Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἰσχύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἰσχύω ἰσχύσω ἴσχυσα ἴσχυκα ἰσχύθην

Structure: ἰσχύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from i)sxu/_s

Sense

to be physically strong
to be strong, mighty, powerful, to prevail
(not of persons) to prevail

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἰσχύω	ἰσχύεις	ἰσχύει
	Dual		ἰσχύετον	ἰσχύετον
	Plural	ἰσχύομεν	ἰσχύετε	ἰσχύουσιν*
Subjunctive	Singular	ἰσχύω	ἰσχύῃς	ἰσχύῃ
	Dual		ἰσχύητον	ἰσχύητον
	Plural	ἰσχύωμεν	ἰσχύητε	ἰσχύωσιν*
Optative	Singular	ἰσχύοιμι	ἰσχύοις	ἰσχύοι
	Dual		ἰσχύοιτον	ἰσχυοίτην
	Plural	ἰσχύοιμεν	ἰσχύοιτε	ἰσχύοιεν
Imperative	Singular		ί̓σχυε	ἰσχυέτω
	Dual		ἰσχύετον	ἰσχυέτων
	Plural		ἰσχύετε	ἰσχυόντων, ἰσχυέτωσαν
Infinitive		ἰσχύειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυων ἰσχυοντος	ἰσχυουσα ἰσχυουσης	ἰσχυον ἰσχυοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἰσχύομαι	ἰσχύει, ἰσχύῃ	ἰσχύεται
	Dual		ἰσχύεσθον	ἰσχύεσθον
	Plural	ἰσχυόμεθα	ἰσχύεσθε	ἰσχύονται
Subjunctive	Singular	ἰσχύωμαι	ἰσχύῃ	ἰσχύηται
	Dual		ἰσχύησθον	ἰσχύησθον
	Plural	ἰσχυώμεθα	ἰσχύησθε	ἰσχύωνται
Optative	Singular	ἰσχυοίμην	ἰσχύοιο	ἰσχύοιτο
	Dual		ἰσχύοισθον	ἰσχυοίσθην
	Plural	ἰσχυοίμεθα	ἰσχύοισθε	ἰσχύοιντο
Imperative	Singular		ἰσχύου	ἰσχυέσθω
	Dual		ἰσχύεσθον	ἰσχυέσθων
	Plural		ἰσχύεσθε	ἰσχυέσθων, ἰσχυέσθωσαν
Infinitive		ἰσχύεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυομενος ἰσχυομενου	ἰσχυομενη ἰσχυομενης	ἰσχυομενον ἰσχυομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἰσχύσω	ἰσχύσεις	ἰσχύσει
	Dual		ἰσχύσετον	ἰσχύσετον
	Plural	ἰσχύσομεν	ἰσχύσετε	ἰσχύσουσιν*
Optative	Singular	ἰσχύσοιμι	ἰσχύσοις	ἰσχύσοι
	Dual		ἰσχύσοιτον	ἰσχυσοίτην
	Plural	ἰσχύσοιμεν	ἰσχύσοιτε	ἰσχύσοιεν
Infinitive		ἰσχύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυσων ἰσχυσοντος	ἰσχυσουσα ἰσχυσουσης	ἰσχυσον ἰσχυσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἰσχύσομαι	ἰσχύσει, ἰσχύσῃ	ἰσχύσεται
	Dual		ἰσχύσεσθον	ἰσχύσεσθον
	Plural	ἰσχυσόμεθα	ἰσχύσεσθε	ἰσχύσονται
Optative	Singular	ἰσχυσοίμην	ἰσχύσοιο	ἰσχύσοιτο
	Dual		ἰσχύσοισθον	ἰσχυσοίσθην
	Plural	ἰσχυσοίμεθα	ἰσχύσοισθε	ἰσχύσοιντο
Infinitive		ἰσχύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυσομενος ἰσχυσομενου	ἰσχυσομενη ἰσχυσομενης	ἰσχυσομενον ἰσχυσομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἰσχυθήσομαι	ἰσχυθήσῃ	ἰσχυθήσεται
	Dual		ἰσχυθήσεσθον	ἰσχυθήσεσθον
	Plural	ἰσχυθησόμεθα	ἰσχυθήσεσθε	ἰσχυθήσονται
Optative	Singular	ἰσχυθησοίμην	ἰσχυθήσοιο	ἰσχυθήσοιτο
	Dual		ἰσχυθήσοισθον	ἰσχυθησοίσθην
	Plural	ἰσχυθησοίμεθα	ἰσχυθήσοισθε	ἰσχυθήσοιντο
Infinitive		ἰσχυθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυθησομενος ἰσχυθησομενου	ἰσχυθησομενη ἰσχυθησομενης	ἰσχυθησομενον ἰσχυθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ῑ́̓σχυον	ῑ́̓σχυες	ῑ́̓σχυεν*
	Dual		ῑ̓σχύετον	ῑ̓σχυέτην
	Plural	ῑ̓σχύομεν	ῑ̓σχύετε	ῑ́̓σχυον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ῑ̓σχυόμην	ῑ̓σχύου	ῑ̓σχύετο
	Dual		ῑ̓σχύεσθον	ῑ̓σχυέσθην
	Plural	ῑ̓σχυόμεθα	ῑ̓σχύεσθε	ῑ̓σχύοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ῑ́̓σχυσα	ῑ́̓σχυσας	ῑ́̓σχυσεν*
	Dual		ῑ̓σχύσατον	ῑ̓σχυσάτην
	Plural	ῑ̓σχύσαμεν	ῑ̓σχύσατε	ῑ́̓σχυσαν
Subjunctive	Singular	ἰσχύσω	ἰσχύσῃς	ἰσχύσῃ
	Dual		ἰσχύσητον	ἰσχύσητον
	Plural	ἰσχύσωμεν	ἰσχύσητε	ἰσχύσωσιν*
Optative	Singular	ἰσχύσαιμι	ἰσχύσαις	ἰσχύσαι
	Dual		ἰσχύσαιτον	ἰσχυσαίτην
	Plural	ἰσχύσαιμεν	ἰσχύσαιτε	ἰσχύσαιεν
Imperative	Singular		ί̓σχυσον	ἰσχυσάτω
	Dual		ἰσχύσατον	ἰσχυσάτων
	Plural		ἰσχύσατε	ἰσχυσάντων
Infinitive		ἰσχύσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυσᾱς ἰσχυσαντος	ἰσχυσᾱσα ἰσχυσᾱσης	ἰσχυσαν ἰσχυσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ῑ̓σχυσάμην	ῑ̓σχύσω	ῑ̓σχύσατο
	Dual		ῑ̓σχύσασθον	ῑ̓σχυσάσθην
	Plural	ῑ̓σχυσάμεθα	ῑ̓σχύσασθε	ῑ̓σχύσαντο
Subjunctive	Singular	ἰσχύσωμαι	ἰσχύσῃ	ἰσχύσηται
	Dual		ἰσχύσησθον	ἰσχύσησθον
	Plural	ἰσχυσώμεθα	ἰσχύσησθε	ἰσχύσωνται
Optative	Singular	ἰσχυσαίμην	ἰσχύσαιο	ἰσχύσαιτο
	Dual		ἰσχύσαισθον	ἰσχυσαίσθην
	Plural	ἰσχυσαίμεθα	ἰσχύσαισθε	ἰσχύσαιντο
Imperative	Singular		ί̓σχυσαι	ἰσχυσάσθω
	Dual		ἰσχύσασθον	ἰσχυσάσθων
	Plural		ἰσχύσασθε	ἰσχυσάσθων
Infinitive		ἰσχύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυσαμενος ἰσχυσαμενου	ἰσχυσαμενη ἰσχυσαμενης	ἰσχυσαμενον ἰσχυσαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ῑ̓σχύθην	ῑ̓σχύθης	ῑ̓σχύθη
	Dual		ῑ̓σχύθητον	ῑ̓σχυθήτην
	Plural	ῑ̓σχύθημεν	ῑ̓σχύθητε	ῑ̓σχύθησαν
Subjunctive	Singular	ἰσχύθω	ἰσχύθῃς	ἰσχύθῃ
	Dual		ἰσχύθητον	ἰσχύθητον
	Plural	ἰσχύθωμεν	ἰσχύθητε	ἰσχύθωσιν*
Optative	Singular	ἰσχυθείην	ἰσχυθείης	ἰσχυθείη
	Dual		ἰσχυθείητον	ἰσχυθειήτην
	Plural	ἰσχυθείημεν	ἰσχυθείητε	ἰσχυθείησαν
Imperative	Singular		ἰσχύθητι	ἰσχυθήτω
	Dual		ἰσχύθητον	ἰσχυθήτων
	Plural		ἰσχύθητε	ἰσχυθέντων
Infinitive		ἰσχυθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυθεις ἰσχυθεντος	ἰσχυθεισα ἰσχυθεισης	ἰσχυθεν ἰσχυθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ί̓σχυκα	ί̓σχυκας	ί̓σχυκεν*
	Dual		ἰσχύκατον	ἰσχύκατον
	Plural	ἰσχύκαμεν	ἰσχύκατε	ἰσχύκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἰσχύκω	ἰσχύκῃς	ἰσχύκῃ
	Dual		ἰσχύκητον	ἰσχύκητον
	Plural	ἰσχύκωμεν	ἰσχύκητε	ἰσχύκωσιν*
Optative	Singular	ἰσχύκοιμι	ἰσχύκοις	ἰσχύκοι
	Dual		ἰσχύκοιτον	ἰσχυκοίτην
	Plural	ἰσχύκοιμεν	ἰσχύκοιτε	ἰσχύκοιεν
Imperative	Singular		ί̓σχυκε	ἰσχυκέτω
	Dual		ἰσχύκετον	ἰσχυκέτων
	Plural		ἰσχύκετε	ἰσχυκόντων
Infinitive		ἰσχυκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἰσχυκως ἰσχυκοντος	ἰσχυκυῑα ἰσχυκυῑᾱς	ἰσχυκον ἰσχυκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

