Ancient Greek-English Dictionary Language

καλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καλέω καλῶ ἐκάλεσα κέκληκα κέκλημαι ἐκλήθην

Structure: καλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kale/sw is aor1 subj.

Sense

  1. I call, summon, I invite
  2. I invoke
  3. (law) I summon, sue
  4. I demand, require

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καλῶ καλεῖς καλεῖ
Dual καλεῖτον καλεῖτον
Plural καλοῦμεν καλεῖτε καλοῦσιν*
SubjunctiveSingular καλῶ καλῇς καλῇ
Dual καλῆτον καλῆτον
Plural καλῶμεν καλῆτε καλῶσιν*
OptativeSingular καλοῖμι καλοῖς καλοῖ
Dual καλοῖτον καλοίτην
Plural καλοῖμεν καλοῖτε καλοῖεν
ImperativeSingular κάλει καλείτω
Dual καλεῖτον καλείτων
Plural καλεῖτε καλούντων, καλείτωσαν
Infinitive καλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καλων καλουντος καλουσα καλουσης καλουν καλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καλοῦμαι καλεῖ, καλῇ καλεῖται
Dual καλεῖσθον καλεῖσθον
Plural καλούμεθα καλεῖσθε καλοῦνται
SubjunctiveSingular καλῶμαι καλῇ καλῆται
Dual καλῆσθον καλῆσθον
Plural καλώμεθα καλῆσθε καλῶνται
OptativeSingular καλοίμην καλοῖο καλοῖτο
Dual καλοῖσθον καλοίσθην
Plural καλοίμεθα καλοῖσθε καλοῖντο
ImperativeSingular καλοῦ καλείσθω
Dual καλεῖσθον καλείσθων
Plural καλεῖσθε καλείσθων, καλείσθωσαν
Infinitive καλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καλουμενος καλουμενου καλουμενη καλουμενης καλουμενον καλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καλῶ καλεῖς καλεῖ
Dual καλεῖτον καλεῖτον
Plural καλοῦμεν καλεῖτε καλοῦσιν*
OptativeSingular καλοῖμι καλοῖς καλοῖ
Dual καλοῖτον καλοίτην
Plural καλοῖμεν καλοῖτε καλοῖεν
Infinitive καλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καλων καλουντος καλουσα καλουσης καλουν καλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καλοῦμαι καλεῖ, καλῇ καλεῖται
Dual καλεῖσθον καλεῖσθον
Plural καλούμεθα καλεῖσθε καλοῦνται
OptativeSingular καλοίμην καλοῖο καλοῖτο
Dual καλοῖσθον καλοίσθην
Plural καλοίμεθα καλοῖσθε καλοῖντο
Infinitive καλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καλουμενος καλουμενου καλουμενη καλουμενης καλουμενον καλουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληθήσομαι κληθήσῃ κληθήσεται
Dual κληθήσεσθον κληθήσεσθον
Plural κληθησόμεθα κληθήσεσθε κληθήσονται
OptativeSingular κληθησοίμην κληθήσοιο κληθήσοιτο
Dual κληθήσοισθον κληθησοίσθην
Plural κληθησοίμεθα κληθήσοισθε κληθήσοιντο
Infinitive κληθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κληθησομενος κληθησομενου κληθησομενη κληθησομενης κληθησομενον κληθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκάλεσα ἐκάλεσας ἐκάλεσεν*
Dual ἐκαλέσατον ἐκαλεσάτην
Plural ἐκαλέσαμεν ἐκαλέσατε ἐκάλεσαν
SubjunctiveSingular καλέσω καλέσῃς καλέσῃ
Dual καλέσητον καλέσητον
Plural καλέσωμεν καλέσητε καλέσωσιν*
OptativeSingular καλέσαιμι καλέσαις καλέσαι
Dual καλέσαιτον καλεσαίτην
Plural καλέσαιμεν καλέσαιτε καλέσαιεν
ImperativeSingular κάλεσον καλεσάτω
Dual καλέσατον καλεσάτων
Plural καλέσατε καλεσάντων
Infinitive καλέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καλεσᾱς καλεσαντος καλεσᾱσα καλεσᾱσης καλεσαν καλεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκαλεσάμην ἐκαλέσω ἐκαλέσατο
Dual ἐκαλέσασθον ἐκαλεσάσθην
Plural ἐκαλεσάμεθα ἐκαλέσασθε ἐκαλέσαντο
SubjunctiveSingular καλέσωμαι καλέσῃ καλέσηται
Dual καλέσησθον καλέσησθον
Plural καλεσώμεθα καλέσησθε καλέσωνται
OptativeSingular καλεσαίμην καλέσαιο καλέσαιτο
Dual καλέσαισθον καλεσαίσθην
Plural καλεσαίμεθα καλέσαισθε καλέσαιντο
ImperativeSingular κάλεσαι καλεσάσθω
Dual καλέσασθον καλεσάσθων
Plural καλέσασθε καλεσάσθων
Infinitive καλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καλεσαμενος καλεσαμενου καλεσαμενη καλεσαμενης καλεσαμενον καλεσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλήθην ἐκλήθης ἐκλήθη
Dual ἐκλήθητον ἐκληθήτην
Plural ἐκλήθημεν ἐκλήθητε ἐκλήθησαν
SubjunctiveSingular κλήθω κλήθῃς κλήθῃ
Dual κλήθητον κλήθητον
Plural κλήθωμεν κλήθητε κλήθωσιν*
OptativeSingular κληθείην κληθείης κληθείη
Dual κληθείητον κληθειήτην
Plural κληθείημεν κληθείητε κληθείησαν
ImperativeSingular κλήθητι κληθήτω
Dual κλήθητον κληθήτων
Plural κλήθητε κληθέντων
Infinitive κληθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κληθεις κληθεντος κληθεισα κληθεισης κληθεν κληθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκληκα κέκληκας κέκληκεν*
Dual κεκλήκατον κεκλήκατον
Plural κεκλήκαμεν κεκλήκατε κεκλήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκλήκω κεκλήκῃς κεκλήκῃ
Dual κεκλήκητον κεκλήκητον
Plural κεκλήκωμεν κεκλήκητε κεκλήκωσιν*
OptativeSingular κεκλήκοιμι κεκλήκοις κεκλήκοι
Dual κεκλήκοιτον κεκληκοίτην
Plural κεκλήκοιμεν κεκλήκοιτε κεκλήκοιεν
ImperativeSingular κέκληκε κεκληκέτω
Dual κεκλήκετον κεκληκέτων
Plural κεκλήκετε κεκληκόντων
Infinitive κεκληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκληκως κεκληκοντος κεκληκυῑα κεκληκυῑᾱς κεκληκον κεκληκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκλημαι κέκλησαι κέκληται
Dual κέκλησθον κέκλησθον
Plural κεκλήμεθα κέκλησθε κέκληνται
ImperativeSingular κέκλησο κεκλήσθω
Dual κέκλησθον κεκλήσθων
Plural κέκλησθε κεκλήσθων
Infinitive κέκλησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκλημενος κεκλημενου κεκλημενη κεκλημενης κεκλημενον κεκλημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἦσαν αὐτῷ τριάκοντα καὶ δύο υἱοὶ ἐπιβαίνοντεσ ἐπὶ τριάκοντα δύο πώλουσ. καὶ τριάκοντα δύο πόλεισ αὐτοῖσ, καὶ ἐκάλουν αὐτὰσ ἐπαύλεισ Ἰαί̈ρ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ ἐν γῇ Γαλαάδ. (Septuagint, Liber Iudicum 10:4)
  • ἐπειδὴ ἐκάλουν καὶ οὐχ ὑπηκούσατε καὶ ἐξέτεινα λόγουσ καὶ οὐ προσείχετε, (Septuagint, Liber Proverbiorum 1:24)
  • Ἐμελλεν ἄρα μηδὲ ὁ καθ’ ἡμᾶσ βίοσ τὸ παντάπασιν ἄμοιροσ ἔσεσθαι ἀνδρῶν λόγου καὶ μνήμησ ἀξίων, ἀλλὰ καὶ σώματοσ ἀρετὴν ὑπερφυᾶ καὶ γνώμην ἄκρωσ φιλόσοφον ἐκφαίνειν λέγω δὲ εἴσ τε τὸν Βοιώτιον Σώστρατον ἀναφέρων, ὃν Ἡρακλέα οἱ Ἕλληνεσ ἐκάλουν καὶ ᾤοντο εἶναι, καὶ μάλιστα εἰσ Δημώνακτα τὸν φιλόσοφον, οὓσ καὶ εἶδον αὐτὸσ καὶ ἰδὼν ἐθαύμασα, θατέρῳ δὲ τῷ Δημώνακτι καὶ ἐπὶ μήκιστον συνεγενόμην. (Lucian, (no name) 1:1)
  • πρότερον δ’ ὑμᾶσ ἀπὸ τῶν πόλεων οἱ πρέσβεισ ἐξαπατῶντεσ πρῶτον μὲν ἰοστεφάνουσ ἐκάλουν· (Aristophanes, Acharnians, Parabasis, parabasis4)
  • ὡσ δ’ ἦλθ’, εὐθέωσ ἀοῖον αὐτὸν πάντεσ ἐκάλουν ἀστέρα. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene18)

Synonyms

  1. I call

  2. I invoke

  3. I summon

  4. I demand

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION