Ancient Greek-English Dictionary Language

μεταιτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μεταιτέω μεταιτήσω

Structure: μετ (Prefix) + αἰτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to demand one's share of
  2. to beg of, ask alms of
  3. to beg, solicit

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταίτω μεταίτεις μεταίτει
Dual μεταίτειτον μεταίτειτον
Plural μεταίτουμεν μεταίτειτε μεταίτουσιν*
SubjunctiveSingular μεταίτω μεταίτῃς μεταίτῃ
Dual μεταίτητον μεταίτητον
Plural μεταίτωμεν μεταίτητε μεταίτωσιν*
OptativeSingular μεταίτοιμι μεταίτοις μεταίτοι
Dual μεταίτοιτον μεταιτοίτην
Plural μεταίτοιμεν μεταίτοιτε μεταίτοιεν
ImperativeSingular μεταῖτει μεταιτεῖτω
Dual μεταίτειτον μεταιτεῖτων
Plural μεταίτειτε μεταιτοῦντων, μεταιτεῖτωσαν
Infinitive μεταίτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταιτων μεταιτουντος μεταιτουσα μεταιτουσης μεταιτουν μεταιτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταίτουμαι μεταίτει, μεταίτῃ μεταίτειται
Dual μεταίτεισθον μεταίτεισθον
Plural μεταιτοῦμεθα μεταίτεισθε μεταίτουνται
SubjunctiveSingular μεταίτωμαι μεταίτῃ μεταίτηται
Dual μεταίτησθον μεταίτησθον
Plural μεταιτώμεθα μεταίτησθε μεταίτωνται
OptativeSingular μεταιτοίμην μεταίτοιο μεταίτοιτο
Dual μεταίτοισθον μεταιτοίσθην
Plural μεταιτοίμεθα μεταίτοισθε μεταίτοιντο
ImperativeSingular μεταίτου μεταιτεῖσθω
Dual μεταίτεισθον μεταιτεῖσθων
Plural μεταίτεισθε μεταιτεῖσθων, μεταιτεῖσθωσαν
Infinitive μεταίτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταιτουμενος μεταιτουμενου μεταιτουμενη μεταιτουμενης μεταιτουμενον μεταιτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταιτήσω μεταιτήσεις μεταιτήσει
Dual μεταιτήσετον μεταιτήσετον
Plural μεταιτήσομεν μεταιτήσετε μεταιτήσουσιν*
OptativeSingular μεταιτήσοιμι μεταιτήσοις μεταιτήσοι
Dual μεταιτήσοιτον μεταιτησοίτην
Plural μεταιτήσοιμεν μεταιτήσοιτε μεταιτήσοιεν
Infinitive μεταιτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταιτησων μεταιτησοντος μεταιτησουσα μεταιτησουσης μεταιτησον μεταιτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεταιτήσομαι μεταιτήσει, μεταιτήσῃ μεταιτήσεται
Dual μεταιτήσεσθον μεταιτήσεσθον
Plural μεταιτησόμεθα μεταιτήσεσθε μεταιτήσονται
OptativeSingular μεταιτησοίμην μεταιτήσοιο μεταιτήσοιτο
Dual μεταιτήσοισθον μεταιτησοίσθην
Plural μεταιτησοίμεθα μεταιτήσοισθε μεταιτήσοιντο
Infinitive μεταιτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεταιτησομενος μεταιτησομενου μεταιτησομενη μεταιτησομενης μεταιτησομενον μεταιτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ’ ἂν εἴσω τισ φέρῃ τούτων μεταιτεῖ τὸ μέροσ· (Aristophanes, Wasps, Episode 2:18)
  • λέγει γὰρ ἐπὶ Βοχχόρεωσ τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέωσ τὸν λαὸν τῶν Ιοὐδαίων λεπροὺσ ὄντασ καὶ ψωροὺσ καὶ ἄλλα νοσήματά τινα ἐχόντων εἰσ τὰ ἱερὰ καταφεύγοντασ μεταιτεῖν τροφήν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 339:1)
  • οὐδὲ γὰρ νῦν ἔχθραν πατρικὴν ἔχουσι πρόσ με, ἀλλ’ ὅτι τῶν πεπραγμένων οὐ μετέσχηκα, ἢ παρὰ τούτων ἀφ’ ὧν εἰλήφασι μεταιτεῖν, κἀκείνῳ τ’ ἐχθρὸν εἶναι καὶ τούτοισ; (Demosthenes, Speeches 11-20, 291:4)
  • κάτεισιν δὲ πληθὺσ ἀναρίθμητοσ ἐκ τῆσ χώρασ ἤδη δὲ καὶ ἐκ τῆσ ὑπερορίασ ἐπὶ θρησκείᾳ τοῦ θεοῦ, καὶ οἱ νεωτερισταὶ τοὺσ περὶ τὸν Ιοὔδαν τε καὶ Ματθίαν ἐξηγητὰσ τῶν νόμων ὀδυρόμενοι συστάντεσ ἐν τῷ ἱερῷ τροφῆσ ηὐποροῦντο τοῖσ στασιασταῖσ οὐκ ὂν ἐν αἰσχύνῃ μεταιτεῖν αὐτούσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 258:1)

Synonyms

  1. to demand one's share of

  2. to beg of

  3. to beg

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION