뜻

1. 소유, 소유물, 유산, 상속

1. an inheritance, possession of . .

예문

• καὶ περικάθηνται εἰς τὴν ἄκραν υἱοὶ τοῦ λαοῦ ἡμῶν χάριν τούτου καὶ ἀλλοτριοῦνται ἀφ᾿ ἡμῶν. πλὴν ὅσοι εὑρίσκοντο ἀφ᾿ ἡμῶν ἐθανατοῦντο καὶ αἱ κληρονομίαι ἡμῶν διηρπάζοντο. (Septuagint, Liber Maccabees I 6:24)

  (70인역 성경, Liber Maccabees I 6:24)

• εἰ δ ἔσται τῷ εἰσποιηθέντι παρὰ τὸν νόμον εἰσποιεῖν ὃν ἂν βούληται, οὐδέποτε τοῖς γένεσιν αἱ κληρονομίαι δοθήσονται. (Demosthenes, Speeches 41-50, 76:5)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 76:5)

유사 형태

• κληρονομίαν (105)
• κληρονομίας (62)
• κληρονομία (59)
• κληρονομῆσαι (45)
• κληρονομεῖν (41)
• κληρονόμον (38)
• κληρονόμος (36)
• κληρονομήσει (28)
• κληρονομίᾳ (23)
• κληρονόμους (19)
• κληρονόμοις (15)
• κληρονόμοι (13)
• κληρονομήσετε (9)
• κληρονομεῖ (6)
• κληρονομήσεις (6)
• κληρονομήσω (6)
• κληρονομήσας (5)
• κληρονομήσητε (5)
• κληρονόμων (5)
• κληρονομήσειν (4)
• κληρονόμῳ (4)
• κληρονομήσατε (4)
• κληρονομοῦσι (3)
• κληρονομήσῃς (3)
• κληρονόμου (3)
• κληρονομῶν (3)
• κληρονομήσωσι (2)
• κληρονομιῶν (2)
• κληρονομίαις (2)
• κληρονομοῖεν (2)
• κληρονομίαι (2)
• κληρονομεῖτε (1)
• κληρονομῆναι (1)
• κληρονομῶ (1)
• κληρονομεῖς (1)
• κληρονομησάτω (1)
• κληρονομούσης (1)
• κληρονόμει (1)
• κληρονομῆσαί (1)
• κληρονομήσῃ (1)
• κληρονομείτω? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.