Ancient Greek-English Dictionary Language

μήνη

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μήνη μήνης

Structure: μην (Stem) + η (Ending)

Etym.: mh/n

Sense

  1. moon

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ μὴν οὗτοσ ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτόσ ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖσ μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. (Septuagint, Liber Exodus 12:2)
  • καὶ καθ̓ ὥραν γενημάτων ἡλίου τροπῶν καὶ ἀπὸ συνόδων μηνῶν, (Septuagint, Liber Deuteronomii 33:14)
  • καὶ ἐγένετο ἐν τέλει τῶν δύο μηνῶν καὶ ἐπέστρεψε πρὸσ τὸν πατέρα αὐτῆσ, καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτῇ εὐχὴν αὐτοῦ, ἣν ηὔξατο. καὶ αὕτη οὐκ ἔγνω ἄνδρα. καὶ ἐγένετο εἰσ πρόσταγμα ἐν Ἰσραήλ. (Septuagint, Liber Iudicum 11:39)
  • καὶ ἐπορεύθη ἀπ̓ αὐτοῦ ἡ παλλακὴ αὐτοῦ καὶ ἀπῆλθε παῤ αὐτοῦ εἰσ οἶκον πατρὸσ αὐτῆσ εἰσ Βηθλεὲμ Ἰούδα καὶ ἦν ἐκεῖ ἡμέρασ μηνῶν τεσσάρων. (Septuagint, Liber Iudicum 19:2)
  • καὶ περιώδευσαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ παρεγένοντο ἀπὸ τέλουσ ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν εἰσ Ἱερουσαλήμ. (Septuagint, Liber II Samuelis 24:8)
  • πολλὴ γὰρ ἡ ταραχὴ καὶ ἄλλοι ἄλλα νομιζουσι, Σκύθαι μὲν ἀκινάκῃ θύοντεσ καὶ Θρᾷκεσ Ζαμόλξιδι, δραπέτῃ ἀνθρώπῳ ἐκ Σάμου ὡσ αὐτοὺσ ἥκοντι, Φρύγεσ δὲ Μήνῃ καὶ Αἰθίοπεσ Ἡμέρᾳ καὶ Κυλλήνιοι Φάλητι καὶ Ἀσσύριοι περιστερᾷ καὶ Πέρσαι πυρὶ καὶ Αἰγύπτιοι ὕδατι. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 42:3)
  • ὅταν περάσῃσ ῥεῖθρον ἠπείροιν ὁρ́ον, πρὸσ ἀντολὰσ φλογῶπασ ἡλιοστιβεῖσ πόντου περῶσα φλοῖσβον, ἔστ’ ἂν ἐξίκῃ πρὸσ Γοργόνεια πεδία Κισθήνησ, ἵνα αἱ Φορκίδεσ ναίουσι δηναιαὶ κόραι τρεῖσ κυκνόμορφοι, κοινὸν ὄμμ’ ἐκτημέναι, μονόδοντεσ, ἃσ οὔθ’ ἥλιοσ προσδέρκεται ἀκτῖσιν οὔθ’ ἡ νύκτεροσ μήνη ποτέ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, lyric 5:1)
  • τὴν δὲ νέον Τιτηνὶσ ἀνερχομένη περάτηθεν φοιταλέην ἐσιδοῦσα θεὰ ἐπεχήρατο Μήνη ἁρπαλέωσ, καὶ τοῖα μετὰ φρεσὶν ᾗσιν ἐείπεν· (Apollodorus, Argonautica, book 4 1:30)
  • ὀφθαλμοὺσ Σκύλλησ ποθέω, τοὺσ ἔσβεσεν αὐτὸσ ἠέλιοσ, μήνη τε· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 251)
  • ἠέλιοσ, μήνη τε καὶ ἀμφίθέοντοσ ἀλῆται ξωοφόρου τοίην τοι ἐπεκλώσαντο γενέθλην ἕκτην μὲν βιότοιο φίλῃ παρὰ μητέρι μεῖναι ὀρφανὸν ὀγδοάτην δὲ μετ’ ἀντιβίοισιν ἀνάγκῃ θητεύειν, νόστον τε γυναῖκά τε παῖδά τ’ ἐπ’ αὐτῇ τηλύγετον δώσουσι θεοὶ τριτάτῃ ἐπὶ μοίρῃ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1241)

Synonyms

  1. moon

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION