뜻

1. 소유, 소유물, 유산, 상속

1. an inheritance, possession of . .

예문

• "τοὐναντίον δ’ ὑμῖν ἐγὼ προβάλλω διαπορῆσαι, πῶσ οὐχὶ καὶ τότ’ ἀπείρηκεν οὐδ’ Ἡρακλῆσ αὖθισ ἤ τισ ἄλλοσ θεῶν ὑπέσπακε τὸν τρίποδα καταπιμπλάμενον αἰσχρῶν καὶ ἀθέων ἐρωτημάτων, ἃ τῷ θεῷ προβάλλουσιν οἱ μὲν ὡσ σοφιστοῦ διάπειραν λαμβάνοντεσ οἱ δὲ περὶ θησαυρῶν ἢ κληρονομιῶν ἢ γάμων παρανόμων διερωτῶντεσ· (Plutarch, De defectu oraculorum, section 7 2:2)

  (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 7 2:2)

• καὶ τοὺσ μὲν περὶ τῶν ἰδιωτικῶν συμβολαίων ἢ κληρονομιῶν εἰάσεν ἀμεταθέτουσ, τοὺσ δὲ περὶ τῶν δημοσίων νενομοθετημένουσ πρὸσ τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν ὥσ ποτ’ ἐδόκει συμφέρειν διώρθωσεν. (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 82 7:2)

  (디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 82 7:2)

유사 형태

• κληρονομίαν (105)
• κληρονομίας (62)
• κληρονομία (59)
• κληρονομῆσαι (45)
• κληρονομεῖν (41)
• κληρονόμον (38)
• κληρονόμος (36)
• κληρονομήσει (28)
• κληρονομίᾳ (23)
• κληρονόμους (19)
• κληρονόμοις (15)
• κληρονόμοι (13)
• κληρονομήσετε (9)
• κληρονομήσω (6)
• κληρονομεῖ (6)
• κληρονομήσεις (6)
• κληρονομήσητε (5)
• κληρονόμων (5)
• κληρονομήσας (5)
• κληρονομήσειν (4)
• κληρονόμῳ (4)
• κληρονομήσατε (4)
• κληρονομῶν (3)
• κληρονομοῦσι (3)
• κληρονομήσῃς (3)
• κληρονόμου (3)
• κληρονομιῶν (2)
• κληρονομίαις (2)
• κληρονομοῖεν (2)
• κληρονομίαι (2)
• κληρονομήσωσι (2)
• κληρονομεῖς (1)
• κληρονομησάτω (1)
• κληρονομούσης (1)
• κληρονόμει (1)
• κληρονομῆσαί (1)
• κληρονομήσῃ (1)
• κληρονομείτω (1)
• κληρονομεῖτε (1)
• κληρονομῆναι (1)
• κληρονομῶ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.