κοῖλος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κοῖλος
κοίλη
κοῖλον
Structure:
κοιλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- hollow, mostly as an epithet of ships, (κοίλη ναῦς) the hollow or hold of a ship
- roomy
- empty
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐκ τούτου τὸ περὶ τὴν Ἀλβανίδα λίμνην πάθοσ ἀκμάζοντι τῷ πολέμῳ συνενεχθέν οὐδενὸσ ἧττον τῶν ἀπίστων πυθέσθαι θαυμάτων αἰτίασ κοινῆσ ἀποοίᾳ, καὶ λόγου φυσικὴν ἔχοντοσ ἀρχὴν ἐφόβησεν, ἦν μὲν γὰρ ὡρ́α μετοπωρινή, καὶ τὸ θέροσ ἔληγεν οὔτ’ ἔπομβρον οὔτε πνεύμασι νοτίοισ χαλεπὸν ἐπιδήλωσ γενόμενον πολλὰσ δὲ λίμνασ καὶ ποταμοὺσ καὶ νάματα παντοδαπὰ τῆσ Ἰταλίασ ἐχούσησ τὰ μὲν ἐξέλιπε κομιδῇ, τὰ δ’ ἀντέσχε γλίσχρωσ καὶ μόλισ, οἱ δὲ ποταμοὶ πάντεσ ὥσπερ ἀεὶ κοῖλοι καὶ ταπεινοὶ διὰ θέρουσ ἐρρύησαν. (Plutarch, Camillus, chapter 3 1:1)
- ἐπὶ τούτοισ ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, οὖρον χλωρότερον καὶ θερμότερον, στόμα πικρόν, καὶ τὰ σπλάγχνα δοκεῖ οἱ κρέμασθαι, σκοτοδινίη, δυσθυμίη, δυσεργείη. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , x.11)
- Ξυνάγχησ δὲ, σύμπτωσισ, ἰσχνότησ, ὠχρότησ σύνεστι · ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, εἴσω δεδυκότεσ· φάρυγξ καὶ γαργαρέων ἀνεσπασμένοι, παρίσθμια ἐπὶ μᾶλλον προσίζοντα, ἀφωνίη · πνὶξ ἡ τοῦδε τοῦ εἴδεοσ τῆσ πρόσθεν πολλόν τι κραταιοτέρη, ἐν θώρηκι ἐόντοσ τοῦ κακοῦ, ἔνθα ἡ ἀρχὴ τῆσ ἀναπνοῆσ · οἱ δὲ ὀξύτατοι θνήσκουσι αὐτῆμαρ, ἔσθ’ ὅπη καὶ πρὶν καλέσασθαι τὸν ἰητρὸν, οἱ δὲ καὶ ἐσκαλεσάμενοι οὐδὲν ὤναντο. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 75)
- ἢν δέ τι τῶν σπλάγχνων ἐν φλεγμασίῃ ᾖ γεγονὸσ, τὴν ὄρεξιν ἢ τὴν θρέψιν ἀμβλύνει· ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, οὐ σκαρδαμύττοντεσ· πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἰνδάλματα κυάνεα, ἢ μέλανα, οἷσιν ἐσ μελαγχολίην ἡ τροπή· ἐρυθρότερα δὲ οἷσιν ἐσ μανίην, καὶ φοινίκεα φαντάσματα , πολλοῖσι μὲν ὡσ ἀπαστράπτοντοσ πυρὸσ, καὶ τάρβοσ αὐτέουσ ὡσ ἀπὸ σκηπτοῦ λαμβάνει· μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐνέρυθροι καὶ ὕφαιμοι ὀφθαλμοί. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 84)
- διὰ τόδε καὶ ὄνυχεσ γρυποί· ἥδε γὰρ ἡ ἀνακωχὴ, καὶ ἡ ὑπόστασισ αὐτέων, ἥτισ ἐν τῇσι κορυφῇσι πεπλησμένη εἵνεκεν αὐτῶν· ἔστι καὶ ὁ τόνοσ, ὥσπερ καὶ τὰ στερεά· Ῥὶσ ὀξείη, ἰσχνὴ, μῆλα ὑπερίσχοντα καὶ ἐρυθρὰ, ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, στιλπνοὶ, γανόωντεσ · οἰδαλέοι, καὶ ὠχροὶ, ἢ πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 151)
