Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 99:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 99:)

πολλαὶ γὰρ μεταβολαὶ γίνονται καὶ παντοῖαι τύχαι κατὰ τὸν βίον, καὶ ἐνδέχεται τὸν μάλιστ’ εὐθηνοῦντα μεγάλαισ συμφοραῖσ περιπεσεῖν ἐπὶ γήρωσ, καθάπερ ἐν τοῖσ Τρωικοῖσ περὶ Πριάμου μυθεύεται· τὸν δὲ τοιαύταισ χρησάμενον τύχαισ καὶ τελευτήσαντα ἀθλίωσ οὐδεὶσ εὐδαιμονίζει.