Hellas Alive Dictionary - ευρετος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὑρετός εὑρετή εὑρετόν

Structure: εὑρετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: eu(ri/skw의 분사형,

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	εὑρετός εὑρετοῦ	εὑρετότερος εὑρετοτεροῦ	εὑρετότατος εὑρετοτατοῦ
Adverb	εὑρετώς	εὑρετότερον	εὑρετότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Ἕρμιπποσ ’ ἐν α περὶ νομοθετῶν τῶν μονομαχούντων εὑρετὰσ ἀποφαίνει Μαντινεῖσ Δημώνακτοσ ἑνὸσ τῶν πολιτῶν συμβουλεύσαντοσ, καὶ ζηλωτὰσ τούτων γενέσθαι Κυρηναίουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 41 1:1)
Ἀλλὰ θαυμαστοὺσ ἄνδρασ οὐ παρεσχήκαμεν οἱο͂ν τεχνῶν τινων εὑρετὰσ ἢ σοφίᾳ διαφέροντασ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 82:1)
Ὅθεν δὴ καὶ τὸ προφερόμενον ἡμῖν ὑπό τινων ἔγκλημα, τὸ δὴ μὴ καινῶν εὑρετὰσ ἔργων ἢ λόγων ἄνδρασ παρασχεῖν, ἐντεῦθεν συμβέβηκεν· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 137:1)
Ἀναξανδρίδησ δ’ ἐν Γεροντομανίᾳ καὶ εὑρετὰσ τῶν γελοίων φησὶ γενέσθαι Ῥαδάμανθυν καὶ Παλαμήδην, λέγων οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 31)
"καὶ Ἀπολλώνιον καὶ Ἀρίσταρχον, ἑτέρων τοιούτων εὑρετὰσ; (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 114)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com