καταφερής
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
καταφερής
καταφερές
Structure:
καταφερη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- going down, near setting, sloping downwards
- inclined
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τί παθὼν οὖν τοιοῦτόσ ἐστιν, αὐχμηρόσ, ἄθλιοσ,^ καὶ σκαπανεὺσ καὶ μισθωτόσ, ὡσ ἐοίκεν, οὕτω βαρεῖαν καταφέρων τὴν δίκελλαν; (Lucian, Timon, (no name) 7:10)
- σκάπτε, ὦ Τίμων, βαθείασ καταφέρων. (Lucian, Timon, (no name) 40:7)
- ἐπεὶ γὰρ ἀλαζὼν ἦν καὶ ἐλεγκτικὸσ καὶ πείθεσθαι οὐκ ἤθελεν οὐδὲ παρεῖχε ῥᾴδιον αὑτὸν ἐλέγχεσθαι, ὁ διδάσκαλόσ σου ὁ βέλτιστοσ ὃν εἶχε σκύφον Νεστόρειόν τινα καταφέρει αὐτοῦ πλησίον κατακειμένου, καὶ οὕτωσ ἐκράτησεν. (Lucian, 25:5)
- μόνοσ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ὁ χρυσορόασ καλούμενοσ Νεῖλοσ μετὰ τροφῶν ἀφθόνων καὶ χρυσὸν ἀκίβδηλον καταφέρει ἀκινδύνωσ γεωργούμενον, ὡσ πᾶσιν ἐξαρκεῖν ἀνθρώποισ, δίκην Τριπτολέμου πεμπόμενον εἰσ πᾶσαν γῆν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 36 1:1)
- "δείγματοσ μὲν οὖν χάριν ἔστιν οὗπερ ἐπιπόλαιον αὐτῶν ἐστι τὸ γένοσ, εἲ γ’ ἐν ταῖσ ἐσχατιαῖσ τῆσ οἰκουμένησ καὶ ποτάμια τὰ τυχόντα ψήγματα χρυσοῦ καταφέρει καὶ ταῦτα γυναῖκεσ καὶ ἄνδρεσ ἀσθενεῖσ τὰ σώματα σὺν ταῖσ ἄμμοισ ὑποψήχοντεσ διιστᾶσι καὶ πλύναντεσ ἄγουσιν ἐπὶ τὴν χώνην, ὡσ παρὰ τοῖσ Ἐλουητίοισ φησὶν ὁ ἐμὸσ Ποσειδώνιοσ καὶ ἄλλοισ τισὶ τῶν Κελτῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1942)
- ἐπιτρόχαλοσ δή τισ γίνεται καὶ καταφερὴσ ἡ ῥύσισ τῆσ λέξεωσ, ὥσπερ κατὰ πρανοῦσ φερόμενα χωρίου νάματα μηδενὸσ αὐτοῖσ ἀντικρούοντοσ, καὶ διαρρεῖ διὰ τῆσ ἀκοῆσ ἡδέωσ πωσ καὶ ἀσπαστῶσ οὐδὲν ἧττον ἢ τὰ δι’ ᾠδῆσ καὶ ὀργάνου μουσωθέντα κρούματα καὶ μέλη. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 40 2:4)
- "ἦν δ’ οὗτοσ ἀνὴρ πρὸσ ἀφροδίσια πάνυ καταφερήσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:26)
- ἦν δὲ καὶ πρόσ οἶνον ἧττον ἢ ἐδόκει καταφερήσ. (Plutarch, Alexander, chapter 23 1:1)
- ἐγένετο δὲ καὶ πρὸσ τὰ ἀφροδίσια καταφερήσ, ὡσ ὑποπάστῳ παρειλκυσμένῳ ἐν τῇ κοίτῃ χρῆσθαι, κρόκῳ διάβροχον ἔχοντα τὸ προσκεφάλαιον. (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 41:4)
- Περὶ οὗ δὲ ὁ λόγοσ ἐστὶν, οὔτε ἐκτανύειν δύνανται, ὥσπερ ἤδη εἴρηται‧ βραχύτερόν τε τὸ σκέλοσ φαίνεται διὰ δισσὰσ προφάσιασ, ὅτι τε οὐκ ἐκτανύεται, ὅτι τε πρὸσ τὴν σάρκα ὠλίσθηκε τὴν τοῦ πυγαίου‧ ἡ γὰρ φύσισ τοῦ ἰσχίου τοῦ ὀστέου ταύτῃ, ᾗ καὶ ἡ κεφαλὴ καὶ ὁ αὐχὴν τοῦ μηροῦ γίνεται, ὅταν δὲ ἐξαρθρήσῃ, καταφερὴσ πέφυκεν ἐπὶ τοῦ πυγαίου τὸ ἔξω μέροσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 57.4)