- ἔθου δέ μου τὸν πόδα ἐν κωλύματι, ἐφύλαξασ δέ μου πάντα τὰ ἔργα, εἰσ δὲ ρίζασ τῶν ποδῶν μου ἀφίκου. (Septuagint, Liber Iob 13:27)
(70인역 성경, 욥기 13:27)
- ἅπαντεσ γὰρ τῷδ’ ἐπιτοξάζονται καθάπερ τι κώλυμα καὶ ἐμπόδιον προορώμενοι, καὶ ἕκαστοσ οἰέται πρῶτοσ αὐτὸσ ἔσεσθαι τὸν κορυφαῖον ἐκεῖνον ἐκπολιορκήσασ καὶ τῆσ φιλίασ ἀποσκευασάμενοσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 12:2)
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 12:2)
- καὶ μὴν καὶ τὸν ἱδρῶτα συνέχειν δοκεῖ ἡ κόνισ ἀθρόον ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ πολὺ διαρκεῖν ποιεῖ τὴν δύναμιν, καὶ κώλυμα γίγνεται μὴ βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν ἀνέμων ἀραιοῖσ τότε καὶ ἀνεῳγόσιν τοῖσ σώμασιν ἐμπιπτόντων. (Lucian, Anacharsis, (no name) 29:3)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 29:3)
- ἐν δὲ τῇ Λιβύῃ περὶ τὸν τῆσ Καρχηδόνοσ κατοικισμόν, ἣν ὁ Γάιοσ Ιοὐνωνίαν, ὅπερ ἐστὶν Ἡραίαν, ὠνόμασε, πολλὰ κωλύματα γενέσθαι παρὰ τοῦ δαιμονίου λέγουσιν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 11 1:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 11 1:1)
- πενίᾳ γὰρ ἐμμεῖναι παρὰ πάντα τὸν βίον ἑκουσίωσ, σὺν παὶ χάριτι τῶν διδόντων ἔχειν δυνάμενον, καὶ φιλοσοφίασ μὴ ἐκστῆναι πρὸσ τοσαῦτα κωλύματα καὶ τέλοσ εἰσ σωτηρίαν καὶ φυγὴν αὐτῷ σπουδῆσ ἑταίρων καὶ παρασκευῆσ εὐμηχάνου γενομένησ, μήτε καμφθῆναι λιπαροῦσι μήθ’ ὑποχωρῆσαι τῷ θανάτῳ πελάζοντι, χρῆσθαι δ’ ἀτρέπτῳ τῷ λογισμῷ πρὸσ τὸ δεινόν, οὐκ ἔστιν ἀνδρὸσ ἐκ κληδόνων ἢ πταρμῶν μεταβαλλομένην ὅτε τύχοι γνώμην ἔχοντοσ ἀλλ’ ὑπὸ μείζονοσ ἐπιστασίασ καὶ ἀρχῆσ ἀγομένου πρὸσ τὸ καλόν. (Plutarch, De genio Socratis, section 11 1:7)
(플루타르코스, De genio Socratis, section 11 1:7)
- ἕτεροι δέ φασι πρὸσ ὑπεξαίρεσιν γεγονέναι τοὔνομα τῶν δυνατῶν, ὡσ τοῦ νομοθέτου τὰσ δυνατὰσ ἐπιτελεῖν ἱερουργίασ τοὺσ ἱερεῖσ κελεύοντοσ, ἂν δὲ ᾖ τι κώλυμα μεῖζον, οὐ συκοφαντοῦντοσ. (Plutarch, Numa, chapter 9 2:1)
(플루타르코스, Numa, chapter 9 2:1)
- ὡσ γάρ, εἰ κἂν ταῖσ χερσί τινα σιτία κατέχοντεσ ἀλλήλων ἁρπάζοιμεν, εἰ μὲν ὁμοίωσ εἰήμεν δεόμενοι, περιγίγνεσθαι τὸν ἰσχυρότερον εἰκόσ, εἰ δ’ οὗτοσ μὲν ἐμπεπλησμένοσ εἰή καὶ διὰ τοῦτ’ ἀμελῶσ κατέχων τὰ περιττὰ ἢ καί τινι μεταδοῦναι ποθῶν, ὁ δ’ ἀσθενέστεροσ ὀρέγοιτο δεινῶσ, οὐδὲν ἂν εἰή κώλυμα τοῦ μὴ πάντα λαβεῖν αὐτόν, οὕτω καὶ ἡ γαστὴρ ἐκ τοῦ ἥπατοσ ἐπισπᾶται Ῥᾳδίωσ, ὅταν αὐτὴ μὲν ἱκανῶσ ὀρέγηται τροφῆσ, ἐμπεπλησμένον δ’ ᾖ τὸ σπλάγχνον. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 1318)
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1318)
- καὶ τοῦτο κώλυμα ὂν μέγα τοῦ συμπεσεῖν τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ἐκποδὼν ἐγεγόνει· (Plutarch, Pompey, chapter 53 6:2)
(플루타르코스, Pompey, chapter 53 6:2)