Sophocles, Ichneutae 21:

(소포클레스, Ichneutae 21:)

ταῦτ’ ἔστ’ ἐκείνων νῦν τρόπων πεπαίτερα, καὶ τοῖσδε θηρῶν ἐκπύθοιο μᾶλλον ἂν ἀλκασμάτων δειλῆσ τε πειρατηρίων νύμφησ· ἐμοὶ γὰρ οὐκ ἀρεστόν ἐστ’ ἔριν ὀρθοψάλακτον εν λόγοισιν ἱστάναι. ἀλλ’ ἥσυχοσ πρόφαινε καὶ μήνυέ μοι ὅτου μάλιστα πράγματοσ χρείαν ἔχεισ. τόπων ἄνασσα τῶνδε, Κυλλήνησ σθένοσ, ὅτου μὲν οὕνεκ’ ἦλθον, ὕστερον φράσω· τὸ φθέγμα δ’ ἡμῖν τοῦθ’ ὅπερ φωνεῖ φράσον καὶ τίσ ποτ’ αὐτῷ διαχαράσσεται βροτῶν. ὑμᾶσ μὲν αὐτοὺσ χρὴ τάδ’ εἰδέναι σαφῶσ ὡσ εἰ φανεῖτε τὸν λόγον τὸν ἐξ ἐμοῦ, αὐτοῖσιν ὑμῖν ζημία πορίζεται· καὶ γὰρ κέκρυπται τοὖργον ἐν θεῶν ἕδραισ, Ἥραν ὅπωσ μὴ πύστισ ἵξεται λόγου. Ζεὺσ γὰρ κρυφαίαν ἐσ στέγην Ἀτλαντίδοσ εύσατο· υ φιλασ λήθῃ τῆσ βαθυζώνου θεᾶσ κατὰ σπέοσ δὲ παῖδ’ ἐφίτυσεν μόνον·

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION