Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κτείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κτείνω κτενῶ ἔκτεινα ἔκτονα

Structure: κτείν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root KTEN or KTAN

Sense

to kill, slay

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κτείνω	κτείνεις	κτείνει
	Dual		κτείνετον	κτείνετον
	Plural	κτείνομεν	κτείνετε	κτείνουσιν*
Subjunctive	Singular	κτείνω	κτείνῃς	κτείνῃ
	Dual		κτείνητον	κτείνητον
	Plural	κτείνωμεν	κτείνητε	κτείνωσιν*
Optative	Singular	κτείνοιμι	κτείνοις	κτείνοι
	Dual		κτείνοιτον	κτεινοίτην
	Plural	κτείνοιμεν	κτείνοιτε	κτείνοιεν
Imperative	Singular		κτείνε	κτεινέτω
	Dual		κτείνετον	κτεινέτων
	Plural		κτείνετε	κτεινόντων, κτεινέτωσαν
Infinitive		κτείνειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κτεινων κτεινοντος	κτεινουσα κτεινουσης	κτεινον κτεινοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κτείνομαι	κτείνει, κτείνῃ	κτείνεται
	Dual		κτείνεσθον	κτείνεσθον
	Plural	κτεινόμεθα	κτείνεσθε	κτείνονται
Subjunctive	Singular	κτείνωμαι	κτείνῃ	κτείνηται
	Dual		κτείνησθον	κτείνησθον
	Plural	κτεινώμεθα	κτείνησθε	κτείνωνται
Optative	Singular	κτεινοίμην	κτείνοιο	κτείνοιτο
	Dual		κτείνοισθον	κτεινοίσθην
	Plural	κτεινοίμεθα	κτείνοισθε	κτείνοιντο
Imperative	Singular		κτείνου	κτεινέσθω
	Dual		κτείνεσθον	κτεινέσθων
	Plural		κτείνεσθε	κτεινέσθων, κτεινέσθωσαν
Infinitive		κτείνεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κτεινομενος κτεινομενου	κτεινομενη κτεινομενης	κτεινομενον κτεινομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κτενῶ	κτενεῖς	κτενεῖ
	Dual		κτενεῖτον	κτενεῖτον
	Plural	κτενοῦμεν	κτενεῖτε	κτενοῦσιν*
Optative	Singular	κτενοῖμι	κτενοῖς	κτενοῖ
	Dual		κτενοῖτον	κτενοίτην
	Plural	κτενοῖμεν	κτενοῖτε	κτενοῖεν
Infinitive		κτενεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κτενων κτενουντος	κτενουσα κτενουσης	κτενουν κτενουντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κτενοῦμαι	κτενεῖ, κτενῇ	κτενεῖται
	Dual		κτενεῖσθον	κτενεῖσθον
	Plural	κτενούμεθα	κτενεῖσθε	κτενοῦνται
Optative	Singular	κτενοίμην	κτενοῖο	κτενοῖτο
	Dual		κτενοῖσθον	κτενοίσθην
	Plural	κτενοίμεθα	κτενοῖσθε	κτενοῖντο
Infinitive		κτενεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κτενουμενος κτενουμενου	κτενουμενη κτενουμενης	κτενουμενον κτενουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓κτεινον	έ̓κτεινες	έ̓κτεινεν*
	Dual		ἐκτείνετον	ἐκτεινέτην
	Plural	ἐκτείνομεν	ἐκτείνετε	έ̓κτεινον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκτεινόμην	ἐκτείνου	ἐκτείνετο
	Dual		ἐκτείνεσθον	ἐκτεινέσθην
	Plural	ἐκτεινόμεθα	ἐκτείνεσθε	ἐκτείνοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓κτεινα	έ̓κτεινας	έ̓κτεινεν*
	Dual		ἐκτείνατον	ἐκτεινάτην
	Plural	ἐκτείναμεν	ἐκτείνατε	έ̓κτειναν
Subjunctive	Singular	κτείνω	κτείνῃς	κτείνῃ
	Dual		κτείνητον	κτείνητον
	Plural	κτείνωμεν	κτείνητε	κτείνωσιν*
Optative	Singular	κτείναιμι	κτείναις	κτείναι
	Dual		κτείναιτον	κτειναίτην
	Plural	κτείναιμεν	κτείναιτε	κτείναιεν
Imperative	Singular		κτείνον	κτεινάτω
	Dual		κτείνατον	κτεινάτων
	Plural		κτείνατε	κτεινάντων
Infinitive		κτείναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κτεινᾱς κτειναντος	κτεινᾱσα κτεινᾱσης	κτειναν κτειναντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκτεινάμην	ἐκτείνω	ἐκτείνατο
	Dual		ἐκτείνασθον	ἐκτεινάσθην
	Plural	ἐκτεινάμεθα	ἐκτείνασθε	ἐκτείναντο
Subjunctive	Singular	κτείνωμαι	κτείνῃ	κτείνηται
	Dual		κτείνησθον	κτείνησθον
	Plural	κτεινώμεθα	κτείνησθε	κτείνωνται
Optative	Singular	κτειναίμην	κτείναιο	κτείναιτο
	Dual		κτείναισθον	κτειναίσθην
	Plural	κτειναίμεθα	κτείναισθε	κτείναιντο
Imperative	Singular		κτείναι	κτεινάσθω
	Dual		κτείνασθον	κτεινάσθων
	Plural		κτείνασθε	κτεινάσθων
Infinitive		κτείνεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κτειναμενος κτειναμενου	κτειναμενη κτειναμενης	κτειναμενον κτειναμενου

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓κτονα	έ̓κτονας	έ̓κτονεν*
	Dual		ἐκτόνατον	ἐκτόνατον
	Plural	ἐκτόναμεν	ἐκτόνατε	ἐκτόνᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἐκτόνω	ἐκτόνῃς	ἐκτόνῃ
	Dual		ἐκτόνητον	ἐκτόνητον
	Plural	ἐκτόνωμεν	ἐκτόνητε	ἐκτόνωσιν*
Optative	Singular	ἐκτόνοιμι	ἐκτόνοις	ἐκτόνοι
	Dual		ἐκτόνοιτον	ἐκτονοίτην
	Plural	ἐκτόνοιμεν	ἐκτόνοιτε	ἐκτόνοιεν
Imperative	Singular		έ̓κτονε	ἐκτονέτω
	Dual		ἐκτόνετον	ἐκτονέτων
	Plural		ἐκτόνετε	ἐκτονόντων
Infinitive		ἐκτονέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐκτονως ἐκτονοντος	ἐκτονυῑα ἐκτονυῑᾱς	ἐκτονον ἐκτονοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

εἴτε ἀπὸ τύχησ εἴθ’ ὑπὸ τῶν κτεινόντων ἀπωσθεὶσ, πρὸσ τὴν βάσιν ἐφ’ ἧσ ὁ Πομπηϊού βέβηκεν ἀνδριάσ. (Plutarch, Caesar, chapter 66 7:1)
Ιοὐλιανὸσ μὲν οὖν πολλὰ δυσθανατήσασ καὶ τῶν κτεινόντων ὀλίγουσ ἀπλῆγασ καταλιπὼν μόλισ ἀποσφάττεται, μέγιστον οὐ παρὰ Ῥωμαίοισ καὶ Καίσαρι μόνον ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖσ πολεμίοισ κλέοσ καταλιπών· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 99:1)
τέλοσ δὲ πάντων τῶν βαρβάρων πρὸσ φυγὴν ὁρμησάντων καὶ τῶν Μακεδόνων τοὺσ ἐσχάτουσ ἀεὶ κτεινόντων ταχὺ πᾶσ ὁ πλησίον τοῦ πεδίου τόποσ νεκρῶν ἐπληρώθη. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 61 2:1)

Synonyms

to kill
- ἀποκτείνω (I kill, slay)
- θείνω (I slay, kill)
- κατακόπτω (to kill, slay)
- καίνω (to kill, slay)
- σφάζω (to slay, kill)
- ἐξεναρίζω (to kill, slay)
- ἐναίρω (to slay, to kill, slay)
- κατεναίρομαι (to kill, slay, murder)
- κατακτείνω (to kill, slay, murder)
- ἀπόλλυμι (, to destroy utterly, kill)
- φονεύω (to murder, kill, slay)
- δαμάζω (I kill)
- δαμνάω (I kill)
- ἀποκτίννυμι (to kill)
- δάμνημι (I kill)
- φένω (to slay)
- προσσφάζω (to slay at)
- καθαιρέω (to put down by force, destroy, to kill)

ἐναντίβιος (set against)
πρύμνηθεν (from the stern)
ἐναίρω (to slay)
ἐπαίσσω (to rush at or upon)
κλονέω (to drive in confusion)
ἐξέλκω (to draw or drag out)
δύσχιμος (wintry)
πυρφόρος (fire-bearing)
ἀποτῆλε (far from)
δυσμενέων (bearing ill-will)
πυλαωρός (keeping the gate)
περισταδόν (standing round about)
ἀρήγω (to help)
ἀρηγών (a helper)
ὀτρύνω (to stir up)
λεύσιμος (stoning)
βρέμω (I roar)
σχέθω (to hold)
Νηιάς ()
πίτυλος (the measured plash of oars)
πυρπόλος (wasting with fire)
φρυκτωρία (a giving signals by beacons or alarm fires)
φύζα (headlong flight)
ἐρεθίζω (to rouse to anger)
μῶλος (the toil)
νώνυμνος ()
πουλυβότειρα ()
πύργωμα (that which is furnished with towers)
μερμηρίζω (to be full of cares)
πόμπιμος (conducting)

Derived

ἀποκτείνω (I kill, slay, I condemn)
ἐπικτείνω (to kill besides or again)
κατακτείνω (to kill, slay, murder)
προαποκτείνω (to kill beforehand)
προσαποκτείνω (to kill besides)
συγκατακτείνω (to slay together)
συναποκτείνω (to kill together)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κτείνω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to kill

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κτείνω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to kill

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어