Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπίμαχος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπίμαχος ἐπίμαχος ἐπίμαχον

Structure: ἐπιμαχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ma/xomai

Sense

  1. that may easily be attacked, assailable (of fortified places)
  2. contended for, contested
  3. equipped for battle
  4. (substantive) ally, helper

Examples

  • Ἀλέξανδροσ δὲ ὡσ ἀφίκετο πρὸσ τὴν πόλιν, τῇ μὲν πρώτῃ κατεστρατοπέδευσεν ᾗ μάλιστα ἐπίμαχον αὐτῷ ἐφαίνετο τὸ τεῖχοσ, καὶ μηχανὰσ συμπηγνύναι ἐκέλευσεν. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 26 2:1)
  • ταύτῃ γὰρ ἦν ἐπίμαχον, καθ’ ὃ καὶ πρὶν εἷλεν Πομπήιοσ τὴν πόλιν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 493:2)
  • ὁ δὲ Μήλησ κατὰ τὸ ἄλλο τεῖχοσ περιενείκασ, τῇ ἦν ἐπίμαχον τὸ χωρίον τῆσ ἀκροπόλιοσ, κατηλόγησε τοῦτο ὡσ ἐὸν ἄμαχόν τε καὶ ἀπότομον· (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 84 4:3)
  • οἱ δὲ Πάριοι ὅκωσ μέν τι δώσουσι Μιλτιάδῃ ἀργύριον οὐδὲ διενοεῦντο, οἳ δὲ ὅκωσ διαφυλάξουσι τὴν πόλιν τοῦτο ἐμηχανῶντο, ἄλλα τε ἐπιφραζόμενοι καὶ τῇ μάλιστα ἔσκε ἑκάστοτε ἐπίμαχον τοῦ τείχεοσ, τοῦτο ἅμα νυκτὶ ἐξηείρετο διπλήσιον τοῦ ἀρχαίου. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 133 4:1)
  • δείσασ δὲ Ἀλέξανδροσ τὴν ἔφοδον αὐτοῦ τάφρον ὀρύττει βαθεῖαν ἀπὸ τῆσ Χαβερσαβᾶ ἀρξάμενοσ, ἣ νῦν Ἀντιπατρὶσ καλεῖται, ἄχρι τῆσ εἰσ Ιὄππην θαλάσσησ, ᾗ καὶ μόνον ἦν ἐπίμαχον· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 482:1)

Synonyms

  1. equipped for battle

  2. ally

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION