Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐθύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐθύνω ηὔθῡνα ηὐθύνθην

Structure: εὐθύν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: eu)qu/s

Sense

  1. I guide straight, direct
  2. I direct, govern

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθύνω εὐθύνεις εὐθύνει
Dual εὐθύνετον εὐθύνετον
Plural εὐθύνομεν εὐθύνετε εὐθύνουσιν*
SubjunctiveSingular εὐθύνω εὐθύνῃς εὐθύνῃ
Dual εὐθύνητον εὐθύνητον
Plural εὐθύνωμεν εὐθύνητε εὐθύνωσιν*
OptativeSingular εὐθύνοιμι εὐθύνοις εὐθύνοι
Dual εὐθύνοιτον εὐθυνοίτην
Plural εὐθύνοιμεν εὐθύνοιτε εὐθύνοιεν
ImperativeSingular εύ̓θυνε εὐθυνέτω
Dual εὐθύνετον εὐθυνέτων
Plural εὐθύνετε εὐθυνόντων, εὐθυνέτωσαν
Infinitive εὐθύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνων εὐθυνοντος εὐθυνουσα εὐθυνουσης εὐθυνον εὐθυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθύνομαι εὐθύνει, εὐθύνῃ εὐθύνεται
Dual εὐθύνεσθον εὐθύνεσθον
Plural εὐθυνόμεθα εὐθύνεσθε εὐθύνονται
SubjunctiveSingular εὐθύνωμαι εὐθύνῃ εὐθύνηται
Dual εὐθύνησθον εὐθύνησθον
Plural εὐθυνώμεθα εὐθύνησθε εὐθύνωνται
OptativeSingular εὐθυνοίμην εὐθύνοιο εὐθύνοιτο
Dual εὐθύνοισθον εὐθυνοίσθην
Plural εὐθυνοίμεθα εὐθύνοισθε εὐθύνοιντο
ImperativeSingular εὐθύνου εὐθυνέσθω
Dual εὐθύνεσθον εὐθυνέσθων
Plural εὐθύνεσθε εὐθυνέσθων, εὐθυνέσθωσαν
Infinitive εὐθύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνομενος εὐθυνομενου εὐθυνομενη εὐθυνομενης εὐθυνομενον εὐθυνομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηύ̓θῡνα ηύ̓θῡνας ηύ̓θῡνεν*
Dual ηὐθῡ́νατον ηὐθῡνάτην
Plural ηὐθῡ́ναμεν ηὐθῡ́νατε ηύ̓θῡναν
SubjunctiveSingular εὐθῡ́νω εὐθῡ́νῃς εὐθῡ́νῃ
Dual εὐθῡ́νητον εὐθῡ́νητον
Plural εὐθῡ́νωμεν εὐθῡ́νητε εὐθῡ́νωσιν*
OptativeSingular εὐθῡ́ναιμι εὐθῡ́ναις εὐθῡ́ναι
Dual εὐθῡ́ναιτον εὐθῡναίτην
Plural εὐθῡ́ναιμεν εὐθῡ́ναιτε εὐθῡ́ναιεν
ImperativeSingular εύ̓θῡνον εὐθῡνάτω
Dual εὐθῡ́νατον εὐθῡνάτων
Plural εὐθῡ́νατε εὐθῡνάντων
Infinitive εὐθῡ́ναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθῡνᾱς εὐθῡναντος εὐθῡνᾱσα εὐθῡνᾱσης εὐθῡναν εὐθῡναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθῡνάμην ηὐθῡ́νω ηὐθῡ́νατο
Dual ηὐθῡ́νασθον ηὐθῡνάσθην
Plural ηὐθῡνάμεθα ηὐθῡ́νασθε ηὐθῡ́ναντο
SubjunctiveSingular εὐθῡ́νωμαι εὐθῡ́νῃ εὐθῡ́νηται
Dual εὐθῡ́νησθον εὐθῡ́νησθον
Plural εὐθῡνώμεθα εὐθῡ́νησθε εὐθῡ́νωνται
OptativeSingular εὐθῡναίμην εὐθῡ́ναιο εὐθῡ́ναιτο
Dual εὐθῡ́ναισθον εὐθῡναίσθην
Plural εὐθῡναίμεθα εὐθῡ́ναισθε εὐθῡ́ναιντο
ImperativeSingular εύ̓θῡναι εὐθῡνάσθω
Dual εὐθῡ́νασθον εὐθῡνάσθων
Plural εὐθῡ́νασθε εὐθῡνάσθων
Infinitive εὐθῡ́νεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθῡναμενος εὐθῡναμενου εὐθῡναμενη εὐθῡναμενης εὐθῡναμενον εὐθῡναμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθύνθην ηὐθύνθης ηὐθύνθη
Dual ηὐθύνθητον ηὐθυνθήτην
Plural ηὐθύνθημεν ηὐθύνθητε ηὐθύνθησαν
SubjunctiveSingular εὐθυνθῶ εὐθυνθῇς εὐθυνθῇ
Dual εὐθυνθῆτον εὐθυνθῆτον
Plural εὐθυνθῶμεν εὐθυνθῆτε εὐθυνθῶσιν*
OptativeSingular εὐθυνθείην εὐθυνθείης εὐθυνθείη
Dual εὐθυνθείητον εὐθυνθειήτην
Plural εὐθυνθείημεν εὐθυνθείητε εὐθυνθείησαν
ImperativeSingular εὐθύνθητι εὐθυνθήτω
Dual εὐθύνθητον εὐθυνθήτων
Plural εὐθύνθητε εὐθυνθέντων
Infinitive εὐθυνθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνθεις εὐθυνθεντος εὐθυνθεισα εὐθυνθεισης εὐθυνθεν εὐθυνθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄλλωσ τε πῶσ ἂν μὴ διορθεύων λόγουσ ὀρθῶσ δύναιτ’ ἂν δῆμοσ εὐθύνειν πόλιν; (Euripides, Suppliants, episode 1:9)
  • ἐπ’ οἰάκων δὲ βὰσ ἄνακτ’ ἐσ Ἑλλάδ’ εἶπεν εὐθύνειν δόρυ. (Euripides, Helen, episode 6:8)
  • παρανόμωσ μὲν οὐ δήμαρχον αἱρεθῆναι τὸν Κλώδιον ἐκ πατρικίων μεταστάντα νόμου διδόντοσ εἰσ δημοτικὸν οἶκον, εἰ δὲ μοχθηρὸσ, ὥσπερ ἄλλοι, γέγονεν ἄρχων, αὐτὸν εὐθύνειν τὸν ἀδικήσαντα, μὴ λύειν τὴν συναδικηθεῖσαν ἀρχὴν εἶναι προσῆκον, ἐκ τούτου δι’ ὀργῆσ ὁ Κικέρων ἔσχε τὸν Κάτωνα, καὶ φίλῳ χ ρώμενοσ ἐπαύσατο χρόνον πολύν εἶτα μέντοι διηλλάγησαν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 40 2:1)
  • ἀλλὰ τούτῳ μὲν ἴσωσ ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ ἐμμελείασ ταῦτά τε γράφειν ἐπῄει καὶ τὴν Φιλίστου διάλεκτον εὐθύνειν, καὶ τοῖσ περὶ Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλην λοιδορεῖσθαι· (Plutarch, , chapter 1 4:1)
  • "ἀλλ’ ἵνα μὴ δοκῶμεν εὐθύνειν τὰσ τῶν ἑτέρων ἀποφάσεισ, τὰσ οἰκείασ ταῖσ ἐκείνου παραβάλωμεν· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 9 2:10)

Synonyms

  1. I guide straight

  2. I direct

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION