Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν γὰρ χαλκεὺσ ποιεῖ χαλινόν, χρῆται δ’ ὁ ἱππικόσ καὶ τὸ μήτε μίαν ἡμέραν εἶναι εὐδαίμονα μήτε παῖδα μήθ’ ἡλικίαν πᾶσαν διὸ καὶ τὸ Σόλωνοσ ἔχει καλῶσ, τὸ μὴ ζῶντ’ εὐδαιμονίζειν, ἀλλ’ ὅταν λάβῃ τέλοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 21:2)
μὴ ἀληθεύσεται κατ’ αὐτοῦ τὸ ὑπάρχον διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι τοὺσ ζῶντασ εὐδαιμονίζειν διὰ τὰσ μεταβολάσ, καὶ διὰ τὸ μόνιμόν τι τὴν εὐδαιμονίαν ὑπειληφέναι καὶ μηδαμῶσ εὐμετάβολον, τὰσ δὲ τύχασ πολλάκισ ἀνακυκλεῖσθαι περὶ τοὺσ αὐτούσ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 105:1)
οἱ δὲ παῖδεσ τὰ κρέα παρεσκεύαζον, καὶ αὐτοὶ ἅμα ἐδείπνουν παρατιθέντεσ, ὥστε ἐμὲ εὐδαιμονίζειν τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐκείνουσ καὶ οἰέσθαι μακαρίωσ ζῆν πάντων μάλιστα ὧν ἠπιστάμην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 79:3)
οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων εἰώθασιν εὐδαιμονίζειν εὐθὺσ οἷσ ἂν ὁρῶσι τὰ παρὰ τῆσ τύχησ ὑπάρχοντα, ὥσπερ τοῖσ πλέουσι συνήδονται πνεῦμα ὁρῶντεσ ἐπέχον, οὐκ εἰδότεσ οὔτ̓ εἰ φορὸν αὐτοῖσ τοῦτό ἐστιν οὔτ̓ εἰ κυβερνήτην ἔχουσιν ἔμπειρον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 23:1)
καὶ τοὺσ μὲν ἐν ταῖσ μάχαισ ἀποθνήσκοντασ εὐδαιμονίζειν προσῆκον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 416:1)
οὐκ[οῦν ἄξιον εὐδαιμονί]ζειν αὐ[τοὺσ ἐπὶ τοσαύτῃ τι]μῇ;
(히페레이데스, Speeches, [Ἐπιτάφιοσ] 33:1)
δοκοῦσι γάρ μοι πάντεσ οἱ πρόσθεν εἰρηκότεσ οὐ τὸν θεὸν ἐγκωμιάζειν ἀλλὰ τοὺσ ἀνθρώπουσ εὐδαιμονίζειν τῶν ἀγαθῶν ὧν ὁ θεὸσ αὐτοῖσ αἴτιοσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 191:2)
λυσιτελέστερα δὲ τῶν δικαίων τὰ ἄδικα ὡσ ἐπὶ τὸ πλῆθοσ λέγουσι, καὶ πονηροὺσ πλουσίουσ καὶ ἄλλασ δυνάμεισ ἔχοντασ εὐδαιμονίζειν καὶ τιμᾶν εὐχερῶσ ἐθέλουσιν δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ, τοὺσ δὲ ἀτιμάζειν καὶ ὑπερορᾶν, οἳ ἄν πῃ ἀσθενεῖσ τε καὶ πένητεσ ὦσιν, ὁμολογοῦντεσ αὐτοὺσ ἀμείνουσ εἶναι τῶν ἑτέρων.
(플라톤, Republic, book 2 69:1)
ἀναμιμνῃσκόμενον αὐτὸν τῆσ πρώτησ οἰκήσεωσ καὶ τῆσ ἐκεῖ σοφίασ καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἰεί αὑτὸν μὲν εὐδαιμονίζειν τῆσ μεταβολῆσ, τοὺσ δὲ ἐλεεῖν;
(플라톤, Republic, book 7 41:2)
τοιούτου δὴ τοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων ὄντοσ οἱο͂ν οὗτοί φασι, πῶσ οὐκ εὐδαιμονίζειν μᾶλλον προσήκει τοὺσ ἀπολυθέντασ τῆσ ἐν αὐτῷ λατρείασ ἢ κατοικτίρειν τε καὶ θρηνεῖν, ὅπερ οἱ πολλοὶ δρῶσι δι’ ἀμαθίαν;
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 11 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION