Ancient Greek-English Dictionary Language

κηρύσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κηρύσσω κηρύξω ἐκήρυξα κεκήρῡχα κεκήρῡγμαι ἐκηρύχθην

Structure: κηρύσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I preach
  2. I proclaim

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύσσω κηρύσσεις κηρύσσει
Dual κηρύσσετον κηρύσσετον
Plural κηρύσσομεν κηρύσσετε κηρύσσουσιν*
SubjunctiveSingular κηρύσσω κηρύσσῃς κηρύσσῃ
Dual κηρύσσητον κηρύσσητον
Plural κηρύσσωμεν κηρύσσητε κηρύσσωσιν*
OptativeSingular κηρύσσοιμι κηρύσσοις κηρύσσοι
Dual κηρύσσοιτον κηρυσσοίτην
Plural κηρύσσοιμεν κηρύσσοιτε κηρύσσοιεν
ImperativeSingular κήρυσσε κηρυσσέτω
Dual κηρύσσετον κηρυσσέτων
Plural κηρύσσετε κηρυσσόντων, κηρυσσέτωσαν
Infinitive κηρύσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυσσων κηρυσσοντος κηρυσσουσα κηρυσσουσης κηρυσσον κηρυσσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύσσομαι κηρύσσει, κηρύσσῃ κηρύσσεται
Dual κηρύσσεσθον κηρύσσεσθον
Plural κηρυσσόμεθα κηρύσσεσθε κηρύσσονται
SubjunctiveSingular κηρύσσωμαι κηρύσσῃ κηρύσσηται
Dual κηρύσσησθον κηρύσσησθον
Plural κηρυσσώμεθα κηρύσσησθε κηρύσσωνται
OptativeSingular κηρυσσοίμην κηρύσσοιο κηρύσσοιτο
Dual κηρύσσοισθον κηρυσσοίσθην
Plural κηρυσσοίμεθα κηρύσσοισθε κηρύσσοιντο
ImperativeSingular κηρύσσου κηρυσσέσθω
Dual κηρύσσεσθον κηρυσσέσθων
Plural κηρύσσεσθε κηρυσσέσθων, κηρυσσέσθωσαν
Infinitive κηρύσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυσσομενος κηρυσσομενου κηρυσσομενη κηρυσσομενης κηρυσσομενον κηρυσσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύξω κηρύξεις κηρύξει
Dual κηρύξετον κηρύξετον
Plural κηρύξομεν κηρύξετε κηρύξουσιν*
OptativeSingular κηρύξοιμι κηρύξοις κηρύξοι
Dual κηρύξοιτον κηρυξοίτην
Plural κηρύξοιμεν κηρύξοιτε κηρύξοιεν
Infinitive κηρύξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξων κηρυξοντος κηρυξουσα κηρυξουσης κηρυξον κηρυξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρύξομαι κηρύξει, κηρύξῃ κηρύξεται
Dual κηρύξεσθον κηρύξεσθον
Plural κηρυξόμεθα κηρύξεσθε κηρύξονται
OptativeSingular κηρυξοίμην κηρύξοιο κηρύξοιτο
Dual κηρύξοισθον κηρυξοίσθην
Plural κηρυξοίμεθα κηρύξοισθε κηρύξοιντο
Infinitive κηρύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξομενος κηρυξομενου κηρυξομενη κηρυξομενης κηρυξομενον κηρυξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηρυχθήσομαι κηρυχθήσῃ κηρυχθήσεται
Dual κηρυχθήσεσθον κηρυχθήσεσθον
Plural κηρυχθησόμεθα κηρυχθήσεσθε κηρυχθήσονται
OptativeSingular κηρυχθησοίμην κηρυχθήσοιο κηρυχθήσοιτο
Dual κηρυχθήσοισθον κηρυχθησοίσθην
Plural κηρυχθησοίμεθα κηρυχθήσοισθε κηρυχθήσοιντο
Infinitive κηρυχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυχθησομενος κηρυχθησομενου κηρυχθησομενη κηρυχθησομενης κηρυχθησομενον κηρυχθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκήρυξα ἐκήρυξας ἐκήρυξεν*
Dual ἐκηρύξατον ἐκηρυξάτην
Plural ἐκηρύξαμεν ἐκηρύξατε ἐκήρυξαν
SubjunctiveSingular κηρύξω κηρύξῃς κηρύξῃ
Dual κηρύξητον κηρύξητον
Plural κηρύξωμεν κηρύξητε κηρύξωσιν*
OptativeSingular κηρύξαιμι κηρύξαις κηρύξαι
Dual κηρύξαιτον κηρυξαίτην
Plural κηρύξαιμεν κηρύξαιτε κηρύξαιεν
ImperativeSingular κήρυξον κηρυξάτω
Dual κηρύξατον κηρυξάτων
Plural κηρύξατε κηρυξάντων
Infinitive κηρύξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξᾱς κηρυξαντος κηρυξᾱσα κηρυξᾱσης κηρυξαν κηρυξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκηρυξάμην ἐκηρύξω ἐκηρύξατο
Dual ἐκηρύξασθον ἐκηρυξάσθην
Plural ἐκηρυξάμεθα ἐκηρύξασθε ἐκηρύξαντο
SubjunctiveSingular κηρύξωμαι κηρύξῃ κηρύξηται
Dual κηρύξησθον κηρύξησθον
Plural κηρυξώμεθα κηρύξησθε κηρύξωνται
OptativeSingular κηρυξαίμην κηρύξαιο κηρύξαιτο
Dual κηρύξαισθον κηρυξαίσθην
Plural κηρυξαίμεθα κηρύξαισθε κηρύξαιντο
ImperativeSingular κήρυξαι κηρυξάσθω
Dual κηρύξασθον κηρυξάσθων
Plural κηρύξασθε κηρυξάσθων
Infinitive κηρύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυξαμενος κηρυξαμενου κηρυξαμενη κηρυξαμενης κηρυξαμενον κηρυξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκηρύχθην ἐκηρύχθης ἐκηρύχθη
Dual ἐκηρύχθητον ἐκηρυχθήτην
Plural ἐκηρύχθημεν ἐκηρύχθητε ἐκηρύχθησαν
SubjunctiveSingular κηρύχθω κηρύχθῃς κηρύχθῃ
Dual κηρύχθητον κηρύχθητον
Plural κηρύχθωμεν κηρύχθητε κηρύχθωσιν*
OptativeSingular κηρυχθείην κηρυχθείης κηρυχθείη
Dual κηρυχθείητον κηρυχθειήτην
Plural κηρυχθείημεν κηρυχθείητε κηρυχθείησαν
ImperativeSingular κηρύχθητι κηρυχθήτω
Dual κηρύχθητον κηρυχθήτων
Plural κηρύχθητε κηρυχθέντων
Infinitive κηρυχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηρυχθεις κηρυχθεντος κηρυχθεισα κηρυχθεισης κηρυχθεν κηρυχθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκήρῡχα κεκήρῡχας κεκήρῡχεν*
Dual κεκηρῡ́χατον κεκηρῡ́χατον
Plural κεκηρῡ́χαμεν κεκηρῡ́χατε κεκηρῡ́χᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκηρῡ́χω κεκηρῡ́χῃς κεκηρῡ́χῃ
Dual κεκηρῡ́χητον κεκηρῡ́χητον
Plural κεκηρῡ́χωμεν κεκηρῡ́χητε κεκηρῡ́χωσιν*
OptativeSingular κεκηρῡ́χοιμι κεκηρῡ́χοις κεκηρῡ́χοι
Dual κεκηρῡ́χοιτον κεκηρῡχοίτην
Plural κεκηρῡ́χοιμεν κεκηρῡ́χοιτε κεκηρῡ́χοιεν
ImperativeSingular κεκήρῡχε κεκηρῡχέτω
Dual κεκηρῡ́χετον κεκηρῡχέτων
Plural κεκηρῡ́χετε κεκηρῡχόντων
Infinitive κεκηρῡχέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκηρῡχως κεκηρῡχοντος κεκηρῡχυῑα κεκηρῡχυῑᾱς κεκηρῡχον κεκηρῡχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκήρῡγμαι κεκήρῡξαι κεκήρῡκται
Dual κεκήρῡχθον κεκήρῡχθον
Plural κεκηρῡ́γμεθα κεκήρῡχθε κεκηρῡ́χαται
ImperativeSingular κεκήρῡξο κεκηρῡ́χθω
Dual κεκήρῡχθον κεκηρῡ́χθων
Plural κεκήρῡχθε κεκηρῡ́χθων
Infinitive κεκήρῡχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκηρῡγμενος κεκηρῡγμενου κεκηρῡγμενη κεκηρῡγμενης κεκηρῡγμενον κεκηρῡγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κηρύξεται δὲ πᾶσι Καδμείοισ τάδε· (Euripides, Phoenissae, episode, iambic 3:3)

Synonyms

  1. I preach

  2. I proclaim

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION