Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδαιμονίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐδαιμονίζω

Structure: εὐδαιμονίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: eu)dai/mwn

Sense

  1. to call or account happy, for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδαιμονίζω εὐδαιμονίζεις εὐδαιμονίζει
Dual εὐδαιμονίζετον εὐδαιμονίζετον
Plural εὐδαιμονίζομεν εὐδαιμονίζετε εὐδαιμονίζουσιν*
SubjunctiveSingular εὐδαιμονίζω εὐδαιμονίζῃς εὐδαιμονίζῃ
Dual εὐδαιμονίζητον εὐδαιμονίζητον
Plural εὐδαιμονίζωμεν εὐδαιμονίζητε εὐδαιμονίζωσιν*
OptativeSingular εὐδαιμονίζοιμι εὐδαιμονίζοις εὐδαιμονίζοι
Dual εὐδαιμονίζοιτον εὐδαιμονιζοίτην
Plural εὐδαιμονίζοιμεν εὐδαιμονίζοιτε εὐδαιμονίζοιεν
ImperativeSingular εὐδαιμόνιζε εὐδαιμονιζέτω
Dual εὐδαιμονίζετον εὐδαιμονιζέτων
Plural εὐδαιμονίζετε εὐδαιμονιζόντων, εὐδαιμονιζέτωσαν
Infinitive εὐδαιμονίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδαιμονιζων εὐδαιμονιζοντος εὐδαιμονιζουσα εὐδαιμονιζουσης εὐδαιμονιζον εὐδαιμονιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδαιμονίζομαι εὐδαιμονίζει, εὐδαιμονίζῃ εὐδαιμονίζεται
Dual εὐδαιμονίζεσθον εὐδαιμονίζεσθον
Plural εὐδαιμονιζόμεθα εὐδαιμονίζεσθε εὐδαιμονίζονται
SubjunctiveSingular εὐδαιμονίζωμαι εὐδαιμονίζῃ εὐδαιμονίζηται
Dual εὐδαιμονίζησθον εὐδαιμονίζησθον
Plural εὐδαιμονιζώμεθα εὐδαιμονίζησθε εὐδαιμονίζωνται
OptativeSingular εὐδαιμονιζοίμην εὐδαιμονίζοιο εὐδαιμονίζοιτο
Dual εὐδαιμονίζοισθον εὐδαιμονιζοίσθην
Plural εὐδαιμονιζοίμεθα εὐδαιμονίζοισθε εὐδαιμονίζοιντο
ImperativeSingular εὐδαιμονίζου εὐδαιμονιζέσθω
Dual εὐδαιμονίζεσθον εὐδαιμονιζέσθων
Plural εὐδαιμονίζεσθε εὐδαιμονιζέσθων, εὐδαιμονιζέσθωσαν
Infinitive εὐδαιμονίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδαιμονιζομενος εὐδαιμονιζομενου εὐδαιμονιζομενη εὐδαιμονιζομενης εὐδαιμονιζομενον εὐδαιμονιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδαιμόνιζον ηὐδαιμόνιζες ηὐδαιμόνιζεν*
Dual ηὐδαιμονίζετον ηὐδαιμονιζέτην
Plural ηὐδαιμονίζομεν ηὐδαιμονίζετε ηὐδαιμόνιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδαιμονιζόμην ηὐδαιμονίζου ηὐδαιμονίζετο
Dual ηὐδαιμονίζεσθον ηὐδαιμονιζέσθην
Plural ηὐδαιμονιζόμεθα ηὐδαιμονίζεσθε ηὐδαιμονίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοιούτου δὴ τοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων ὄντοσ οἱο͂ν οὗτοί φασι, πῶσ οὐκ εὐδαιμονίζειν μᾶλλον προσήκει τοὺσ ἀπολυθέντασ τῆσ ἐν αὐτῷ λατρείασ ἢ κατοικτίρειν τε καὶ θρηνεῖν, ὅπερ οἱ πολλοὶ δρῶσι δι’ ἀμαθίαν; (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 11 8:1)
  • ὁ μὲν γὰρ χαλκεὺσ ποιεῖ χαλινόν, χρῆται δ’ ὁ ἱππικόσ καὶ τὸ μήτε μίαν ἡμέραν εἶναι εὐδαίμονα μήτε παῖδα μήθ’ ἡλικίαν πᾶσαν διὸ καὶ τὸ Σόλωνοσ ἔχει καλῶσ, τὸ μὴ ζῶντ’ εὐδαιμονίζειν, ἀλλ’ ὅταν λάβῃ τέλοσ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 21:2)
  • μὴ ἀληθεύσεται κατ’ αὐτοῦ τὸ ὑπάρχον διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι τοὺσ ζῶντασ εὐδαιμονίζειν διὰ τὰσ μεταβολάσ, καὶ διὰ τὸ μόνιμόν τι τὴν εὐδαιμονίαν ὑπειληφέναι καὶ μηδαμῶσ εὐμετάβολον, τὰσ δὲ τύχασ πολλάκισ ἀνακυκλεῖσθαι περὶ τοὺσ αὐτούσ; (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 105:1)
  • δοκοῦσι γάρ μοι πάντεσ οἱ πρόσθεν εἰρηκότεσ οὐ τὸν θεὸν ἐγκωμιάζειν ἀλλὰ τοὺσ ἀνθρώπουσ εὐδαιμονίζειν τῶν ἀγαθῶν ὧν ὁ θεὸσ αὐτοῖσ αἴτιοσ· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 191:2)
  • οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων εἰώθασιν εὐδαιμονίζειν εὐθὺσ οἷσ ἂν ὁρῶσι τὰ παρὰ τῆσ τύχησ ὑπάρχοντα, ὥσπερ τοῖσ πλέουσι συνήδονται πνεῦμα ὁρῶντεσ ἐπέχον, οὐκ εἰδότεσ οὔτ̓ εἰ φορὸν αὐτοῖσ τοῦτό ἐστιν οὔτ̓ εἰ κυβερνήτην ἔχουσιν ἔμπειρον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 23:1)
  • οὐκ[οῦν ἄξιον εὐδαιμονί]ζειν αὐ[τοὺσ ἐπὶ τοσαύτῃ τι]μῇ; (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 33:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION