κατάντης
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κατάντης
κατάντες
Structure:
καταντη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- down-hill, downward, steep, downwards
- prone, inclined
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὰ κατάντη· (Arrian, Cynegeticus, chapter 5 10:4)
- ὅταν πολίταισ εὐσταθῶσι δαίμονεσ, ἑρ́πει κατάντησ ξυμφορὰ πρὸσ τἀγαθά. (Euripides, Rhesus, episode 2:8)
- ἐπεὶ δὲ κατελιπάρησε δακρύων καὶ ἡ μήτηρ Κλυμένη μετ̓ αὐτοῦ, ἀναβιβασάμενοσ ἐπὶ τὸ ἁρ́μα ὑπεθέμην, ὅπωσ μὲν χρὴ βεβηκέναι αὐτόν, ἐφ̓ ὁπόσον δὲ ἐσ τὸ ἄνω ἀφέντα ὑπερενεχθῆναι, εἶτα ἐσ τὸ κάταντεσ αὖθισ ἐπινεύειν καὶ ὡσ ἐγκρατῆ εἶναι τῶν ἡνιῶν καὶ μὴ ἐφιέναι τῷ θυμῷ τῶν ἵππων· (Lucian, Dialogi deorum, 4:1)
- ἀλλὰ παρ’ ἡμῶν ἐξαίρετον ^ τῆσ συμβουλῆσ τοῦτό ἐστιν, ὅτι ἡδίστην τε ἅμα καὶ ἐπιτομωτάτην καὶ ἱππήλατον καὶ κατάντη σὺν πολλῇ τῇ θυμηδίᾳ καὶ τρυφῇ διὰ λειμώνων εὐανθῶν καὶ σκιᾶσ ἀκριβοῦσ σχολῇ καὶ βάδην ἀνιὼν ἀνιδρωτὶ ἐπιστήσῃ τῇ ἄκρᾳ καὶ ἀγρεύσεισ ^ οὐ καμὼν καὶ νὴ Δί’ εὐωχήσῃ κατακείμενοσ, ἐκείνουσ ^ ὁπόσοι τὴν ἑτέραν ἐτράποντο ἀπὸ τοῦ ὑψηλοῦ ἐπισκοπῶν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ τῆσ ἀνόδου ἔτι, κατὰ δυσβάτων καὶ ὀλισθηρῶν τῶν κρημνῶν μόλισ ἀνέρποντασ, ἀποκυλιομένουσ ἐπὶ κεφαλὴν ἐνίοτε καὶ πολλὰ τραύματα λαμβάνοντασ περὶ τραχείαισ ταῖσ πέτραισ· (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 3:3)
- βούλει κατάντη καὶ ταχεῖαν σοι φράσω; (Aristophanes, Frogs, Prologue 5:13)
- λεία γάρ τισ ἡ πορεία καὶ κατάντησ ἐπὶ τὸ βουλόμενον. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 28 3:2)
- τῶν δὲ ἡμερῶν τῇ τελευταίᾳ σχεδὸν ὑπὸ πάντων τῶν πολιτῶν προπεμφθεὶσ εἰσ οἶκον, ἤκουσεν ὅτι Μαρκέλλῳ πολλοὶ συνήθεισ καὶ δυνατοὶ προσπεσόντεσ ἐν τῷ ταμιείῳ καὶ περιέχοντεσ ἐκβιάζονται γράψαι τινὰ δόσιν χρημάτων ὀφειλομένων, ἦν δὲ ὁ Μάρκελλοσ ἐκ παίδων φίλοσ τῷ Κάτωνι, καὶ σὺν ἐκείνῳ βέλτιστοσ ἄρχων, αὐτὸσ δὲ καθ’ αὑτὸν ἀγώγιμοσ ὑπ’ αἰδοῦσ τοῖσ δεομένοισ, καὶ κατάντησ πρὸσ πᾶσαν χάριν, εὐθὺσ οὖν ὁ Κάτων ἐπιστρέψασ καὶ τὸν Μάρκελλον εὑρὼν ἐκβεβιασμένον γράψαι τὴν δόσιν, ᾔτησε τὰσ δέλτουσ καὶ ἀπήλειψεν, αὐτοῦ παρεστῶτοσ σιωπῇ· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 18 3:1)
- φύσει τε γὰρ ἀφ’ ἑαυτοῦ πρὸσ τὰ χείρονα κατάντησ ἐστί, καὶ δοκεῖ πορρωτάτω τοῦ ψέγειν τὸ αἰσχρὸν εἶναι μιμούμενοσ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 9 7:2)
- οὐ γὰρ ἦν τῷ Σύλλᾳ περὶ δεῖπνον ὄντι χρήσασθαι σπουδαῖον οὐδέν, ἀλλ’ ἐνεργὸσ ὢν καὶ σκυθρωπότεροσ παρὰ τὸν ἄλλον χρόνον, ἀθρόαν ἐλάμβανε μεταβολὴν ὁπότε πρῶτον ἑαυτὸν εἰσ συνουσίαν καταβάλοι καὶ πότον, ὥστε μιμῳδοῖσ καὶ ὀρχησταῖσ τιθασὸσ εἶναι καὶ πρὸσ πᾶσαν ἔντευξιν ὑποχείριοσ καὶ κατάντησ. (Plutarch, Sulla, chapter 2 3:1)