뜻

1. 가파른, 급한, 험준한, 경사가 급한, 급경사의
2. 삐딱한, 앞으로 굽은, 구부려진

1. down-hill, downward, steep, downwards
2. prone, inclined

예문

• τὰ κατάντη: (Arrian, Cynegeticus, chapter 5 10:4)

  (아리아노스, Cynegeticus, chapter 5 10:4)

• ὅταν πολίταις εὐσταθῶσι δαίμονες, ἑρ´πει κατάντης ξυμφορὰ πρὸς τἀγαθά. (Euripides, Rhesus, episode 2:8)

  (에우리피데스, Rhesus, episode 2:8)

• ἐπεὶ δὲ κατελιπάρησε δακρύων καὶ ἡ μήτηρ Κλυμένη μετ᾿ αὐτοῦ, ἀναβιβασάμενος ἐπὶ τὸ ἁρ´μα ὑπεθέμην, ὅπως μὲν χρὴ βεβηκέναι αὐτόν, ἐφ᾿ ὁπόσον δὲ ἐς τὸ ἄνω ἀφέντα ὑπερενεχθῆναι, εἶτα ἐς τὸ κάταντες αὖθις ἐπινεύειν καὶ ὡς ἐγκρατῆ εἶναι τῶν ἡνιῶν καὶ μὴ ἐφιέναι τῷ θυμῷ τῶν ἵππων: (Lucian, Dialogi deorum, 4:1)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 4:1)

• ἀλλὰ παρ ἡμῶν ἐξαίρετον ^ τῆς συμβουλῆς τοῦτό ἐστιν, ὅτι ἡδίστην τε ἅμα καὶ ἐπιτομωτάτην καὶ ἱππήλατον καὶ κατάντη σὺν πολλῇ τῇ θυμηδίᾳ καὶ τρυφῇ διὰ λειμώνων εὐανθῶν καὶ σκιᾶς ἀκριβοῦς σχολῇ καὶ βάδην ἀνιὼν ἀνιδρωτὶ ἐπιστήσῃ τῇ ἄκρᾳ καὶ ἀγρεύσεις ^ οὐ καμὼν καὶ νὴ Δί εὐωχήσῃ κατακείμενος, ἐκείνους ^ ὁπόσοι τὴν ἑτέραν ἐτράποντο ἀπὸ τοῦ ὑψηλοῦ ἐπισκοπῶν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ τῆς ἀνόδου ἔτι, κατὰ δυσβάτων καὶ ὀλισθηρῶν τῶν κρημνῶν μόλις ἀνέρποντας, ἀποκυλιομένους ἐπὶ κεφαλὴν ἐνίοτε καὶ πολλὰ τραύματα λαμβάνοντας περὶ τραχείαις ταῖς πέτραις: (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 3:3)

  (루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 3:3)

• βούλει κατάντη καὶ ταχεῖαν σοι φράσω· (Aristophanes, Frogs, Prologue 5:13)

  (아리스토파네스, Frogs, Prologue 5:13)

• λεία γάρ τις ἡ πορεία καὶ κατάντης ἐπὶ τὸ βουλόμενον. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 28 3:2)

  (플루타르코스, Artaxerxes, chapter 28 3:2)

• τῶν δὲ ἡμερῶν τῇ τελευταίᾳ σχεδὸν ὑπὸ πάντων τῶν πολιτῶν προπεμφθεὶς εἰς οἶκον, ἤκουσεν ὅτι Μαρκέλλῳ πολλοὶ συνήθεις καὶ δυνατοὶ προσπεσόντες ἐν τῷ ταμιείῳ καὶ περιέχοντες ἐκβιάζονται γράψαι τινὰ δόσιν χρημάτων ὀφειλομένων, ἦν δὲ ὁ Μάρκελλος ἐκ παίδων φίλος τῷ Κάτωνι, καὶ σὺν ἐκείνῳ βέλτιστος ἄρχων, αὐτὸς δὲ καθ αὑτὸν ἀγώγιμος ὑπ αἰδοῦς τοῖς δεομένοις, καὶ κατάντης πρὸς πᾶσαν χάριν, εὐθὺς οὖν ὁ Κάτων ἐπιστρέψας καὶ τὸν Μάρκελλον εὑρὼν ἐκβεβιασμένον γράψαι τὴν δόσιν, ᾔτησε τὰς δέλτους καὶ ἀπήλειψεν, αὐτοῦ παρεστῶτος σιωπῇ: (Plutarch, Cato the Younger, chapter 18 3:1)

  (플루타르코스, Cato the Younger, chapter 18 3:1)

• φύσει τε γὰρ ἀφ ἑαυτοῦ πρὸς τὰ χείρονα κατάντης ἐστί, καὶ δοκεῖ πορρωτάτω τοῦ ψέγειν τὸ αἰσχρὸν εἶναι μιμούμενος. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 9 7:2)

  (플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 9 7:2)

• οὐ γὰρ ἦν τῷ Σύλλᾳ περὶ δεῖπνον ὄντι χρήσασθαι σπουδαῖον οὐδέν, ἀλλ ἐνεργὸς ὢν καὶ σκυθρωπότερος παρὰ τὸν ἄλλον χρόνον, ἀθρόαν ἐλάμβανε μεταβολὴν ὁπότε πρῶτον ἑαυτὸν εἰς συνουσίαν καταβάλοι καὶ πότον, ὥστε μιμῳδοῖς καὶ ὀρχησταῖς τιθασὸς εἶναι καὶ πρὸς πᾶσαν ἔντευξιν ὑποχείριος καὶ κατάντης. (Plutarch, Sulla, chapter 2 3:1)

  (플루타르코스, Sulla, chapter 2 3:1)

유사 형태

• καταντικρὺ (64)
• καταντήσας (27)
• κάταντες (19)
• κατάντης (12)
• κατάντη (10)
• καταντᾶν (10)
• καταντίον (8)
• καταντικρύ (8)
• καταντῶσιν (5)
• καταντήσασα (4)
• κατάντους (4)
• κάταντα (3)
• κατάντεις (3)
• καταντᾷ (3)
• κατάντει (2)
• καταντῶσι (2)
• καταντῆσαι (2)
• καταντήσω (1)
• καταντλεῖν (1)
• καταντῶντος (1)
• καταντῶμεν (1)
• καταντίαν (1)
• καταντλῆσαι (1)
• καταντήσῃ (1)
• καταντλεῖ (1)
• καταντῶντες (1)
• κατάντημα (1)
• καταντία (1)
• καταντλῇ (1)
• καταντώντων (1)
• καταντήσει (1)
• καταντλας (1)
• καταντῶντας (1)
• καταντλήσας? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.