뜻

2. 오만, 거만, 자부심

1. a violent snorting, neighing
2. wanton behaviour, insolence

예문

• ἡρέτισε Χαναναίουσ. πορνεύοντεσ ἐξεπόρνευσαν, ἠγάπησαν ἀτιμίαν ἐκ φρυάγματοσ αὐτῶν. (Septuagint, Prophetia Osee 4:18)

  (70인역 성경, 호세아서 4:18)

• καὶ ὑπεροψίασ μέν γε καὶ τύφου καὶ τοῦ πρὸσ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ φρυάγματοσ οὐδὲ κατ’ ἀξίαν δύναιο ἂν παρ’ αὐτοῦ λαβεῖν τὴν δίκην ῥᾷον γοῦν τὸν ἥλιον ἄν τισ ἢ τοῦτον ἀσκαρδαμυκτὶ προσέβλεψεν. (Lucian, Cataplus, (no name) 26:6)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 26:6)

• καὶ κίβδηλον ἐχόντων τὸ γένοσ σφάλλεσθαι καὶ ταπεινοῦσθαι πέφυκε, καὶ μάλ’ ὀρθῶσ ὁ λέγων ποιητήσ φησι δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνόσ τισ ᾖ, ὅταν συνειδῇ μητρὸσ ἢ πατρὸσ κακά ὥσπερ ἀμέλει μεγαλαυχίασ ἐμπίπλανται καὶ φρυάγματοσ οἱ γονέων διασήμων. (Plutarch, De liberis educandis, section 2 5:1)

  (플루타르코스, De liberis educandis, section 2 5:1)

• ἐγὼ μὲν οὐδὲ ζῆν ἤθελον, εἰ διὰ Φηλικίωνα ἔδει ζῆσαι τῆσ ὀφρύοσ αὐτοῦ καὶ τοῦ δουλικοῦ φρυάγματοσ ἀνασχόμενον. (Epictetus, Works, book 4, 150:1)

  (에픽테토스, Works, book 4, 150:1)

유사 형태

• φρύαγμα (10)
• φρυάγματος (4)
• φρυαγμάτων (2)
• φρυάγματι (2)
• φρυάγμαθ (1)
• φρυάγματα (1)
• φρυαγμὸς (1)
• φρυαγματίαν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.