κοῖλος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κοῖλος
κοίλη
κοῖλον
Structure:
κοιλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- hollow, mostly as an epithet of ships, (κοίλη ναῦς) the hollow or hold of a ship
- roomy
- empty
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- κοῖλαι δὲ σπήλυγγεσ ὑπὸ σπιλάδασ τρηχείασ κλυζούσησ ἁλὸσ ἔνδον ἐβόμβεον· (Apollodorus, Argonautica, book 2 9:21)
- ἀρνεῖται τὸν ἔρωτα Μελισσιάσ, ἀλλὰ τὸ σῶμα κέκραγ’ ὡσ βελέων δεξάμενον φαρέτρην, καὶ βάσισ ἀστατέουσα, καὶ ἄστατοσ ἄσθματοσ ὁρμή, καὶ κοῖλαι βλεφάρων ἰοτυπεῖσ βάσιεσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 871)
- Τοὺσ δὲ πρεσβυτέρουσ οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει‧ αἵ τε γὰρ φλέβεσ εἰσὶ κοῖλαι καὶ αἵματοσ μεσταὶ θερμοῦ, ἃ οὐδὲ δύναται ἐπικρατῆσαι τὸ φλέγμα, οὐδ’ ἀποψῦξαι τὸ αἷμα, ὥστε καὶ πῆξαι, ἀλλ’ αὐτὸ κρατέεται καὶ καταμίγνυται τῷ αἵματι ταχέωσ‧ καὶ οὕτω παραδέχονται αἱ φλέβεσ τὸν ἠέρα, καὶ τὸ φρόνημα γίνεται, τά τε σημήϊα τὰ προειρημένα ἧσσον ἐπιλαμβάνει διὰ τὴν ἰσχύν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 9.1)
- δύσβατα δὲ δὴ πάντα ποιεῖν μὲν τοῖσ ἐχθροῖσ, τοῖσ δὲ φίλοισ ὅτι μάλιστα εὔβατα, ἀνθρώποισ τε καὶ ὑποζυγίοισ καὶ βοσκήμασιν, ὁδῶν τε ἐπιμελουμένουσ ὅπωσ ὡσ ἡμερώταται ἕκασται γίγνωνται, καὶ τῶν ἐκ Διὸσ ὑδάτων, ἵνα τὴν χώραν μὴ κακουργῇ, μᾶλλον δ’ ὠφελῇ ῥέοντα ἐκ τῶν ὑψηλῶν εἰσ τὰσ ἐν τοῖσ ὄρεσι νάπασ ὅσαι κοῖλαι, τὰσ ἐκροὰσ αὐτῶν εἴργοντασ οἰκοδομήμασί τε καὶ ταφρεύμασιν, ὅπωσ ἂν τὰ παρὰ τοῦ Διὸσ ὕδατα καταδεχόμεναι καὶ πίνουσαι, τοῖσ ὑποκάτωθεν ἀγροῖσ τε καὶ τόποισ πᾶσιν νάματα καὶ κρήνασ ποιοῦσαι, καὶ τοὺσ αὐχμηροτάτουσ τόπουσ πολυύδρουσ τε καὶ εὐύδρουσ ἀπεργάζωνται· (Plato, Laws, book 6 69:1)
- τῶν δὲ πλευρῶν, ἃσ ἀφορίζουσιν αἱ τρεῖσ ἄκραι, δύο μέν εἰσι κοῖλαι μετρίωσ, ἡ δὲ τρίτη κυρτή, ἡ ἀπὸ τοῦ Λιλυβαίου καθήκουσα πρὸσ τὴν Πελωριάδα, ἥπερ μεγίστη ἐστί, σταδίων χιλίων καὶ ἑπτακοσίων, ὡσ Ποσειδώνιοσ εἴρηκε προσθεὶσ καὶ εἴκοσι. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 2 2:4)
- χάλκιαι δὲ πασσάλοισ κρυπτοῖσιν περικείμεναι λαμπραὶ κναμίδεσ, ἄρκοσ ἰσχυρῶ βέλευσ θόρρακέσ τε νέω λίνω, κόιλαι τε κατ’ ἀσπίδεσ βεβλημέναι, πὰρ δὲ Χαλκιδικαὶ σπάθαι, πὰρ δὲ ζώματα πολλὰ καὶ κυπάσσιδεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 23 3:1)