Ἐὰν δὲ μὴ ἰσχύῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ τὸ ἱκανὸν εἰσ τὸ πρόβατον, οἴσει περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, ἧσ ἥμαρτε, δύο τρυγόνασ, ἢ δύο νεοσσοὺσ περιστερῶν Κυρίῳ, ἕνα περὶ ἁμαρτίασ καὶ ἕνα εἰσ ὁλοκαύτωμα. (Septuagint, Liber Leviticus 5:7)
καὶ τούτου ἕνεκα διαιτητὴσ εὑρέθη, ὅπωσ τὸ ἐπιεικὲσ ἰσχύῃ. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 13 19:2)
Ἔπειτα, ἢν μὲν ἄλγημά τι ἐνῇ, ἢ τῶν ἐπικινδύνων τι ἐμφαίνηται, διδόναι τὸ Ῥόφημα μήτε πουλὺ μήτε παχὺ, μετὰ δὲ τὴν ἑβδόμην, ἢν ἰσχύῃ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 6.4)
Ἤν δὲ μὴ ὑπεληλύθῃ ὁ παλαιότεροσ σῖτοσ νεοβρῶτι ἐόντι, ἢν μὲν ἰσχύῃ τε καὶ ἀκμάζῃ τῇ ἡλικίῃ, κλύσαι‧ ἢν δὲ ἀσθενέστεροσ ᾖ, βαλάνῳ προσχρήσασθαι, ἢν μὴ αὐτόματα διεξίῃ καλῶσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 6.5)
Ἢν ἐκ νούσου τροφὴν λαμβάνων τισ μὴ ἰσχύῃ, σημαίνει ὅτι πλείονι τροφῇ τὸ σῶμα χρέεται‧ ἢν δὲ, τροφὴν μὴ λαμβάνοντοσ, τοῦτο γίγνηται, χρὴ εἰδέναι, ὅτι κενώσιοσ δεῖται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.8)

Synonyms

to be strong
- δυνατέω (to be powerful, mighty)
- βριάω (to make or to be strong and mighty)
- ἐπισχύω (to make strong or powerful)
to prevail
- νῑκάω ( I prevail)
- νῑκάω ( I succeed)
- ἐπαρκέω (to be sufficient, to prevail)
- νῑκάω (I prevail, I am superior)
- ἐπισχύω (to prevail, be urgent)
- ῥέπω ( to preponderate, prevail)
- ὑπερίσχω (to be above, to prevail over)

ἐπίδειξις (exhibition)
ἰσχύς (strength)
καταναλίσκω (to use up)
περισσεία (surplus)
πολυαρχία (the government of many)
ἀνανταγώνιστος (without a rival)
μετάστασις (a removing)
διάδηλος (distinguishable among others)
ὑπέρογκος (of excessive bulk)
ἐπικατάρατος (yet more accursed)
ἀντίρροπος (counterpoising)
συντείνω (to stretch together)
ἀναγκαστός (forced)
πειθαρχία (obedience to command)
μεγαλοφωνία (grandiloquence)
διάσημος (clear)
ἕξις (an act of having)
ἀντάλλαγμα (that which is given)
παράστασις (a putting aside or away)
εὐπατρίδης (of good or noble sire)
τελείωσις (accomplishment)
αὐτουργία (a working on oneself)
παρακέλευσις (a calling out to)
ἀφόρητος (intolerable)
εὐεξία (a good habit of body)
ἁγιασμός (consecration)
σωμασκία (bodily exercise)
ἀχρηματία (want of money)
παραστατικός (fit for standing by)
ἐμμενετικός (disposed to abide)

Derived

ἐξισχύω (to have strength enough, to be quite able)
ἐπισχύω (to make strong or powerful, to prevail, be urgent)
κατισχύω (to have power over, overpower, prevail against)
συνεπισχύω (to join in supporting)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἰσχύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to be strong

to prevail

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἰσχύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to be strong

to prevail

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어