Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φθίσις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φθίσις φθίσεως

Structure: φθισι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: fqi/w, fqi/sw

Sense

  1. decline, decay
  2. atrophy
  3. consumption (disease)
  4. waning of the moon
  5. contraction of the eye

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative φθίσις φθίσει φθίσεις
Genitive φθίσεως φθίσοιν φθίσεων
Dative φθίσει φθίσοιν φθίσεσιν*
Accusative φθίσιν φθίσει φθίσεις
Vocative φθίσι φθίσει φθίσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "μικτὸν δὲ σῶμα καὶ μίμημα δαιμόνιον ὄντωσ τὴν σελήνην, τῷ τῇ τούτου τοῦ γένουσ συνᾴδειν περιφορᾷ, φθίσεισ φαινομένασ δεχομένην καὶ αὐξήσεισ καὶ μεταβολὰσ ὁρῶντεσ, οἱ μὲν ἄστρον γεῶδεσ οἱ δ’ ὀλυμπίαν γῆν οἱ δὲ χθονίασ ὁμοῦ καὶ οὐρανίασ κλῆρον Ἑκάτησ προσεῖπον. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 137)
  • ἣν οὖν ὁ Σοφοκλέουσ Μενέλαοσ εἰκόνα ταῖσ αὑτοῦ τύχαισ παρατίθησιν, ἀλλ’ οὑμὸσ ἀεὶ πότμοσ ἐν πυκνῷ θεοῦ τροχῷ κυκλεῖται καὶ μεταλλάσσει φύσιν, ὥσπερ σελήνησ δ’ ὄψισ εὐφρόνασ δύο στῆναι δύναιτ’ ἂν οὔποτ’ ἐν μορφῇ μιᾷ, ἀλλ’ ἐξ ἀδήλου πρῶτον ἔρχεται νέα πρόσωπα καλλύνουσα καὶ πληρουμένη, χὥτανπερ αὑτῆσ εὐγενεστάτη φανῇ, πάλιν διαρρεῖ κεἰσ τὸ μηδὲν ἔρχεται, ταύτῃ μᾶλλον ἄν τισ ἀπεικάσαι τὰ Δημητρίου πράγματα καὶ τὰσ περὶ αὐτὸν αὐξήσεισ καὶ φθίσεισ καὶ ἀναπληρώσεισ καὶ ταπεινότητασ, οὗ γε καὶ τότε παντάπασιν ἀπολείπειν καὶ κατασβέννυσθαι δοκοῦντοσ ἀνέλαμπεν αὖθισ ἡ ἀρχή, καὶ δυνάμεισ τινὲσ ἐπιρρέουσαι κατὰ μικρὸν ἀνεπλήρουν τὴν ἐλπίδα. (Plutarch, Demetrius, chapter 45 2:1)
  • προσέπιπτεν ἀνδράσι νοῦν ἔχουσι στραγγουρικὰ πάθη καὶ δυσεντερικὰ καὶ φθίσεισ καὶ ὕδρωπεσ, ὧν τοῖσ μὲν αὐτὸσ Ἐπίκουροσ συνηνέχθη τοῖσ δὲ Πολύαινοσ τὰ δὲ Νεοκλέα καὶ Ἀγαθόβουλον ἐξήγαγε. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 5 4:1)
  • ἀνθρώπων εἶναι, νῦν μὲν φερόμενον καὶ πετόμενον ὑψηλότερον τῶν νεφῶν, ἂν τύχωσι μαρτυρήσαντεσ αὐτόν τινεσ καὶ ἐπαινέσαντεσ, νῦν δὲ συστελλόμενον καὶ ταπεινούμενον, πολὺ πλείουσ αὐξήσεισ τε καὶ φθίσεισ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ λαμβανούσησ, ἐμοὶ δοκεῖν, τῶν τῆσ σελήνησ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 11:1)
  • εἶναί τε ὥσπερ γενέσεισ κόσμου, οὕτω καὶ αὐξήσεισ καὶ φθίσεισ καὶ φθοράσ, κατά τινα ἀνάγκην, ἣν ὁποία ἐστὶν <οὐ> διασαφεῖ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. s'. LEUKIPPOS 4:9)

Synonyms

  1. consumption

  2. waning of the moon

  3. contraction of the eye

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION