχεύου πτωχευέσθω
Dual πτωχεύεσθον πτωχευέσθων
Plural πτωχεύεσθε πτωχευέσθων, πτωχευέσθωσαν
Infinitive πτωχεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πτωχευομενος πτωχευομενου πτωχευομενη πτωχευομενης πτωχευομενον πτωχευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥστε εὐδοκιμεῖ ἐν Κελτοῖσ ὁ ἀπεικάσασ αὐτὰσ τοῖσ ἀνὰ τὰσ ὁδοὺσ πτωχεύουσιν. (Arrian, Cynegeticus, chapter 3 5:3)
  • τὴν δ’ αὐτοῦ προλιπόντα πόλιν καὶ πίονασ ἀγροὺσ πτωχεύειν πάντων ἔστ’ ἀνιηρότατον, πλαζόμενον σὺν μητρὶ φίλῃ καὶ πατρὶ γέροντι παισί τε σὺν μικροῖσ κουριδίῃ τ’ ἀλόχῳ. (Lycurgus, Speeches, 144:4)
  • λέγω δ’ οἱο͂ν, ἐπεὶ τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ γένει, τὸ φάναι τὸν μὲν πτωχεύοντα εὔχεσθαι τὸν δὲ εὐχόμενον πτωχεύειν, ὅτι ἄμφω αἰτήσεισ, τὸ εἰρημένον ἐστὶ ποιεῖν, ὡσ καὶ Ἰφικράτησ Καλλίαν μητραγύρτην ἀλλ’ οὐ δᾳδοῦχον, ὁ δὲ ἔφη ἀμύητον αὐτὸν εἶναι· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 2 10:1)
  • τὴν δ’ αὐτοῦ προλιπόντα πόλιν καὶ πίονασ ἀγροὺσ πτωχεύειν πάντων ἔστ’ ἀνιηρότατον, πλαζόμενον σὺν μητρὶ φίλῃ καὶ πατρὶ γέροντι παισί τε σὺν μικροῖσ κουριδίῃ τ’ ἀλόχῳ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 129)
  • πτωχεύει δὲ φίλουσ πάντασ, ὅπου τιν’ ἴδῃ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389510)
  • ἦ ὅτι δὴ ῥυπόω, κακὰ δὲ χροὶ̈ εἵματα εἷμαι, πτωχεύω δ’ ἀνὰ δῆμον; (Homer, Odyssey, Book 19 13:3)

Synonyms

  1. to be a beggar

  2. to get by begging

  3. to beg or ask an alms of

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION