Ancient Greek-English Dictionary Language

κτείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κτείνω κτενῶ ἔκτεινα ἔκτονα

Structure: κτείν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root KTEN or KTAN

Sense

  1. to kill, slay

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτείνω κτείνεις κτείνει
Dual κτείνετον κτείνετον
Plural κτείνομεν κτείνετε κτείνουσιν*
SubjunctiveSingular κτείνω κτείνῃς κτείνῃ
Dual κτείνητον κτείνητον
Plural κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσιν*
OptativeSingular κτείνοιμι κτείνοις κτείνοι
Dual κτείνοιτον κτεινοίτην
Plural κτείνοιμεν κτείνοιτε κτείνοιεν
ImperativeSingular κτείνε κτεινέτω
Dual κτείνετον κτεινέτων
Plural κτείνετε κτεινόντων, κτεινέτωσαν
Infinitive κτείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κτεινων κτεινοντος κτεινουσα κτεινουσης κτεινον κτεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτείνομαι κτείνει, κτείνῃ κτείνεται
Dual κτείνεσθον κτείνεσθον
Plural κτεινόμεθα κτείνεσθε κτείνονται
SubjunctiveSingular κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται
Dual κτείνησθον κτείνησθον
Plural κτεινώμεθα κτείνησθε κτείνωνται
OptativeSingular κτεινοίμην κτείνοιο κτείνοιτο
Dual κτείνοισθον κτεινοίσθην
Plural κτεινοίμεθα κτείνοισθε κτείνοιντο
ImperativeSingular κτείνου κτεινέσθω
Dual κτείνεσθον κτεινέσθων
Plural κτείνεσθε κτεινέσθων, κτεινέσθωσαν
Infinitive κτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτεινομενος κτεινομενου κτεινομενη κτεινομενης κτεινομενον κτεινομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κτεινα έ̓κτεινας έ̓κτεινεν*
Dual ἐκτείνατον ἐκτεινάτην
Plural ἐκτείναμεν ἐκτείνατε έ̓κτειναν
SubjunctiveSingular κτείνω κτείνῃς κτείνῃ
Dual κτείνητον κτείνητον
Plural κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσιν*
OptativeSingular κτείναιμι κτείναις κτείναι
Dual κτείναιτον κτειναίτην
Plural κτείναιμεν κτείναιτε κτείναιεν
ImperativeSingular κτείνον κτεινάτω
Dual κτείνατον κτεινάτων
Plural κτείνατε κτεινάντων
Infinitive κτείναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτεινᾱς κτειναντος κτεινᾱσα κτεινᾱσης κτειναν κτειναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκτεινάμην ἐκτείνω ἐκτείνατο
Dual ἐκτείνασθον ἐκτεινάσθην
Plural ἐκτεινάμεθα ἐκτείνασθε ἐκτείναντο
SubjunctiveSingular κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται
Dual κτείνησθον κτείνησθον
Plural κτεινώμεθα κτείνησθε κτείνωνται
OptativeSingular κτειναίμην κτείναιο κτείναιτο
Dual κτείναισθον κτειναίσθην
Plural κτειναίμεθα κτείναισθε κτείναιντο
ImperativeSingular κτείναι κτεινάσθω
Dual κτείνασθον κτεινάσθων
Plural κτείνασθε κτεινάσθων
Infinitive κτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτειναμενος κτειναμενου κτειναμενη κτειναμενης κτειναμενον κτειναμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ Φραάτου κτείναντοσ Ὑρώδην τὸν πατέρα καὶ τὴν βασιλείαν κατασχόντοσ ἄλλοι τε Πάρθων ἀπεδίδρασκον οὐκ ὀλίγοι, καὶ Μοναίσησ, ἀνὴρ ἐπιφανὴσ καὶ δυνατόσ, ἧκε φεύγων πρὸσ Ἀντώνιον, τὰσ μὲν ἐκείνου τύχασ ταῖσ Θεμιστοκλέουσ εἰκάσασ, περιουσίαν δὲ τὴν ἑαυτοῦ καὶ μεγαλοφροσύνην τοῖσ Περσῶν βασιλεῦσι παραβαλών, ἐδωρήσατο τρεῖσ πόλεισ αὐτῷ, Λάρισσαν καὶ Ἀρέθουσαν καὶ Ιἑρὰν πόλιν, ἣν Βαμβύκην πρότερον ἐκάλουν. (Plutarch, Antony, chapter 37 1:1)
  • καὶ Πολυφόντου κῆρυξ δὲ οὗτοσ ἦν Λαί̈ου κελεύοντοσ ἐκχωρεῖν καὶ δι’ ἀπείθειαν καὶ ἀναβολὴν κτείναντοσ τῶν ἵππων τὸν ἕτερον, ἀγανακτήσασ Οἰδίπουσ καὶ Πολυφόντην καὶ Λάιον ἀπέκτεινε, καὶ παρεγένετο εἰσ Θήβασ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 5 7:12)
  • οἱ δ’ οὐκ ἐγκαλυψάμενοι, "τὸν υἱόν," ἔφασαν, "βασιλεύειν, νέον ἀντὶ γέροντοσ εὐνούχοισ τε ἐκδεδομένου καὶ κτείναντοσ ἤδη πολλοὺσ υἱέασ τε καὶ ἡγεμόνασ καὶ φίλουσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 16 5:11)
  • τὰ χρήματά φησιν Ἀντώνιον τὰ κοινὰ μετὰ τὴν Καίσαροσ τελευτὴν σφετερίσασθαι, τοῦ μὲν νόμου τὸν κλέπτην οὐ πολέμιον ἀποφαίνοντοσ, ἀλλὰ ὡρισμένῃ δίκῃ ζημιοῦντοσ, Βρούτου δὲ τοῦ Καίσαρα κτείναντοσ ἐν τῷ δήμῳ καὶ τόδε κατηγορήσαντοσ, ὅτι ὁ Καῖσαρ τὰ χρήματα διεφόρησε καὶ κενὰ καταλέλοιπε τὰ ταμιεῖα, Ἀντωνίου δὲ μετ’ οὐ πολὺ ζητεῖν αὐτὰ ψηφισαμένου καὶ ὑμῶν ἀποδεξαμένων τε τὴν γνώμην καὶ κεκυρωκότων καὶ γέρασ τοῖσ μηνύουσι δεκάτην ὑπεσχημένων, ἣν διπλασιάσομεν ἡμεῖσ, εἴ τισ Ἀντώνιον περὶ αὐτῶν ἔχοι τι διελέγχειν. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 8 6:6)
  • Καὶ οἱ μὲν ἦσαν ἐν τούτοισ, Τρεβώνιον δὲ ἐν Ἀσίᾳ κτείναντοσ Δολοβέλλα καὶ Δέκμον Ἀντωνίου πολιορκοῦντοσ ἐν Κελτοῖσ, χαλεπαίνουσα ἡ βουλὴ Δολοβέλλαν μὲν καὶ Ἀντώνιον ἐψηφίσαντο εἶναι πολεμίουσ, Βροῦτον δὲ καὶ Κάσσιον ἐσ τὰσ προτέρασ ἡγεμονίασ ἐπανήγαγον καὶ Βρούτῳ τὴν Ἰλλυρίδα προσέθεσαν τοῖσ τε ἄλλοισ πᾶσιν ἐκέλευσαν, ὅσοι Ῥωμαίοισ ἡγεμονεύουσιν ἐθνῶν ἢ στρατοπέδων ἀπὸ τοῦ Ιὀνίου μέχρι Συρίασ, ὑπακούειν, ἐσ ὅ τι κελεύοι Κάσσιοσ ἢ Βροῦτοσ. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 8 2:1)

Synonyms

  1. to kill

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION