ἡμέτερος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἡμέτερος
ἡμέτερᾶ
ἡμέτερον
Structure:
ἡμετερ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Καὶ ἐγένετο ὡσ ἦν Ἰησοῦσ ἐν Ἱεριχώ, καὶ ἀναβλέψασ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ εἶδεν ἄνθρωπον ἑστηκότα ἐναντίον αὐτοῦ, καὶ ἡ ρομφαία ἐσπασμένη ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. καὶ προσελθὼν Ἰησοῦσ εἶπεν αὐτῷ. ἡμέτεροσ εἶ ἢ τῶν ὑπεναντίων̣ (Septuagint, Liber Iosue 5:13)
- ε διειληφότεσ οὖν τόδε τὸ ἔθνοσ μονώτατον ἐν ἀντιπαραγωγῇ παντὶ διαπαντὸσ ἀνθρώπῳ κείμενον, διαγωγὴν νόμων ξενίζουσαν παραλλάσσον καὶ δυσνοοῦν τοῖσ ἡμετέροισ πράγμασι τὰ χείριστα συντελοῦν κακὰ καὶ πρὸσ τὸ μὴ τὴν βασιλείαν εὐσταθείασ τυγχάνειν. (Septuagint, Liber Esther 3:18)
- β «βασιλεὺσ μέγασ Ἀρταξέρξησ τοῖσ ἀπὸ τῆσ Ἰνδικῆσ ἕωσ τῆσ Αἰθιοπίασ ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπείαισ χωρῶν ἄρχουσι καὶ τοῖσ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι, χαίρειν. (Septuagint, Liber Esther 8:14)
- ν τόν τε ἡμέτερον σωτῆρα καὶ διαπαντὸσ εὐεργέτην Μαρδοχαῖον καὶ τὴν ἄμεμπτον τῆσ βασιλείασ κοινωνὸν Ἐσθὴρ σὺν παντὶ τῷ τούτων ἔθνει πολυπλόκοισ μεθόδων παραλογισμοῖσ αἰτησάμενοσ εἰσ ἀπώλειαν. (Septuagint, Liber Esther 8:25)
- οἱ μὲν γὰρ νῦν ἡμέτεροι ἀδελφοὶ βραχὺν ὑπενέγκαντεσ πόνον ἀεννάου ζωῆσ ὑπὸ διαθήκην Θεοῦ πεπτώκασι. σὺ δὲ τῇ τοῦ Θεοῦ κρίσει δίκαια τὰ πρόστιμα τῆσ ὑπερηφανίασ ἀποίσῃ. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:36)
- οἳ ἐδίδασκόν με καὶ ἔλεγον. ἐρειδέτω ὁ ἡμέτεροσ λόγοσ εἰσ σὴν καρδίαν. φύλασσε ἐντολάσ, μὴ ἐπιλάθῃ (Septuagint, Liber Proverbiorum 4:4)
- ὁ δ’ οὖν ἐλευθεριάζει πρὸσ ἡμᾶσ, καὶ ταῦτα ἐξ ἡμισείασ ἡμέτεροσ ὤν. (Lucian, Cataplus, (no name) 1:6)
- ἐμοῦ γὰρ οὐθεὶσ ἂν ὑμῶν τὴν φωνὴν ἀνάσχοιτ’ ἂν ἀκούων, εἰ νῦν μὲν ὑπόδικον ἐμαυτὸν καθιστὰσ μαρτυρῶ, ὡσ ἔστιν ἀδελφὸσ ἡμέτεροσ, ὕστερον δὲ φαινοίμην τούτοισ ἀντιλέγων. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 1:8)
- ἔπειτα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὁ πατὴρ ὁ ἡμέτεροσ, ὃν εἰκόσ ἐστι μετὰ τὴν τούτου μητέρα ἄριστα τὸν αὑτοῦ υἱὸν γινώσκειν, οὗτοσ καὶ τότε καὶ νυνὶ βούλεται ὀμόσαι, ἦ μὴν Εὐφίλητον τοῦτον υἱὸν εἶναι αὑτοῦ ἐξ ἀστῆσ καὶ γαμετῆσ γυναικόσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 4:4)